แม่พระรับสาร โดยฟราอันเจลีโก (ราว ค.ศ. 1437-1446), พิพิธภัณฑ์ซานมาร์โก , ฟลอเรนซ์
วันทามารีย์ [ 1] หรือในเอกสารเก่ากว่าใช้คำว่า วันทามารีอา [ 2] (ละติน : อาเวมารีอา [ 2] , Ave Maria ; อังกฤษ : Hail Mary ) เป็นบทสวดภาวนาแบบขนบของศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิก ซึ่งอ้างตอนที่เทวดากาเบรียล มาพบแม่พระมารี พระมารดาของพระเยซู และต่อมาเมื่อแม่พระเดินทางไปพบเอลิซาเบธ มารดาของนักบุญจอน ผู้ให้บัพติศมา ทั้งสองเหตุการณ์นี้ปรากฏในพระวรสารนักบุญลูกา บทภาวนาวันทามารีย์เป็นบทเชิดชูและร้องขอต่อพระมารดาของพระเจ้า นับตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ปรากฏฉบับบทภาวนาของโรมันคาทอลิก มีความใกล้เคียงกับบทร้องขอภาวนาเพื่อเพื่อผู้ที่ลำบาก ตัวบทสวดมีความแตกต่างกันไปตามธรรมเนียมและมีการนำไปดัดแปลงเป็นดนตรี
ในจารีตละติน ของโรมันคาทอลิก ใช้บทภาวนาที่เป็นพื้นฐานของบทภาวนาต่อบทสวดลูกประคำ และบทสวดอังเจลัส พิธีสักการบูชาในจารีตโอเรียนทัลออร์ทอดอกซ์ มีบทภาวนาจำนวนมากที่ใช้สื่อยังแม่พระ แต่ทั้งหมดล้วนมีความคล้ายคลึงกับวันทามารีย์[ 3] ส่วนจารีตออร์ทอดอกซ์ตะวันออก มีบทภาวนาที่คล้ายคลึงกัน ทั้งในภาษากรีกและฉบับแปล ล้วนปรากฏในบทสวดนอกสักการพิธี เช่น บทภาวนาพระเยซู จารีตคาทอลิกตะวันออก ใช้รูปแบบที่สืบต่อจากของละติน เช่นเดียวกันกับคริสตจักรกลุ่มตะวันตกอื่น ๆ ที่มีประวัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับคาทอลิก มีบทภาวนาที่ต่อยอดหรือมีรากฐานมาจากฉบับละติน เช่น ลูเทอราน , อังกลิคัน , อินดีเพนเดนต์คาทอลิก และ โอลด์คาทอลิก [ 4]
บทวันทามารีย์ฉบับภาษาไทยของคาทอลิก มีการปรับปรุงสำนวนอย่างต่อเนื่องโดยคณะกรรมการคาทอลิกเพื่อพิธีกรรม ปรากฏมีตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1674 อันปรากฏการใช้คำว่า "อาเวมารีอา" และ "ซางตามารีอา" ซึ่งปรากฏเรื่อยมาในฉบับอีกสองฉบับถัดมา กระทั่งฉบับที่สี่ในปี 1947 ใช้คำว่า "วันทามารีอา" และ "สันตะมารีอา" ทดแทน[ 2] ในปัจจุบัน บทภาวนาภาษาไทยที่ใช้ของคาทอลิกเป็นฉบับประกาศใช้ในเดือนกันยายน 2010 ใช้คำว่า "มารีย์" แทน "มารีอา"[ 1]
อ้างอิง