เหงียน ฮวี เถียป (เวียดนาม: Nguyễn Huy Thiệp) เกิดเมื่อ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2493[1] หรือ 29 เมษายน พ.ศ. 2493[2][3] ที่กรุงฮานอย ในครอบครัวแม่ค้าหาบเร่ ในช่วงที่เกิดสงครามซึ่งฮานอยไม่มีความปลอดภัย ครอบครัวของเขาได้อพยพออกไปรับจ้างทำสวนทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ จน พ.ศ. 2503 จึงกลับมายังฮานอยเพื่อให้เถียปได้เรียนหนังสือ เถียปสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยฝึกหัดครูเมื่อ พ.ศ. 2513 และได้บรรจุเป็นครูทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจน พ.ศ. 2523 จึงได้ย้ายกลับฮานอย
เถียปเริ่มเขียนหนังสือเมื่อ พ.ศ. 2530 โดยผลงานของเขาที่ก่อให้เกิดกระแสในวงการวรรณกรรมอย่างกว้างขวางคือเรื่องสั้นอิงประวัติศาสตร์ 3 เรื่องได้แก่ “พรหมจรรย์”, “ดาบคม” และ “ทองกับไฟ” ซึ่งกล่าวถึงประวัติศาสตร์เวียดนามในสมัยของจักรพรรดิกวางจุง จักรพรรดิซาล็อง (ยาล็อง) และกวีเอกเหงียน ซู โดยแสดงมุมมองต่อบุคคลในประวัติศาสตร์เหล่านี้ต่างไปจากเดิม
นอกจากนั้น เรื่องสั้นเรื่อง “นายพลเกษียณ” ของเถียปยังเป็นการสะท้อนภาพของสังคมเวียดนามที่เปลี่ยนไปหลังสงคราม ผลงานเหล่านี้ของเขาทำให้การวิจารณ์วรรณกรรมในเวียดนามคึกคักขึ้น จนเรียกว่าเป็น ปรากฏการณ์เหงียน ฮวี เถียป
อ้างอิง
- ↑ มนธิรา, 2553
- ↑ Thu-Huong Nguyen-Vo The Ironies of Freedom: Sex, Culture, and Neoliberal Governance in Vietnam 2008 Page 207 "Thiệp's social criticism often took aim against the feminine embodiment of market greed as social realities, the revelation of which called into question the party's epistemological monopoly since the demise of Nhân Văn–Giai Phẩm."
- ↑ Linh Dinh Night, Again: Contemporary Fiction from Vietnam - 2011 "Often overlooked in the buzz surrounding Nguyen Huy Thiep — Vietnam's most influential writer — is his exceptional ear for the language. Thiep's sophisticated yet earthy fiction is enlivened by many memorable phrases culled from ordinary ..."
- มนธิรา ราโท. วรรณกรรมเวียดนามหลังปี ค.ศ. 1975. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2553. หน้า 189-198.
