ไคเก (ญี่ปุ่น: Kaikei; โรมาจิ: 快慶) เป็นบึสชิ (Busshi; ประติมากรผู้สร้างพระพุทธรูป) ชาวญี่ปุ่น ที่มีชีวิตอยู่ในช่วงยุคคามากูระ เป็นที่รู้จักควบคู่กับอึงเก (Unkei) ศิลปะแบบที่ไคเกสร้างนั้นเรียกว่าศิลปะแบบ เค-ฮา (Kei-ha; ศิลปะเค-Kei school) ไคเกเป็นที่รู้จักจากฝีมือในการรังสรรค์งานที่เหมือนจริง สวยงาม อ่อนช้อย ประณีต และเป็นผู้ที่ฉลาดหลักแหลม ผลงานส่วนใหญ่ของเขามีความสูงอยู่ที่สามชากึ (shaku) และงานของเขาที่หลงเหลือมาถึงปัจจุบันนั้นถือว่ามีอยู่มาก[1]
งานสำคัญ
- พระอมิตภพุทธเจ้าสามองค์แห่ง วัดโจโดะในโอโนะ (1195) - สมบัติประจำชาติญี่ปุ่น (National Treasure of Japan) และเป็นงานชิ้นที่สำคัญที่สุดของเขา สูง: 24.6 ฟุต
- ฮะจิมัง (Hachiman) ใน วัดโทได (1201) - สมบัติประจำชาติญี่ปุ่น
- Nio(Agyō) ใน วัดโทได (1203) - สมบัติประจำชาติญี่ปุ่น งานผลิตร่วมกับ Unkei และอีก 13 ผู้ช่วย
- มหามยุรี (Mahamayuri) ใน วัดคิงปูเซ็ง (1200) - สมบัติวัฒนธรรมสำคัญของญี่ปุ่น (Important Cultural Property of Japan)
- พระศรีอารย์ ใน วัดซังโบอิน (1192) - สมบัติวัฒนธรรมสำคัญของญี่ปุ่น
- พระไวโรจนพุทธเจ้า ใน ศาลเจ้าอิชิยามะ-เดระ (1194) - สมบัติวัฒนธรรมสำคัญของญี่ปุ่น
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น