เพนกวินน้อย หรือ เพนกวินนางฟ้า หรือ เพนกวินสีน้ำเงิน หรือ เพนกวินสีน้ำเงินน้อย (อังกฤษ: Little penguin, Fairy penguin, Blue penguin, Little blue penguin; ชื่อวิทยาศาสตร์: Eudyptula minor) เป็นเพนกวินชนิดหนึ่ง
เพนกวินน้อย จัดเป็นเพนกวินชนิดที่มีขนาดเล็กที่สุดในบรรดาเพนกวินทั้งหมด มีความสูงประมาณ 33 เซนติเมตร (13 นิ้ว) จนถึงประมาณ 43 เซนติเมตร น้ำหนักเพียง 1.5 กิโลกรัม (ขนาดแตกต่างกันตามแต่ละชนิดย่อย[3][4]) นอกจากนี้แล้วยังมีชื่อเป็นภาษาพื้นเมืองต่าง ๆ เช่น โครัว (Kororā) ในภาษามาวรี และปิงกูวโน เปงเกโย (Pingüino pequeño) หรือ ปิงกูวโน อาซูล (Pingüino azul) ในภาษาสเปน ในชิลี
[3][4]
เพนกวินน้อย มีขนที่ส่วนหลังสีฟ้าหรือสีน้ำเงิน มีจะงอยปากสั้นสีดำ และเป็นเพนกวินเพียงชนิดเดียวที่เมื่อเดินแล้ว หัวจะทิ่มลงไปข้างหน้า ไม่ตั้งตรงเหมือนเพนกวินทั่วไป[5] พบกระจายพันธุ์ในหลายพื้นที่ของออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์ รวมถึงบางแห่งในชิลี ซึ่งสำหรับออสเตรเลียแล้วถือเป็นเพนกวินเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่พบได้ในประเทศ โดยแหล่งที่สามารถพบเพนกวินน้อยได้มากที่สุดแห่งหนึ่ง คือ เกาะฟิลิป ในรัฐวิคตอเรีย[6]
เพนกวินน้อย เป็นเพนกวินที่ออกหากินในเวลากลางคืน ว่ายน้ำได้เร็วประมาณ 8 กิโลเมตร/ชั่วโมง และมีระยะทางหากินไกลได้ถึง 200 กิโลเมตร แต่โดยปกติแล้วจะดำน้ำได้ไม่ลึกเกินกว่า 2 เมตร อัตราโดยเฉลี่ยประมาณ 21 วินาที แต่ก็มีรายงานว่าสามารถดำได้ลึกและนานกว่านั้น ศัตรูตามธรรมชาติของเพนกวินน้อยมีมากกว่าเพนกวินชนิดอื่น ๆ เนื่องจากมีตัวขนาดเล็กกว่า
เพนกวินน้อย เป็นเพียงเพนกวินชนิดเดียวที่อาศัยอยู่ในพื้น ๆ ที่ไม่มีน้ำแข็ง มีการผสมพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี วางไข่ครั้งละ 2 ฟอง โดยการขุดโพรงในพื้นทรายในป่าละเมาะใกล้ทะเล หรือตามใต้ถุนบ้านเรือนผู้คน[5] พ่อแม่นกจะช่วยกันเลี้ยงดูลูก ซึ่งบางครั้งลูกนกที่อ่อนแอจะตายไป เพื่อเป็นการส่งเสริมให้ลูกนกตัวที่แข็งแรงกว่าได้รับอาหารเต็มที่ เพื่อที่จะเติบโตต่อไปได้อย่างสมบูรณ์ [7]
ขณะว่ายน้ำที่เกาะฟิลิป
มีอายุขัยโดยเฉลี่ย 6.5–7 ปี [7] แต่พบที่มีอายุมากที่สุดในสถานที่เลี้ยงถึง 25 ปี[8]
บนบกเพนกวินน้อยอาศัยอยู่ในหลุมบนพื้นดินที่รู้จักกันในชื่อโพรง โพรงเหล่านี้เป็นสถานที่ให้เพนกวินตัวเล็ก ๆ ได้พักผ่อนทำรังและลอกคราบ โพรงยังให้ความคุ้มครองจากผู้ล่าและความร้อนสูง ในขณะที่อยู่บนบกเพนกวินตัวน้อยจะยังคงอยู่ในโพรงในช่วงกลางวันเพื่อหลีกเลี่ยงการล่า เพนกวินอาจใช้เวลาระหว่างหนึ่งวันถึงหนึ่งเดือนในทะเลทั้งนี้ขึ้นอยู่กับฤดูกาล เมื่อเพนกวินตัวน้อยกำลังผสมพันธุ์พวกมันจะกลับไปฟักไข่และเลี้ยงลูกไก่เป็นประจำ ในช่วงฤดูหนาวเพนกวินตัวน้อยใช้เวลาในการไล่ปลาทะเลและกลับไปพักผ่อนและบูรณะโพรงของมัน
เพนกวินตัวน้อยใช้เวลาประมาณ 80% ของชีวิตพวกเขาในทะเลกลับไปยังดินแดนเพื่อผสมพันธุ์ลอกคราบและพักผ่อน นักวิจัยใช้ดาวเทียมและตัวติดตามจีพีเอสเพื่อบันทึกว่าเพนกวินไปที่ไหน การติดตามดาวเทียมจาก Phillip Island Nature Parks แสดงให้เห็นว่าเพนกวินตัวน้อยของ Phillip Island ว่ายน้ำเฉลี่ย 15 ถึง 50 กิโลเมตร(9-31 ไมล์)ต่อวัน ซึ่งรวมถึงการดำน้ำขึ้นลงตามที่พวกเขามองหาปลา ดำน้ำเพนกวินที่ลึกที่สุดที่บันทึกไว้คือ 72 เมตร ค่าเฉลี่ยการดำน้ำเพื่อค้นหาปลาอยู่ระหว่าง 5 และ 20 เมตร
Penguins มีการดัดแปลงมากมายสำหรับชีวิตในทะเลรวมไปถึง:
ดัดแปลงปีกเรียกว่าครีบเพื่อ'บิน'ผ่านน้ำ
ต่อมเพื่อแพร่กระจายน้ำมันเช่นความยั่งยืนเหนือขนของพวกเขาเมื่อก่อนที่จะช่วยให้พวกเขากันน้ำ
รูปร่างเพรียว
ขนกันน้ำ(ชั้นนอก)
ชั้นที่อยู่ติดกับผิวหนังเพื่อดักอากาศและทำให้ร่างกายอบอุ่น
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Eudyptula minor ที่วิกิสปีชีส์
