ภาษาโปรตุเกสแบบยุโรป português europeu ออกเสียง [puɾtuˈɣez ewɾuˈpew] ประเทศที่มีการพูด โปรตุเกส จำนวนผู้พูด 40 ล้านคน (2555)[ 1] ตระกูลภาษา ระบบการเขียน
รหัสภาษา ISO 639-3 – กลุ่มภาษาโรมานซ์แถบไอบีเรียที่รวม ภาษาโปรตุเกสแบบยุโรป และสำเนียงของภาษานี้
ภาษาโปรตุเกสแบบยุโรป (โปรตุเกส : português europeu )[ 2] ภาษาโปรตุเกสแบบโปรตุเกส (português de Portugal ภาษาโปรตุเกสคาบสมุทร (português peninsular ภาษาโปรตุเกสแบบไอบีเรีย (português ibérico วิธภาษา ต่าง ๆ ของภาษาโปรตุเกส ที่ใช้ในประเทศโปรตุเกส
ภาษาโปรตุเกสแบบยุโรป ตามกฎหมายของสหภาพยุโรป ภาษาโปรตุเกสเป็นหนึ่งในภาษาทางการของสหภาพ (เป็นภาษาทำงานของรัฐสภายุโรป แต่ไม่ใช่ภาษาทำงานของคณะกรรมาธิการยุโรป ) ดังนั้นในเอกสารระหว่างประเทศรวมทั้งในเว็บไซต์ทางการต่าง ๆ ของสหภาพจึงใช้ภาษาโปรตุเกสแบบยุโรป นอกจากนี้ยังมีการสอนภาษาโปรตุเกสแบบยุโรปในประเทศสเปน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแคว้นเอซเตรมาดูรา )[ 3] สถาบันกามอยช์ ประเทศและดินแดนอื่น ๆ ที่พูดภาษาโปรตุเกสเป็นภาษาหลัก (ยกเว้นประเทศบราซิล ) ยังรับมาตรฐานภาษาโปรตุเกสแบบยุโรปไปใช้ด้วยเนื่องจากยังไม่มีมาตรฐานทางภาษาเป็นของตนเอง
สิ่งที่เรียกว่า "วิธภาษามาตรฐาน" ของภาษาโปรตุเกสแบบยุโรปนั้นแตกต่างกันไปตามความเห็นของนักวิชาการ บางคนถือว่าวิธภาษามาตรฐานของภาษานี้คือวิธภาษาภาคกลาง-ใต้ของผู้พูดที่มีการศึกษาในลิสบอน ในขณะที่บางคนถือว่าวิธภาษามาตรฐานของภาษานี้มาจาก "กลุ่มวิธภาษาของผู้มีการศึกษาในภูมิภาคลิสบอน –กูอิงบรา "[ 4] มหาวิทยาลัยสำคัญ เท่านั้น ในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 อานีแซตู ดุช ไรช์ กงซัลวึช วียานา นักภาษาศาสตร์และผู้บุกเบิกวงการสัทศาสตร์โปรตุเกส แม้จะรับรู้ถึงการมีอยู่ของ "มาตรฐานกลาง" ใน "ภาคกลางของราชอาณาจักร ระหว่างกูอิงบรากับลิสบอน" แต่ก็เขียนตำราอธิบาย "การออกเสียงเชิงบรรทัดฐาน" ของภาษาโปรตุเกสแบบยุโรปโดยอิงจากวิธภาษาที่ใช้ในลิสบอน[ 5]
ปัจจุบัน หน่วยงานที่มีหน้าที่วางกฎเกณฑ์ต่าง ๆ เกี่ยวกับการใช้ภาษาโปรตุเกสแบบยุโรปคือ แผนกอักษรศาสตร์แห่งบัณฑิตยสถานวิทยาศาสตร์ลิสบอน (Classe de Letras da Academia das Ciências de Lisboa
↑ ภาษาโปรตุเกสแบบยุโรป ที่ Ethnologue (ต้องสมัครสมาชิก) ↑ Cunha, Celso; Cintra, Lindley (1996). Nova Grámática do Português Contemporâneo (12.ª ed.). Lisboa: Edições João Sá da Costa. p. 9–19. ISBN 972-9230-00-5 ↑ Espanha: Extremadura lança campanha para fomentar aprendizagem da língua portuguesa, in Público [ลิงก์เสีย ↑ Cunha, Celso; Cintra, Lindley (1984). Nova Grámática do Português Contemporâneo . Lisboa: Edições João Sá da Costa. p. 10. ↑ VIANNA, Aniceto dos Reis Gonçalves (1892): Exposição da pronuncia normal portuguesa para uso de nacionais e estrangeiros , Lisboa, Imprensa Nacional (Memória apresentada na 10ª Sessão do Congresso Internacional dos Orientalistas), reimpresso in Estudos de fonética portuguesa , Lisboa : Imprensa Nacional /Casa da Moeda, 1973, pp. 153 - 257; disponível online na Biblioteca Nacional Digital .
