เกา เว่ย์ (高緯) (ค.ศ. 557–577), หรือรู้จักกันในประวัติศาสตร์ว่า ฉีโฮ่วจู่ ((北)齊後主), พระนามจีน เหรินกัง (仁綱) เป็นจักรพรรดิของราชวงศ์ฉีเหนือ ในรัชสมัยของพระองค์การปกครองของราชวงศ์ฉีเหนือตกอยู่ในการทุจริตและเสื่อมโทรมอย่างรุนแรง โดยกองทัพต้องทนทุกข์หลังจากเกา เว่ย์ สังหารนายพลหูลู่ กวงผู้ยิ่งใหญ่ ในปี ค.ศ. 572 จักรพรรดิโจวอู่ได้เปิดการโจมตีครั้งใหญ่ในปี 576 และกองกัพราชวงศ์ฉีเหนือล่มสลาย เกา เว่ย์สละบัลลังก์ให้เกา เหิง พระราชโอรส พระองค์ถูกจับขณะพยายามหลบหนีไปยังราชวงศ์เฉิน และต่อมาในปีนั้นจักรพรรดิโจวเหนือได้ประหารชีวิตพระองค์และสมาชิกเกือบทั้งหมดในราชวงศ์ของพระองค์
อ้างอิง
