เขาซีเฉียว

เขาซีเฉียว
พระโพธิสัตว์กวนอิมแห่งเขาซีเฉียว
จุดสูงสุด
ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล	346 เมตร (1,135 ฟุต)
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง	ฝัวชาน มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
อายุหิน	40–50 ล้านปี
ประเภทภูเขา	ภูเขาไฟที่สงบแล้ว

เขาซีเฉียว
ภาษาจีน	西樵山
ความหมายตามตัวอักษร	West firewood mountain
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Xīqiáo Shān เวด-ไจลส์ Hsi-ch'iao Shan ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล sāi chìuh sāan ยฺหวิดเพ็ง Sai^1ciu^4 Saan^1

เขาซีเฉียว เป็นภูเขาไฟที่สงบแล้วอายุ 40-50 ล้านปี ตั้งอยู่ทางใต้ของอำเภอหนานไห่ นครฝัวชาน มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน^[1] ถือเป็นเขตทิวทัศน์และสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของเมือง รวมถึงได้รัลการคุ้มครองในฐานะป่าอนุรักษ์ เขาซีเฉียวกินพื้นที่ขนาด 14 ตารางกิโลเมตร (5.4 ตารางไมล์) ประกอบด้วย 72 ยอดเขา โดยยอดที่สูงสุดคือยอเขาต้าเชิง (Dacheng Peak; 大秤峰) ซี่งสูง 346 m (1,135 ft)

ในบริเวณเขายังมีทั้งถ้ำตามธรรมชาติรวม 42 ถ้ำ บ่อน้ำพุธรรมชาติ 232 แหล่ง และน้ำตก 28 แห่ง^[2] ซึ่งรวมถึงน้ำตกจากเขาสูงในมวลเมฆ (จีน: 云崖飞瀑) หนึ่งในแปดทิวทัศน์ของกว่างโจวในสมัยศตวรรษที่ 18^[1]

อ้างอิง

1. "Mount Xiqiao" (ภาษาChinese). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ February 7, 2011.
2. "Unique Xiqiao Mountain (一枝独秀南海西樵山)" (ภาษาChinese). สืบค้นเมื่อ February 7, 2011.

22°55′38″N 112°58′22″E