วีรา ลินน์
Vera Lynn |
|---|
![]() |
| ข้อมูลพื้นฐาน |
|---|
| ชื่อเกิด | วีรา มาร์กาเรต เวลช์ |
|---|
| เกิด | 20 มีนาคม ค.ศ. 1917 |
|---|
| ที่เกิด | ลอนดอน ประเทศอังกฤษ |
|---|
| เสียชีวิต | 18 มิถุนายน ค.ศ. 2020 (103 ปี) |
|---|
| แนวเพลง | ป็อป |
|---|
| อาชีพ | นักร้อง |
|---|
| ช่วงปี | 1935-1995, 2009 |
|---|
| คู่สมรส | Harry Lewis (1941-1999) |
|---|
เดม วีรา ลินน์, ดีบีอี [1] (20 มีนาคม ค.ศ. 1917 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 2020; เดิมชื่อว่า วีรา มาร์กาเรต เวลช์) เป็นนักร้องและนักแสดงชาวอังกฤษ ที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างยิ่งในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง [2] ตลอดช่วงสงครามเธอได้ตระเวนไปตามค่ายทหารต่างๆ เพื่อขับร้องเพลงกล่อมขวัญทหารฝ่ายสัมพันธมิตร ทั้งที่อียิปต์ อินเดีย และพม่า จนได้รับฉายาว่า "หวานใจของกองทัพ" (The Forces' Sweetheart) ผลงานเพลงที่มีชื่อเสียงของเธอ ได้แก่เพลง We'll Meet Again บันทึกเสียงในปี ค.ศ. 1939 เป็นเพลงปลอบขวัญทหารที่กำลังจะออกรบและคาดว่าจะไม่ได้กลับมาพบกับบุคลที่เป็นที่รัก และ (There'll Be Bluebirds Over) The White Cliffs of Dover บันทึกเสียงในปี ค.ศ. 1942 เป็นเพลงปลุกใจสำหรับนักบินเครื่องบินรบอังกฤษ ที่จะออกไปต่อสู้กับนักบินเยอรมนี
หลังสิ้นสุดสงคราม เธอยังมีผลงานขับร้องเพลงตลอดมา โดยในปี ค.ศ. 2009 เธอได้ออกผลงานพิเศษเนื่องในโอกาสครบรอบ 70 ปีที่อังกฤษประกาศสงครามกับเยอรมนี อัลบั้ม We'll Meet Again: The Very Best of Vera Lynn นี้ติดอันดับหนึ่งในประเทศอังกฤษ ทำให้เธอเป็นศิลปินที่อายุมากที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่ ที่มีผลงานติดอันดับหนึ่งในชาร์ต ด้วยวัย 92 ปี [3]
ผลงานเพลง We'll Meet Again ปรากฏอยู่ในวัฒนธรรมสมัยนิยม เช่น ในภาพยนตร์เรื่อง Dr. Strangelove ของสแตนลีย์ คูบริกในฉากสงครามนิวเคลียร์ตอนท้ายเรื่อง และในผลงานเพลงโดยโรเจอร์ วอเทอร์ส ในอัลบั้ม The Wall ปี 1979 ของพิงก์ ฟลอยด์ กล่าวถึงเธอในเพลงชื่อ Vera
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
