เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นเล็กซิงตัน

ยูเอสเอส เล็กซิงตัน (CV-2)

การทดลองระเบิดนิวเคลียร์ เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 1946

ยูเอสเอส ซาราโตกา (CV-3) ขณะกำลังอัปปาง

เรือบรรทุกเครื่องบินเล็กซิงตัน (อังกฤษ: Lexington class aircraft carrier) เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินของกองทัพเรือสหรัฐอเมริกา มีด้วยกันสองลำ คือ ยูเอสเอส เล็กซิงตัน (CV-2) และยูเอสเอส ซาราโตกา (CV-3) เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินชุดแรกของสหรัฐที่ได้เข้าประจำการ และออกปฏิบัติการจริง (ไม่นับ ยูเอสเอส แลงลีย์ (CV-1) ที่เป็นเรือทดลอง และถูกดัดแปลงเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินทะเล)

เรือบรรทุกเครื่องบินในชั้นนี้ เดิมถูกออกแบบให้เป็นเรือลาดตระเวนประจัญบาน (battlecruiser) ได้รับวางกระดูกงูตั้งแต่ช่วงปี 1921-1922 มีทั้งสิ้น 6 ลำ ในชั้น "เรือลาดตระเวนประจัญบานชั้นเล็กซิงตัน" ระวางขับน้ำ 43,500 ตัน ได้แก่

ชื่อเรือ	ชื่อเดิม	วางกระดูกงู	ปล่อยลงน้ำ	ประจำการ	สถานะ
ยูเอสเอส เล็กซิงตัน (CV-2)	ยูเอสเอส เล็กซิงตัน (CC-1)	1921	1925	1927	อัปปาง 8 พฤษภาคม 1942
	ยูเอสเอส คอนสเตลเลชัน (CC-2)	1920	-	-	ยกเลิก 1923 (สร้างเสร็จ 22.7%)
ยูเอสเอส ซาราโตกา (CV-3)	ยูเอสเอส ซาราโตกา (CC-3)	1920	1925	1927	อัปปาง 25 กรกฎาคม 1946
	ยูเอสเอส เรนเจอร์ (CC-4)	1921	-	-	ยกเลิก 1923 (สร้างเสร็จ 4%)
	ยูเอสเอส คอนสติติวชัน (CC-5)	1921	-	-	ยกเลิก 1923 (สร้างเสร็จ 13.4%)
	ยูเอสเอส ยูไนเต็ด สเตตส์ (CC-6)	1921	-	-	ยกเลิก 1923 (สร้างเสร็จ 12.1%)

สืบเนื่องจากสนธิสัญญาวอชิงตัน ^[1] ที่กำหนดให้สหรัฐมีกองกำลังทางเรือได้ไม่เกิน 135,000 ตัน ทำให้การสร้างเรือจำนวน 4 ลำ คือ คอนสเตลเลชัน เรนเจอร์ คอนสติติวชัน และยูไนเต็ด สเตตส์ ถูกระงับ ส่วนยูเอสเอส เล็กซิงตัน และยูเอสเอส ซาราโตกา ถูกดัดแปลงเป็นเรือบรรทุกเครื่องบิน มีระวางขับน้ำ 36,000 ตัน พร้อมกับเปลี่ยนรหัส จาก CC-1 เป็น CV-2 และ CC-3 เป็น CV-3 ตามลำดับ

เรือยูเอสเอส เล็กซิงตัน (CV-2) อัปปางลงในการรบที่ทะเลคอรัล เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 1942 ส่วนยูเอสเอส ซาราโตกา (CV-3) ถูกใช้เป็นเป้าการทดลองระเบิดนิวเคลียร์ ในปฏิบัติการครอสโรดส์ ที่หมู่เกาะบิกินี เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 1946 ^[2]

อ้างอิง

1. http://www.ibiblio.org/pha/pre-war/1922/nav_lim.html
2. Bulletin Editors (1946), "Operation Crossroads: The effect of the Atomic Bomb on Naval Power", Bulletin of the Atomic Scientists, Chicago, no. Vol. 1, No. 5, February 15. 1946, p. 1, สืบค้นเมื่อ 2009-12-05 {{citation}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)