สหราชรัฐมอลเดเวียและวอลเลเกีย

สหราชรัฐมอลเดเวียและวอลเลเกีย Principatele Unite ale Moldovei și Țării Românești (โรมาเนีย) (ค.ศ. 1859–1862) สหราชรัฐโรมาเนีย Principatele Unite Române (โรมาเนีย) (ค.ศ. 1862–1866) ราชรัฐโรมาเนีย Principatele Române (โรมาเนีย) (ค.ศ. 1866–1881)
ค.ศ. 1859–ค.ศ. 1881
ธงชาติ (ค.ศ. 1859–1862) ตราแผ่นดิน
คำขวัญ:  "หนึ่งเดียวสู่ทั้งปวง" (โรมาเนีย: Toți în unu; ค.ศ. 1862–1866) "ไร้พระเจ้าก็ไร้ทุกสิ่ง" (ละติน: Nihil sine Deo; ค.ศ. 1866–1881)
เพลงชาติ:  "มาร์ชตรียุมฟัล" (ค.ศ. 1862–1881) "ฮอราอูนีรีย์" (เป็นที่นิยม, ไม่เป็นทางการ)
อาณาเขตของสหราชรัฐ (โรมาเนีย) ระหว่าง ค.ศ. 1859–1878 (สีเหลืองอ่อน)
สถานะ	เมืองขึ้นโดยนิตินัยของจักรวรรดิออตโตมัน (ค.ศ. 1859–1877)[ก]
เมืองหลวง	ยัชและบูคาเรสต์ (ค.ศ. 1859–1862) บูคาเรสต์ (ค.ศ. 1862–1881)
ภาษาทั่วไป	โรมาเนีย (ภาษาราชการ) ฮังการี, ยิดดิช, โรมานี, รัสเซีย, ยูเครน, เยอรมัน, บัลแกเรีย
ศาสนา	ออร์ทอดอกซ์โรมาเนีย, โรมันคาทอลิก, ยูดาห์, คริสตจักรปฏิรูป
การปกครอง	ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ[ข]
ดอมนีตอร์ (เจ้าชายผู้ปกครอง)
• ค.ศ. 1859–1866	อาเลกซันดรู อีวัน กูซา
• ค.ศ. 1866–1881	การอลที่ 1
ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน
• ค.ศ. 1866	ลัสเกอร์ กาตาร์จียู
• ค.ศ. 1866	นีกอลาเอ กอเลสกู
• ค.ศ. 1866	นีกอลาเอ ฮาราลัมบีเย
ประธานคณะรัฐมนตรี
• ค.ศ. 1862	บาร์บู กาตาร์จียู (คนแรก)
• ค.ศ. 1879–1881	อียอน เช. เบรอตียานู (คนสุดท้าย)
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภา
• สภาสูง	วุฒิสภา
• สภาล่าง	สภาผู้แทนราษฎร
ประวัติศาสตร์
• การรวมกันระหว่างมอลเดเวียกับวอลเลเกีย	24 มกราคม ค.ศ. 1859
• รัฐบาลร่วมชุดแรก	22 มกราคม ค.ศ. 1862
• รัฐธรรมนูญฉบับแรก	13 กรกฎาคม ค.ศ. 1866
• เอกราชจากจักรวรรดิออตโตมัน[ค]	9 พฤษภาคม ค.ศ. 1877
• ราชอาณาจักรได้รับการสถาปนา	14 มีนาคม ค.ศ. 1881
พื้นที่
ค.ศ. 1860[1]	123,335 ตารางกิโลเมตร (47,620 ตารางไมล์)
ค.ศ. 1881[1]	130,177 ตารางกิโลเมตร (50,262 ตารางไมล์)
ประชากร
• ค.ศ. 1860[1]	3,917,541
• ค.ศ. 1881[1]	4,545,821
สกุลเงิน	กุลเดิน คร็อยท์เซอร์ เลวูโรมาเนีย (ตั้งแต่ ค.ศ. 1870)
ก่อนหน้า ถัดไป ราชรัฐมอลเดเวีย ราชรัฐวอลเลเกีย ดอบรูจาเหนือ ราชอาณาจักรโรมาเนีย เขตผู้ว่าราชการเบสซาเรเบีย
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	มอลโดวา ยูเครน โรมาเนีย
^ ก. รัฐเอกราชโดยพฤตินัย ^ ข. รัฐธรรมนูญโรมาเนีย ค.ศ. 1866 ^ ค. เอกราชได้รับการรับรองจากนานาชาติใน ค.ศ. 1878

สหราชรัฐมอลเดเวียและวอลเลเกีย (โรมาเนีย: Principatele Unite ale Moldovei și Țării Românești)^[2] หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า สหราชรัฐ (Principatele Unite) เป็นรัฐร่วมประมุขระหว่างราชรัฐมอลเดเวียและราชรัฐวอลเลเกีย ได้รับการสถาปนาเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ [ตามปฎิทินเก่า: 24 มกราคม] ค.ศ. 1859 เมื่ออาเลกซันดรู อีวัน กูซา ได้รับเลือกให้เป็น ดอมนีตอร์ (เจ้าชายผู้ปกครอง) ของราชรัฐทั้งสอง ซึ่งมีสิทธิ์ปกครองตนเองแต่ยังคงเป็นรัฐบริวารของจักรวรรดิออตโตมัน และส่งผลให้ราชรัฐทั้งสองรวมตัวกัน ในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ [ตามปฎิทินเก่า: 22 มกราคม] ค.ศ. 1862 มอลเดเวียและวอลเลเกียได้รวมตัวกันเป็น สหราชรัฐโรมาเนีย (Principatele Unite Române) อย่างเป็นทางการ อันเป็นแก่นแท้ของรัฐชาติโรมาเนีย^[3][4]

ทรานซิลเวเนียและสหราชรัฐวอลเลเกียและมอลเดเวียเป็นพื้นฐานของการก่อตั้งรัฐชาติโรมาเนีย^[5]

อ้างอิง

1. Anuarul Statistic al României 1937 si 1938 [Romanian Statistical Yearbook]. Bucharest: INSSE. 1939. p. 41.
2. Metzeltin, Michael (2006). "Nume ale României: o istorie complexă" [Names of Romania: a complex history] (PDF). ใน Institutul de Filologie Română „A. Philippide” (บ.ก.). Identitatea culturală romanească în contextul integrării europene [Romanian cultural identity in the context of European integration] (ภาษาโรมาเนีย). Editura Alfa Iași. pp. 207–223. ISBN 9789738953215. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-04-11. สืบค้นเมื่อ 11 April 2021.
3. (ในภาษาฝรั่งเศส) Histoire du congrès de Paris, Edouard Gourdon (1857)
4. Boia, Lucian (2001). Romania: Borderland of Europe (ภาษาอังกฤษ). Reaktion Books. ISBN 9781861891037.
5. ">Histoire du congrès de Paris. Avec un introduction par M.J.Cohen. Von Édouard Gourdon