ฮารูกิ มูรากามิ (ญี่ปุ่น : 村上春樹 ; โรมาจิ : Murakami Haruki ; เกิด 12 มกราคม ค.ศ. 1949[ 1] [ 2] [ 3] [ 4] รางวัลกุนโซสำหรับนักเขียนหน้าใหม่ , รางวัลวรรณกรรมไซไฟโลก , รางวัลเรื่องสั้นนานาชาติแฟรงก์โอคอนเนอร์ , รางวัลฟรันทซ์คัฟคา และรางวัลเยรูซาเล็ม [ 5] [ 6] [ 7]
มูรากามิเติบโตในโคเบะ ก่อนจะย้ายไปโตเกียว เพื่อเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยวาเซดะ เขาได้รับการตีพิมพ์นวนิยายเรื่องแรก สดับลมขับขาน [ 8] ด้วยรัก ความตาย และหัวใจสลาย บันทึกนกไขลาน คาฟกา วิฬาร์ นาคาตะ 1Q84 ยุคเฮเซ ของญี่ปุ่น (1989–2019) โดยสำรวจจากผู้เชี่ยวชาญด้านวรรณกรรมของหนังสือพิมพ์แห่งชาติ อาซาฮีชิมบุง [ 9] บันเทิงคดีแนววิทยาศาสตร์ , จินตนิมิต และอาชญกรรม และกลายเป็นที่รู้จักจากการใช้องค์ประกอบสัจนิยมมหัศจรรย์ [ 10] [ 11] เรย์มอนด์ แชนด์เลอร์ , เคิร์ต ฟอนเนกุต และริชาร์ด โบรติแกน เป็นแรงบันดาลใจสำคัญในผลงานของเขาและยกให้คาสึโอะ อิชิงูโระ , คอร์แม็ค แม็คคาร์ธี และด๊าก โซลสตัด เป็นนักเขียนคนโปรดของเขาในปัจจุบัน[ 8] [ 12] สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง อันเดอร์กราวด์ การโจมตีซับเวย์โตเกียวด้วยซาริน และ เกร็ดความคิดบนก้าววิ่ง [ 13]
นวนิยายของเขาทำให้เกิดการแบ่งขั้วระหว่างนักวิจารณ์วรรณกรรมและผู้อ่าน บางครั้งเขาถูกวิจารณ์จากสถาบันวรรณกรรมญี่ปุ่น ว่าไร้ซึ่งความเป็นญี่ปุ่น ซึ่งทำให้มูรากามิหวนรำลึกว่าเขาเป็น "แกะดำในโลกวรรณกรรมญี่ปุ่น"[ 14] [ 15] [ 16] แกรี ฟิสเกตจอน บรรณาธิการใน ดิเอลลิแฟนท์แวนิชส์ เดอะการ์เดียน [ 17] [ 18]
มูรากามิเกิดในเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น ช่วงเบบีบูมกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 และเติบโตในนิชิโนมิยะ , อาชิยะ และโคเบะ [ 19] [ 20] ศาสนาพุทธ ส่วนแม่เป็นบุตรของพ่อค้าจากเมืองโอซากะ [ 21] วรรณกรรมญี่ปุ่น [ 22] สงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สอง ซึ่งได้รับความบอบช้ำทางจิตใจอย่างหนัก จนส่งผลกระทบต่อมูรากามิด้วย[ 23]
มูรากามิเริ่มเขียนนิยายเรื่องแรก สดับลมขับขาน พินบอล, 1973 แกะรอยแกะดาว
ในปี 1985 มูรากามิตีพิมพ์ผลงานชื่อ แดนฝันปลายขอบฟ้า
มูรากามิเริ่มมาโด่งดังในระดับชาติในปี 1987 เมื่อเขาตีพิมพ์กับหนังสือเรื่องใหม่ที่ชื่อ ด้วยรัก ความตาย และหัวใจสลาย
ในปี 1986 มูรากามิตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วยุโรป ก่อนที่จะไปใช้ชีวิตอยู่ที่ สหรัฐอเมริกา ระหว่างที่มูรากามิใช้ชีวิตเป็นอาจารย์อยู่ที่มหาวิทยาลัยในอเมริกานั้น เขาก็มีผลงานออกมาอีกสองเรื่อง คือ เริงระบำแดนสนธยา การปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก (国境の南、太陽の西)
ในปี 1994 มูรากามิได้ส่งผลงานชื่อ บันทึกนกไขลาน อันเดอร์กราวด์ (アンダーグラウンド) ซึ่งเป็นสารคดี และ อาฟเตอร์เดอะเควก ซึ่งเป็นรวมเรื่องสั้น
