İbn Huzeyme (Arapça: ابن خزيمة) ya da tam adıyla Ebû Bekir Muhammed bin İshâk bin Huzeyme es-Sülemî (Arapça: أبو بكر محمد بن إسحاق بن خزيمة; d. M. Ocak 838/H. 223 – ö. M. 11 Şubat 924/H. 311), Sahih ibni Huzeymâ ile tanınan, hadis ve Şafii mezhebi Fıkıh alimi.
Taberî'den bir yıl önce Nişabur'da doğmuştur ve ondan bir sene fazla yaşamıştır. Horasan muhaddisi İshak bin Rahvey (ö. H 282) dahil, Nişabur alimleri tarafından yetiştirilmiştir.[1]
Çalışmaları
Ebu Abdullah el-Hakim, İbn Huzeyme'nin 140'dan fazla kitap yazdığını nakletmiştir. Yazdıkları arasından bugüne ulaşanın sayısı azdır:[1]
- Sahih ibni Huzeymâ: Mukhtaṣar el-Mukhtaṣar min el-musnad el-Ṣaḥīḥ (صحيح بن خزيمة: مختصر المختصر من المسند الصحيح), kitabın sadece 1/4'ü korunmuştur.
- Kitāb al-Tawḥīd wa-ithbāt ṣifāt al-Rabb ʻazza wa-jall (کتاب التوحيد وإثبات صفات الرب عز وجل): "The Book of the Affirmation of Divine Unity and the Affirmation of the Attributes of the Lord"
- Shaʼn al-duʻāʼ wa-tafsīr al-adʻīyah al-maʼthūrah (شأن الدعاء وتفسير الأدعية المأثورة)
Kaynakça
- ^ a b Ibn Khuzaymah, Muḥammad ibn Isḥāq (1988), Shahwān, ʻAbd al-ʻAzīz ibn Ibrāhīm, ed., Kitāb al-Tawḥīd wa-ithbāt ṣifāt al-Rabb ʻazza wa-jall, Dār al-Rushd, pp. 25–35
