เคอร์ลิง![]() กีฬาเคอร์ลิง ณ ประเทศแคนาดา |
| สมาพันธ์สูงสุด | สหพันธ์เคอร์ลิงโลก |
|---|
| ชื่ออื่น | หมากรุกบนน้ำแข็ง |
|---|
| เล่นครั้งแรก | สมัยกลาง ตอนปลาย ณ ประเทศสกอตแลนด์ |
|---|
| ผู้เล่นที่ขึ้นทะเบียน | ประมาณ 1,500,000 คน[1] |
|---|
| ลักษณะเฉพาะ |
|---|
| การปะทะ | ไม่มี |
|---|
| ผู้เล่นในทีม | 4 หรือ 3 คน ต่อ 1 ทีม (2 ในประเภทคู่ผสม) |
|---|
| แข่งรวมชายหญิง | มี |
|---|
| หมวดหมู่ | กีฬาที่ใช้ความแม่นยำ |
|---|
| อุปกรณ์ | ไม้ถู, ลูกโม่, รองเท้าเคอร์ลิง |
|---|
| สถานที่ | เคอร์ลิง ชีท |
|---|
| จัดแข่งขัน |
|---|
| โอลิมปิก |
|
|---|
| พาราลิมปิก | วีลแชร์ เคอร์ลิง บรรจุอย่างเป็นทางการใน 2006. |
|---|
เคอร์ลิง (อังกฤษ: curling) เป็นกีฬาฤดูหนาวประเภททีม แข่งขันบนลานน้ำแข็ง มีถิ่นกำเนิดในสกอตแลนด์ในยุคกลาง โดยพบหลักฐานว่ามีการละเล่นกีฬาชนิดนี้ในฤดูหนาว โดยเล่นในทะเลสาบที่ผิวหน้ากลายเป็นน้ำแข็ง ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 พบอุปกรณ์การเล่นทำด้วยไม้ สลักปีที่สร้างระบุปี ค.ศ. 1511 [2]
กีฬาชนิดนี้ต้องอาศัยการประสานงานจากเพื่อนร่วมทีม และการวางแผนกีดกันคู่ต่อสู้ จึงได้รับการเปรียบเปรยว่าเป็น "หมากรุกบนน้ำแข็ง" [3][4]
ในการเล่นผู้เล่นแต่ละทีมจะต้องผลักก้อนหินแกรนิตรูปกลม เรียกว่า สโตน ให้ไถลไปบนลานน้ำแข็งให้เข้าใกล้เป้าหมายที่เรียกว่า โฮม โดยในระหว่างที่สโตนไถลไป จะมีผู้เล่นอีกสองคน ใช้อุปกรณ์มีลักษณะคล้ายไม้ถูพื้น คอยประคองและปรับเส้นทางการไถล โดยการถูน้ำแข็งบริเวณรอบๆ สโตน แต่ละทีมจะสลับกันผลักก้อนสโตน 8-10 ก้อน ให้เข้าใกล้โฮม และกระทบสโตนของฝ่ายตรงข้ามให้กระเด็นออกห่างโฮม คล้ายกับกีฬาเปตอง โดยผู้เล่นอีกคนหนึ่งอยู่บริเวณโฮมคอยชี้เป้าหมาย และใช้ไม้ถูปรับความเร็วของสโตนฝ่ายตัวเองหรือคู่แข่งที่ถูกกระทบ
กีฬาเคอร์ลิงเคยได้รับการบรรจุแข่งขันในโอลิมปิกฤดูหนาวครั้งที่ 1 เมื่อปี ค.ศ. 1924 ก่อนจะถูกยกเลิกไป ได้มีความพยายามนำกีฬาชนิดนี้กลับมาบรรจุเป๋นกีฬาสาธิตอีกหลายครั้ง และนำกลับมาแข่งขันชิงเหรียญทองตั้งแต่ปี ค.ศ. 1998 จนถึงปัจจุบัน
อุปกรณ์
เคอร์ลิง ชีท (ลู่แข่ง)
แผนผังเคอร์ลิง ชีท มาตราส่วน (1' = 1 ft = 0.3 m).
CL: Centreline • HOL: Hogline • TL: Teeline • BL: Backline • HA: Hackline with Hacks • FGZ: Free Guard Zone
การแข่งขันที่สำคัญ
นักกีฬาทีมชาติแคนาดา คนที่หนึ่งกำลังทอยสโตน ขณะที่อีกสองคนกำลังเตรียมประคองสโตน ที่โอลิมปิกฤดูหนาว 2006
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
