วัดทุ่งสนุ่นรัตนาราม เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีเนื้อที่ 27 ไร่ 2 งาน 36 ตารางวา ตั้งอยู่ที่บ้านทุ่งสนุ่น หมู่ที่ 4 ตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร เริ่มสร้างวัดเมื่อ พ.ศ. 2495 โดยชาวบ้านซึ่งมีเชื้อสายลาวเวียง ได้อพยพจากจังหวัดราชบุรี มาตั้งถิ่นฐานเป็นกลุ่มแรก ตามด้วยลาวครั่งจากจังหวัดนครปฐม และชาวอีสาน จากจังหวัดร้อยเอ็ด จังหวัดขอนแก่น เป็นต้น อพยพมาสมทบกันจับจองที่ดินเพื่อทำมาหากินที่บริเวณอำเภอขาณุวรลักษบุรี (บริเวณ อำเภอบึงสามัคคีในปัจจุบัน) ซึ่งในขณะนั้นบริเวณนี้ยังเป็นป่าดงดิบเต็มไปด้วยสัตว์ป่า อุดมสมบูรณ์ด้วยแหล่งน้ำ และมีต้นสนุ่น (ใคร้นุ่น) เกิดอยู่เต็มท้องทุ่งนา ชาวบ้านจึงเรียกขานบ้านตนเองว่า บ้านทุ่งสนุ่น
เมื่อมีประชาชนอพยพเข้ามากขึ้น จนกลายเป็นชุมชนใหญ่พอสมควรแล้ว ชาวบ้านจึงร่วมใจกันสร้างวัดขึ้นไว้ประจำหมู่บ้าน ได้รับอนุญาตให้สร้างวัด เมื่อวันที่ 12 เมษายน 2513 มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า วัดทุ่งสนุ่นรัตนาราม ซึ่งแปลว่า วัดที่เปรียบเหมือนแก้วอันล้ำค่าของชาวบ้านทุ่งสนุ่น เปิดทำการเรียนการสอนนักธรรม ตั้งแต่ พ.ศ. 2508 เป็นต้นมา ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. 2523 และได้ทำการผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. 2525[1]
วัดเป็นที่ประดิษฐาน พระพุทธมหาลาโภ พระพุทธรูปศิลปะรัตนโกสินทร์ตอนต้น ขุดพบที่อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี และ หลวงพ่อพระเจ้าบุญล้าน พระพุทธปฏิมาศิลปะล้านนาและเวียงจันทน์[2] พระธาตุข้าวเปลือกที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ประดับด้วยรวงข้าวเปลือก นับหมื่นรวง และธัญญาหารต่าง ๆ รวมถึงรูปปั้นพญานาคราชแห่งลุ่มแม่น้ำปิง คือ พญาวิรูปักโขนาคาธิราช และ พญานพเกตุนาคินีเทวี
วัดทุ่งสนุ่นรัตนาราม มีงานประเพณีบุญตามจารีต ฮีตสิบสอง คลองสิบสี่ ครบทั้ง 12 เดือน เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดกำแพงเพชร มีจุดเด่นคือ สะพานบุญโญรส เป็นทางเดินจงกรมของผู้ปฏิบัติธรรม และเป็นที่จัดกิจกรรม เช่น ลงแขก เกี่ยวข้าว ดำนา ฯลฯ ถือเป็นทางเดินยาวที่สุดในภาคเหนือตอนล่าง มีความยาวรวม 356 เมตร[3]
รายนามเจ้าอาวาส
- พระอาจารย์เบี้ยว ถาวริโก (หัวหน้าที่พักสงฆ์) พ.ศ. 2492
- พระอาจารย์พิมพ์ (หัวหน้าที่พักสงฆ์) พ.ศ. 2498
- เจ้าอธิการเหรียญ ปภสฺสโร พ.ศ. 2505
- พระครูแกะ สิริสาโร พ.ศ. 2512
- พระอธิการเบี้ยว ถาวริโก พ.ศ. 2526
- พระครูสุนทรวชิโรภาส (เดือน สมิงฺคิโก น.ธ.โท) พ.ศ. 2533
- พระมหาอภิชาติ กิตฺติวรญฺญู พ.ศ. 2548-ปัจจุบัน
อ้างอิง
