วัดบัวทอง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลบ้านปทุม อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ 20 ไร่ ด้านทิศตะวันตกติดต่อกับแม่น้ำเจ้าพระยา
วัดบัวทองตั้งวัดเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2325 เดิมมีนามว่า วัดปรัก ก่อนจะเปลี่ยนชื่อมาเป็นวัดบัวทองเมื่อ พ.ศ. 2443 และใช้ชื่อนี้มาจนปัจจุบัน ครั้นในสมัยพระอธิการแขวง ธมฺมิโก เป็นเจ้าอาวาส เมื่อ พ.ศ. 2489 ได้ย้ายวัดมาตั้งใหม่ห่างจากเดิมประมาณ 60 เมตร วัดบัวทองได้พระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2450 เขตวิสุงคามสีมากว้าง 12 เมตร ยาว 24 เมตร[1] ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีครั้งหลังเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2450[2]
อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถกว้าง 6.5 เมตร ยาว 20 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2504 มีพระประธานในอุโบสถ นามว่า "หลวงพ่อโต" ซึ่งเป็นพระพุทธรูปแบบสุโขทัย หน้าตักกว้าง 55 นิ้ว สูง 90 นิ้ว[3] กุฏิสงฆ์จำนวน 3 หลัง หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ ศาลาท่าน้ำ และหอระฆัง
รายนามเจ้าอาวาส
- พระอธิการเป็ด
- พระอธิการนิล
- พระอธิการแขวง ธมฺมิโก
- พระอธิการอินทร์ ทนฺดาจาโร
- พระครูสมุห์ ประสิทธิ์ อาทิตฺตญาโณ
อ้างอิง
- ↑ สมคิด ทองสิมา, บุญมา ศรีสุรเมธี (2526). ประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่ม 2. กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. p. 621.
- ↑ "วัดบัวทอง". พระสังฆาธิการ.
- ↑ "วัดบัวทอง". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.
