หงส์ผงาดฟ้า |
| ผู้ประพันธ์ | โกวเล้ง |
|---|
| ชื่อเรื่องต้นฉบับ | 陆小凤系列
(Lu Xiao Feng Xi Lie) |
|---|
| ผู้แปล | น.นพรัตน์ |
|---|
| ภาษา | จีน |
|---|
| ชุด | หงส์ผงาดฟ้า |
|---|
| ประเภท | นิยายกำลังภายใน |
|---|
| วันที่พิมพ์ | ไม่ทราบ |
|---|
| ชนิดสื่อ | นิยาย |
|---|
| หน้า | 7 ตอน |
|---|
หงส์ผงาดฟ้า (จีน: 陆小凤系列; Lu Xiao Feng Xi Lie) เป็นชุดนวนิยายกำลังภายในโดยการประพันธ์ของโกวเล้ง เขียนขึ้นในปี ค.ศ.1976 - 1981 เป็นเรื่องที่ประสบความสำเร็จเป็นอันดับต้นๆ ของนวนิยายทั้งหมดของโกวเล้งเลยก็ว่าได้ โดยผู้อ่านบางคนยกให้เป็นผลงานที่ดีที่สุดของโกวเล้ง[1] ชุดนี้เป็นนิยายกำลังภายในแนวสืบสวน โดยแบ่งพฤติกรรม และเรื่องราวของตัวเอกเป็น 7 ตอน ดังนี้
เกี่ยวกับเรื่อง
หงส์ผงาดฟ้า ชุดนี้เป็นชุดนิยายที่บรรยายถึงเรื่องราวของบุรุษผู้มีสี่คิ้ว นาม เล็กเซียวหงส์ ที่ชมชอบการผจญภัย และความตื่นเต้นเป็นทุนเดิม เขาสืบสวนสอบสวนคดีร่วมกับสหายที่มีสีสัน เรื่องนี้โกวเล้งได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างตัวละคร เล็กเซียวหงส์ มาจากตัวละครในวรรณกรรมนักสืบเรื่องดังจากฝั่งตะวันตกอย่างเชอร์ล็อก โฮมส์ ของอาร์เทอร์ โคนัน ดอยล์ แต่โกวเล้งก็ดัดแปลงจนเล็กเซียวหงส์มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ตลกขบขัน ดังนั้นพฤติกรรมในแต่ละตอนจึงมีความโดดเด่นสนุกสนานเฉพาะตัวไปด้วย
ตัวละครหลัก
จอมยุทธรูปงาม จอมเจ้าชู้, บุรุษผู้มีสี่คิ้ว (2คิ้ว +2หนวดงาม),
ฉายา จอมยุทธ "ดรรชนีสัมพันธ์จิตใจ" ที่สามารถหยุดอาวุธทุกชนิดในแผ่นดิน ด้วยนิ้วมือของเขา ,
ฉายา จอมยุทธที่มี "วิชาตัวเบา" อันดับต้นๆในแผ่นดิน , ชอบช่วยเหลือ และมีชื่อเสียงของการสอบสวนคดีต่างๆ
แต่ที่เป็นจุดเด่นเรื่องหนึ่งของเขาคือ ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน
น้องชายที่ 7และอายุยน้อยที่สุดของครอบครัวตระกูลฮวย ที่มีชื่อเสียงและมั่นคั่ง,
ตาบอดโดยโรคตั้งแต่เด็ก จึงมีประสาทสัมผัสดีเยี่ยม, หูของเขาสามารถฟังเสียงของหิมะที่ตกบนหลังคา
จมูกของเขาสามารถดมกลิ่นน้ำตา เลือดของบุคคล ห่างกว่า 20 ลี้, สามารถแยกแยะ และค้นหาบุคคลโดย
การดมกลิ่น ของลมหายใจหรือกลิ่นเหงื่อของคน ,ประสาทสัมผัสมือของเขาสามารถค้นหาแยกแยะบุคคลด้วยการสัมผัสผมของบุคคลนั้น,
นอกจากนั้นยังมีสัมผัสที่หก สามารถรู้สึกถึงอันตรายจากหลายสิบลี้ ถึงแม้ว่าจะตาบอด ฮวยมั่วเล่า ก็ฝึกหัดวิทยายุทธตั้งแต่เด็ก
เขามีความรู้มากมาย ในวิทยายุทธ สามารถใช้เพลงยุทธจากสำนักใดๆก็ได้ เพราะ ในความรู้สึกของ ฮวยมั่วเล่า เพลงยุทธมีเพียงหนึ่งเดียว
นอกจากนั้น ฮวยมั่วเล่าสามารถใช้"ดัชนีสัมพันธ์จิตใจ"ของเล็กเซียวหงส์ได้ดีด้วย
หงส์ผงาดฟ้า (ตอนที่ 1) |
| ผู้ประพันธ์ | โกวเล้ง |
|---|
| ชื่อเรื่องต้นฉบับ | 陆小凤传奇 |
|---|
| ผู้แปล | น.นพรัตน์ |
|---|
| ภาษา | จีน |
|---|
| ชุด | หงส์ผงาดฟ้า |
|---|
| ประเภท | นิยายกำลังภายใน |
|---|
| วันที่พิมพ์ | ไม่ทราบ |
|---|
| ชนิดสื่อ | นิยาย |
|---|
ตอนย่อย
หงส์ผงาดฟ้า (จีน: 陆小凤传奇; Lu Xiao Feng Chuan Ji}}) หากแปลเป็นชื่อภาษาไทยตรงๆ จะมีชื่อตอนว่า ตำนานพิสดารของเล็กเซียวหงส์ เป็นตอนที่หนึ่งของชุดนิยายชื่อดังของโกวเล้งในชื่อเดียวกันนี้ ตอนนี้ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1976 และได้รับการแปลเป็นภาษาไทยโดย น.นพรัตน์ โดยใช้ชื่อว่า หงส์ผงาดฟ้า และเป็นชื่อชุดของนวนิยายชุดนี้จนมาถึงปัจจุบัน
อ้างอิง
