โซฟาร์ฟรอมเดอะแบมบูโกรฟ (อังกฤษ: So Far from the Bamboo Grove) เป็นนวนิยายกึ่งอัตชีวประวัติ เขียนโดยโยโกะ คาวาชิมะ วัทคินส์ นักเขียนชาวญี่ปุ่น-อเมริกัน[1] เดิมตีพิมพ์โดยบีชทรีในเดือนเมษายน พ.ศ. 2529 หนังสือเล่มนี้ไม่มีรุ่นภาษาญี่ปุ่น ขณะที่ทางการจีนสั่งห้ามตีพิมพ์ในประเทศ[2]
หนังสือของวัทคินส์เกิดขึ้นในช่วงปลายสุดของสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กหญิงชาวญี่ปุ่นวัยสิบเอ็ดปี โยโกะ คาวาชิมะ ซึ่งต้องออกจากบ้านในนานัม (Nanam) ซึ่งตั้งอยู่ทางเหนือของเกาหลี พร้อมกับครอบครัวเพื่อเดินทางลงใต้ไปยังโซล จากนั้นไปยังปูซาน และเดินทางกลับญี่ปุ่นซึ่งเป็นบ้านเกิด
โครงเรื่อง
เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อโยโกะ คาวาชิมะ (พร้อมกับแม่และพี่สาว) กำลังอาศัยอยู่ในนานัม นครแห่งหนึ่งทางตอนเหนือของเกาหลี เมื่อเกาหลีไม่ปลอดภัย โยโกะและครอบครัวของเธอจำต้องเดินทางกลับประเทศญี่ปุ่น ซ่อนตัวจากทั้งทหารญี่ปุ่นและชาวเกาหลี พี่ชายของเธอ ฮิเดโยะ พยายามหนีเช่นกัน แต่เขาถูกแยกจากครอบครัว เพราะเขาทดลองสมัครเข้าร่วมกองทัพ และจงใจไม่ผ่านข้อสอบเขียน เพราะการตัดสินใจนาทีสุดท้ายที่ไม่อยากเข้าร่วมสงคราม เขาจึงถูกส่งไปทำงานที่โรงงานผลิตกระสุนหกวันต่อสัปดาห์ ซึ่งเป็นเหตุที่เขาแยกจากครอบครัวของเขาเมื่อคาวาชิมะจำต้องหนี ครอบครัวเผชิญกับการเดินทางอันยากลำบากขณะเดินทางไปยังโซลและปูซาน เพื่อขึ้นเรือข้ามฟากไปยังญี่ปุ่น
เมื่อโยโกะ พี่สาว โกะ และแม่ของพวกเขามาถึงฟุกุโอกะ พวกเขาได้เดินทางต่อมายังเดียวโต อันเป็นที่อยู่ของครอบครัวของแม่ เธอจากไปอาโอโมริเพื่อขอความช่วยเหลือจากบิดามารดา และกลับมาบอกข่าวแก่โยโกะและพี่สาวว่า ตายายได้เสียชีวิตแล้ว แม่ของพวกเขาเสียชีวิตวันเดียวกัน ทิ้งให้โยโกะและโกะรอการกลับมาถึงพี่ชาย เรียงความของโยโกะได้ถูกตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ในตอนหลัง ซึ่งช่วยให้ฮิเดโยะหาทั้งสองเจอ
อีกไม่กี่เดือนให้หลัง ทั้งสามพบกันอีกครั้งที่มาอิซุรุ และฮิเดโยะเล่าเรื่องราวการหลบหนีของตนและเดินทางถึงญี่ปุ่น
อ้างอิง
