Çizgi film fiziği

Çizgi film fiziği, animasyonlarda kullanılan, mizahi bir etki için normal yasalardan kaçınan fizik yasalarının güldürücü bir sistemidir. Normal fizik kanunları (objektif, değişmez) referanslıdır, ama karikatür fizik (değişen, öznel) tercihen referanslıdır.

En yaygın çizgi film senaryosu örneği; bir karakter uçurumdan uçtuğunda, karakter anlayınca ve reaksiyon gösterinceye kadar yer çekiminin etkisinin olmayışıdır.

Rich Burlew’in “The Order of Stick” komedisindeki Vaarsuvius’un ifadesiyle, "W.E Coyote’nin Çizgi Film Eylemsizlik Yasası: Hareket hâlindeki nesneler yer çekimi fark edilene kadar aynı irtifada kalmak eğilimindedir".

Örnekler

Çizgi film fiziğindeki özel referans Haziran 1980'e -O'Donnell'ın Çizgi Film Kanunları Esquire'da ortaya çıktığı zamana- dayanır.

Fikir tarihi

Karikatürlerin gerçek dünyadan farklı davrandığı fikri, neredeyse animasyon kadar eskidir. Örneğin, Walt Disney, 1956 yılında makul imkânsızı konuştu.

Daha yakın zamanlarda, Roger Rabbit, Bonkers D. Bobcat ve Yakko, Wakko ve Dot gibi bazı çizgi film karakteri tarafından açıkçası çizgi filmin komedi amaçlı doğa yasalarını eğmesine veya kırmasına izin verildiğini tanımlamışlardır. Bu aldatıcı olarak, çizgi filmin komedi zamanlamasının doğal duygusu vardır ve bu yüzden onlara doğal olarak komik özelliklerini verir.

Roger Rabbit örneğinde, Roger’ın birçok sahnede kelepçelerinden kaçması mümkün değildir, hâlâ masayı tutmak için iki elini kullanırken, Eddie Valiant kapalı olduğunu gördüm. Eddie sorduğunda, "Eğer herhangi bir zamanda elini bu kelepçelerden çıkartmış olabildiğini mi bana söylemek istiyorsun ?" Roger yanıt verir: "Herhangi bir zaman da değil, yalnızca komik olduğu zaman!" Çizgi film fiziğinin çeşitli yönleri filmin diyaloğunda tartışılan ve konsept küçük komplo teması idi.

1993 yılında, Stephen R. Gould, ardından finansal eğitim danışmanı olarak, New Scientist'te yazarak, “… bu görünüşte anlamsız olaylar dünyamızda benzer mantıksal yasalar tarafından tarif edilebilir." dedi.

Anlamsız olaylar hiçbir şekilde Looniverse ile sınırlı değildir. Evreni yöneten kanunlar genellikle sağduyuya aykırı görünüyor. Bu tema Dr. Alan Cholodenko tarafından “The Nutty Universe of Animation” makalesinde açıklanmıştır.

Garfield karakterli kısa başlıklı "Çizgi film Animasyonun Sırları"nda, Orson ve Wade karakterleri karikatürlerin farklı yasalara gösteriler vermekte ve bunların mizahi örneklerini göstermektedir.

2012 yılında O'Donnell'ın Çizgi Film Animasyon Kanunları Stanley Picker Galerisindeki gösterimde sunum için temel oluşturarak kullanılmıştır, ayrıca Andy Holden tarafından adlandırılan 'Çizgi Film Animasyon Peyzaj Hareket Yasaları' başlıklı konuda çizgi film fiziği fikrinin sanat ve sanat tarihinin sonuyla buluşunu belirtmiştir.

Sınırlılık

Çizgi film fiziği karikatürler veya fizik ile sınırlı değildir. Örneğin, bir karakter ciddi yaralanmadan inanılmayacak hızlı bir şekilde iyileştiği zaman fiziğin yerine biyoloji kanunları yerine geçmiştir. Canlı çekim şovları ve filmleri de Çizgi Film Fiziği kanunlarına konu olabilir, açıklamasının neden olduğu konusunda, örneğin, Three Stooges kör olarak gitmedi veya Evde Tek Başına’daki hırsızlar çeşitli tuzaklara rağmen hayatta kalmışlardır.

Basılı karikatürlerin kendi Çizgi Film Fiziği Ailesi "yasaları" ve “sözleşmeleri” vardır.