เจมส์ แฮมมิลตัน ดยุคแห่งแฮมมิลตันที่ 1 (อังกฤษ: James Hamilton, 1st Duke of Hamilton) (19 มิถุนายน ค.ศ. 1606 - 9 มีนาคม ค.ศ. 1649) เจมส์ แฮมมิลตันเป็นนายพลของกองทัพฝ่ายกษัตริย์นิยมชาวสกอตผู้มีบทบาทสำคัญในยุทธการเพรสตันในสงครามกลางสามอาณาจักร/สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 2 แต่พ่ายแพ้และถูกจับได้เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1648 ในที่สุดก็ถูกพิจารณาโทษและถูกประหารชีวิตเมื่อวันที่ 9 มีนาคม ค.ศ. 1649
เบื้องต้น
เจมส์ แฮมมิลตันเกิดที่วังแฮมมิลตันในลาร์นนาร์คเชอร์ในสกอตแลนด์ เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 1606 เป็นบุตรของเจมส์ แฮมมิลตัน มาควิสแห่งแฮมมิลตันที่ 2 และเลดี้แอนน์ คัมมิงแฮม ต่อมาก็สมรสกับแมรี ฟิลด์ดิงตามคำแนะนำของจอร์จ วิลเลียรส์ ดยุคแห่งบัคคิงแฮมที่ 1 หลังจากการเสียชีวิตของเจมส์ แฮมมิลตัน เอิร์ลแห่งอาร์รันที่ 3 (James Hamilton, 3rd Earl of Arran) ผู้เป็นพี่น้องของปู่ในปี ค.ศ. 1609 เจมส์ แฮมมิลตันก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเอิร์ลแห่งอาร์รัน[1]
รัชทายาทแห่งราชบัลลังก์สกอตแลนด์
เจมส์ แฮมมิลตันเป็นญาติของเจ้าหญิงแมรีพระธิดาของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์และแมรีแห่งเกลเดรอส (Mary of Gueldres) เมื่อเฮ็นรี เฟรดเดอริค เจ้าชายแห่งเวลส์ (Henry Frederick, Prince of Wales) พระราชโอรสของพระเจ้าเจมส์ที่ 1 สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1612 ก็ดูเหมือนว่าเอิร์ลแห่งอาร์รันจะกลายเป็นรัชทายาททางพฤตินัย (Heir Presumptive) ของบัลลังก์สกอตแลนด์
อ้างอิง
- ↑ Scots' Peerage Vol IV pp. 375-6
ดูเพิ่ม