นอกจากนี้เรื่องสั้นที่เขาเขียนระหว่างปี 1983 ถึง 1990 นั้นได้รับการรวมเล่มเป็นหนังสือชื่อ The Elephant Vanishes
ผลงานนวนิยายขนาดสั้นชื่อ รักเร้นในโลกคู่ขนาน คาฟกา วิฬาร์ นาคาตะ ราตรีมหัศจรรย์ Blind, Willow, Sleeping Woman เกร็ดความคิดบนก้าววิ่ง (走ることについて語るときに僕の語ること) ซึ่งเป็นความเรียงกึ่งบันทึก เมือปี 2007 โดยได้แปลเป็นภาษาอังกฤษในปี 2008 และเป็นภาษาไทยในปี 2009
ฮารูกิ มูราคามิ ได้ออกผลงานนวนิยายเรื่องยาวอีกครั้งในปี 2009 ชื่อ 1Q84 แรนดอมเฮาส์ ได้กำหนดผู้แปลไว้เรียบร้อยแล้ว โดย Jay Rubin จะแปลเล่ม 1 และ 2 ส่วนเล่ม 3 นั้นจะเป็นหน้าที่ของ Philip Gabriel สำหรับฉบับแปลภาษาไทย สำนักพิมพ์กำมะหยี่ ได้ลิขสิทธิ์การแปลเล่ม 1-2 และ 3 เรียบร้อยแล้ว โดยจะเป็นการแปลจากต้นฉบับภาษาญี่ปุ่น
ผลงานของมูรากามิมักถูกวิจารณ์ว่าเป็น วรรณกรรมป๊อป ที่มีอารมณ์ขันและเรื่องราวเหนือธรรมชาติ ในขณะเดียวกันก็สะท้อนความรู้สึกแปลกแยก โดดเดี่ยว และการโหยหาความรักในทางที่สามารถเข้าถึงผู้อ่านในอเมริกา ยุโรป และเอเชียตะวันออกได้ งานของมูรากามิมักกล่าวถึงการที่ญี่ปุ่นหมกมุ่นในลัทธิทุนนิยม ความว่างเปล่าทางจิตใจของผู้คนรุ่นเดียวกับเขา และผลกระทบด้านลบทางจิตใจของญี่ปุ่นที่ทุ่มเทให้กับงาน งานของเขาวิพากษ์วิจารณ์ความตกต่ำของคุณค่าความเป็นมนุษย์ และการขาดการติดต่อระหว่างผู้คนในสังคมทุนนิยมของญี่ปุ่น[ใคร?
ปี
ชื่อญี่ปุ่น
ชื่ออังกฤษ
ชื่อไทย
1997
アンダーグラウンドAndāguraundo
Underground (1)
อันเดอร์กราวด์
1998
約束された場所でYakusoku sareta basho de
Underground (2)
สถานที่ในคำสัญญา - อันเดอร์กราวด์ 2
2007
走ることについて語るときに僕の語ることHashiru koto ni tsuite kataru toki ni boku no kataru koto
What I talk about When I talk about Running
เกร็ดความคิดบนก้าววิ่ง
หมายเหตุ: หนังสือรวมเรื่องสั้นเหล่านี้เป็นรายการเฉพาะเล่มที่ได้รับการแปลภาษาไทยแล้วเท่านั้น งานเรื่องสั้นของมูรากามิยังมีอีกมากมายที่ยังไม่ได้แปลเป็นภาษาไทย
↑ "UPI Almanac for Tuesday, Jan. 12, 2021" . United Press International เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ January 29, 2021. สืบค้นเมื่อ February 27, 2021 . … author Haruki Murakami in 1949 (age 72) ↑ "UPI Almanac for Tuesday, Jan. 12, 2021" . United Press International เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ January 29, 2021. สืบค้นเมื่อ February 27, 2021 . … author Haruki Murakami in 1949 (age 72) ↑ Maiko, Hisada (November 1995). "Murakami Haruki" . Kyoto Sangyo University แหล่งเดิม เมื่อ May 23, 2008. สืบค้นเมื่อ April 24, 2008 . ↑ McCurry, Justin, "Secrets and advice: Haruki Murakami posts first responses in agony uncle role" เก็บถาวร ตุลาคม 14, 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , The Guardian , January 16, 2015.
