ฟริทซ์ อัลแบร์ท ลิพมัน (เยอรมัน: Fritz Albert Lipmann; 12 มิถุนายน ค.ศ. 1899 – 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1986) เป็นนักชีวเคมีชาวเยอรมัน/อเมริกัน เกิดที่เมืองเคอนิชส์แบร์ค (ปัจจุบันคือเมืองคาลีนินกราด ประเทศรัสเซีย) ในครอบครัวชาวยิว เป็นบุตรของเลโอพ็อลท์และแกร์ทรูท (นามสกุลเดิม ลัคมันสกี) ลิพมัน[1] ลิพมันเรียนวิชาแพทย์ที่มหาวิทยาลัยเคอนิชส์แบร์ค มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน และมหาวิทยาลัยมิวนิก แล้วเรียนต่อด้านเคมีกับศาสตราจารย์ฮันส์ แมร์ไวน์ ในปี ค.ศ. 1926 ลิพมันทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่สถาบันไคเซอร์วิลเฮ็ล์ม และรู้จักกับอ็อทโท ฟริทซ์ ไมเออร์โฮฟ ต่อมาลิพมันและไมเออร์โฮฟเดินทางไปทำงานที่สถาบันไคเซอร์วิลเฮ็ล์มเพื่อการวิจัยทางการแพทย์ที่เมืองไฮเดิลแบร์ค[2]
ในปี ค.ศ. 1939 ลิพมันย้ายไปสหรัฐอเมริกาเพื่อทำงานเป็นผู้ช่วยนักวิจัยในสาขาชีวเคมีของโรงเรียนแพทย์ มหาวิทยาลัยคอร์เนล ต่อมาลิพมันย้ายไปเป็นนักวิจัยที่โรงพยาบาลแมสซาชูเซตส์ ในปี ค.ศ. 1945 ลิพมันค้นพบโคเอนไซม์เอ ซึ่งเป็นโคแฟกเตอร์ที่สำคัญในการสังเคราะห์และออกซิเดชันกรดไขมัน ระหว่างปี ค.ศ. 1949–1957 ลิพมันดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านชีวเคมีที่โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด หลังจากนั้นเขาไปเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยร็อกเกอะเฟลเลอร์ในนครนิวยอร์ก[2]
ในปี ค.ศ. 1953 ลิพมันได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ร่วมกับฮันส์ อดอล์ฟ เครบส์ จากผลงานการค้นพบโคเอนไซม์เอ[3]
ด้านชีวิตส่วนตัว ลิพมันแต่งงานกับเอลฟรีดา เอ็ม. ฮอลล์ ในปี ค.ศ. 1931 มีบุตรด้วยกัน 1 คน ลิพมันเสียชีวิตที่เมืองโพคิปซีในปี ค.ศ. 1986[1]
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|
|---|
พ.ศ. 2444-2468
(ค.ศ. 1901-1925) | |
|---|
พ.ศ. 2469-2493
(ค.ศ. 1926-1950) | |
|---|
พ.ศ. 2494-2518
(ค.ศ. 1951-1975) | |
|---|
พ.ศ. 2519-2543
(ค.ศ. 1976-2000) | |
|---|
พ.ศ. 2544-2568
(ค.ศ. 2001-2025) | |
|---|
,_Biochemist_(2551001689).jpg)