↑ "Japan's Murakami wins Kafka prize" . CBC . สืบค้นเมื่อ 12 September 2020 .↑ Kelleher, Olivia (25 September 2006). "Frank O'Connor short story award goes to Japanese author" . Irish Times . สืบค้นเมื่อ 12 September 2020 . ↑ Flood, Alison (16 February 2009). "Murakami defies protests to accept Jerusalem prize" . The Guardian . สืบค้นเมื่อ 12 September 2020 . ↑ 8.0 8.1 "Author" . Haruki Murakami (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2021-06-17 .↑ "The best Japanese work of fiction published in Japanese during Japan's Heisei era was 'IQ84' by Haruki Murakami" . Red Circle Authors . 11 January 2021. สืบค้นเมื่อ 11 January 2021 .{{cite web }}: CS1 maint: url-status (ลิงก์ )↑ Oates, Joyce Carol (May 2, 2019). "Science Fiction Doesn't Have to Be Dystopian" . The New Yorker (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2021-06-17 . ↑ Jamshidian, Sahar; Pirnajmuddin, Hossein (2014-01-01). "Dancing with shadows: Haruki Murakami's dance dance dance" . 21 : 41–51. ↑ "Haruki Murakami: 'I'm an outcast of the Japanese literary world' . the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2014-09-13. สืบค้นเมื่อ 2021-06-17 .↑ Mambrol, Nasrullah (2019-04-08). "Analysis of Haruki Murakami's Novels" . Literary Theory and Criticism (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2021-06-17 . ↑ Poole, Steven (September 13, 2014). "Haruki Murakami: 'I'm an outcast of the Japanese literary world' . The Guardian เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ December 22, 2016. สืบค้นเมื่อ December 11, 2016 . Murakami doesn't read many of his Japanese contemporaries. Does he feel detached from his home scene? "It's a touchy topic", he says, chuckling. "I'm a kind of outcast of the Japanese literary world. I have my own readers ... But critics, writers, many of them don't like me." Why is that? "I have no idea! I have been writing for 35 years and from the beginning up to now the situation's almost the same. I'm kind of an ugly duckling. Always the duckling, never the swan." ↑ Kelts, Roland (October 16, 2012). "The Harukists, Disappointed" . The New Yorker เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 18, 2012. สืบค้นเมื่อ October 17, 2012 . ↑ "Haruki Murakami: 'You have to go through the darkness before you get to the light' . the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2018-10-10. สืบค้นเมื่อ 2021-06-17 .↑ Poole, Steven (May 27, 2000). "Tunnel vision" . The Guardian . สืบค้นเมื่อ April 24, 2009 . ↑ "Author's Desktop: Haruki Murakami" . www.randomhouse.com . สืบค้นเมื่อ 2021-06-17 .↑ "Murakami Asahido", Shincho-sha,1984
↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ tele ↑ Rubin, Jay (2002). Haruki Murakami and the Music of Words Harvill Press . p. 14 . ISBN 1-86046-986-8 ↑ Naparstek, Ben (June 24, 2006). "The lone wolf" . The Age เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ May 23, 2008. สืบค้นเมื่อ April 24, 2008 . ↑ Li, Gabriel (May 13, 2019). "Japanese Writer Haruki Murakami Speaks Up on His Family's Involvement in the Sino-Japanese War" . Pandaily (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ May 16, 2019 .
.jpg)
