พัก ว็อน-ซุน

พัก ว็อนซุน
นายกเทศมนตรีกรุงโซล
ดำรงตำแหน่ง 27 ตุลาคม พ.ศ. 2554 – 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2563
ก่อนหน้า	ควอน ยองคยู (รักษาการ)
ถัดไป	ซอ จ็อง-ฮย็อป (รักษาการ)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	26 มีนาคม พ.ศ. 2499 ชังนยอง,จังหวัดคยองซังใต้,เกาหลีใต้
เสียชีวิต	9 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 (64 ปี) โซล,เกาหลีใต้
ศาสนา	ศาสนาพุทธ
พรรคการเมือง	พรรคประชาธิปไตย
ลายมือชื่อ

ชื่อเกาหลี
ฮันกึล	박원순
ฮันจา	朴元淳
อาร์อาร์	Bak Won-sun
เอ็มอาร์	Pak Wŏn-sun

พัก ว็อน-ซุน (เกาหลี: 박원순; 26 มีนาคม 2499 - 9 กรกฎาคม 2563) เป็นนักกฎหมายชาวเกาหลีใต้ เขาได้รับเลือกให้เป็นนายกเทศมนตรีโซล, เกาหลีใต้ เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2554^[1] ได้รับเลือกตั้งในฐานะผู้สมัครอิสระ ด้วยการสนับสนุนของพรรคประชาธิปไตยและพรรคแรงงานประชาธิปไตย ชัยชนะของพักพิจารณาได้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพรรคเซนูรีและบุคคลที่คาดหมายว่าจะได้รับการเสนอเข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดี พัก กึนฮเย, ผู้ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากประชาชนและนา คยองวอน คู่แข่งของพัก โดยพักได้รับการสนับสนุนจาก อัน ชอลซู จนทำให้ได้รับชัยชนะในฐานะผู้สมัครอิสระ.^[2] อย่างไรก็ตาม การไร้ความสามารถของพรรคประชาธิปไตยในการที่จะเสนอผู้เข้าชิงของตนเองและคำปฏิเสธของพักในการที่จะเข้าร่วมพรรคหลังจากที่เขาได้รับการรับรองผลการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการ นำไปสู่การเสนอพักในฐานะผู้สมัครอิสระในความสนใจจากพรรคการเมืองที่จัดตั้งขึ้นทั้งสอง^[2][3]

ในเดือนกรกฎาคม 2563 พักถูกประกาศว่าเป็นบุคคลสูญหาย ภายหลังจากที่บุตรสาวของเขารายงานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจว่าพักได้ขาดการติดต่อไป^[4] ก่อนจะพบเสียชีวิตในวันที่ 9 กรกฎาคม 2563 ด้วยวัย 64 ปี

นายกเทศมนตรีกรุงโซล

การเลือกตั้งนายกเทศมนตรีกรุงโซล พ.ศ. 2554

พักได้รับการเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีกรุงโซล ซึ่งได้จัดให้มีการเลือกตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2554 ในฐานะผู้สมัครอิสระ ที่ได้รับการสนับสนุนจากพรรคประชาธิปไตย และพรรคแรงงานประชาธิปไตย ชัยชนะของพักหมายความถึงการเอาชนะอิทธิพลของพรรคแซนูรี ของ พัก กึน-ฮเย ซึ่งให้การสนับสนุน นา คย็อง-ว็อน คู่แข่งของพัก และพักยังได้รับคะแนนเสียงจากกลุ่มผู้สนับสนุน อัน ช็อล-ซู ผู้สมัครอิสระคนสำคัญ^[2]

ภารกิจ

พักได้เสนอให้มีการจัดการแข่งขันฟุตบอลนัดกระชับมิตร และจัดวงดนตรีออเคสตร้า ระหว่างโซลกับเปียงยาง เพื่อกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเมืองหลวงของทั้งสองประเทศ^[5] และขายังได้กล่าวชื่อชมระบของรัฐบาลท้องถิ่นของญี่ปุ่นระหว่างที่เขาเข้าร่วมซ้อมการป้องกันภัยพิบัติที่ญี่ปุ่น^[6]

ในต้นปี พ.ศ. 2555 พักถูกกล่าวหาว่าได้เข้าไปแทรกแซงโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายในการตรวจสุขภาพเพื่อคัดเลือกเข้าเป็นทหารเกณฑ์ของกองทัพเพื่อให้บุตรชายของเขาได้ไปประจำการในพื้นที่ปลอดภัย^[7] อย่างไรก็ตามภายหลังจากการตรวจสุขภาพแล้ว ได้มีการประกาศว่าพักและบุตรชายเป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่มีความผิดตามที่ถูกกล่าวหา และได้รับคำขอโทษจากผู้กล่าวหาแล้ว^[7] ต่อมาในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 พักได้เข้าร่วมพรรครวมประชาธิปไตย^[8]

ในวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2555 ภายใต้การนำของพัก รัฐบาลนครพิเศษโซลประกาศแผนวิสัยทัศน์ร่วม ภายใต้โครงการเมืองแห่งการแบ่งปัน^[9] ผลจากโครงการดังกล่าวถือว่าประสบความสำเร็จอย่างมาก ทำให้พักได้รับการยอมรับจากในเกาหลีใต้และระดับนานาชาติในการเป็นผู้นำแห่งแนวคิดเมืองแห่งการแบ่งปัน^[10][11][12]

ในวันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2556 รถไฟใต้ดินโซล สาย 9 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ รถไฟใต้ดินโซล ประกาศขึ้นค่าโดยสารอย่างกระทันหัน^[13] พักได้ออกมาคัดค้านการขึ้นค่าโดยสารโดยไม่ได้มีการต่อรองกันกับรัฐบาลนครพิเศษโซล และประกาศว่าถ้ารถไฟใต้ดินโซล สาย 9 ยังดำเนินการขึ้นราคาตามที่ได้ประกาศไว้ รัฐบาลนครพิเศษโซลจะเข้าควบคุมบริษัทรถไฟใต้ดิน^[14]จนในที่สุดบริษัทรถไฟใต้ดินโซล สาย 9 ก็ได้ออกแถลงการณ์ขอโทษประชาชนในกรุงโซล^[13][14]

ในวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2557 พักได้รับเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีกรุงโซลสมัยที่ 2 และในวันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2561 พักก็ได้รับเลือกเป็นนายกเทศมนตรีกรุงโซล สมัยที่ 3 ถือเป็นบุคคลแรกที่ได้รับเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีกรุงโซลติดต่อกันสามสมัย^[15]

เสียชีวิต

ในวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 บุตรสาวของเขาได้แจ้งแก้เจ้าหน้าที่ว่าพักหายตัวไปที่เขตซ็องบุก, โซล^[16] โดยในวันดังกล่าวพักได้ลาป่วยและมีผู้พบเห็นครั้งสุดท้ายสี่ชั่วโมงก่อนมีการแจ้งการหายตัวของเขา เมื่อเวลา 17.17 นาที ตามเวลาท้องถิ่น^[17] โดยก่อนการหายตัวไปหนึ่งวัน เขาถูกกล่าวหาว่ากระทำการคุมคามทางเพศ^[18] โดยโทรศัพท์เคลื่อนที่ของพักมีการปิดเครื่อง และลูกสาวของเขาได้พบเอกสาร ที่มีลักษณะเป็นพินัยกรรม^[19] ซึ่งภายหลังรับแจ้งเหตุเจ้าหน้าที่ก็ทำการค้นหาโดยใช้สุนัขและโดรนทั่วทั้งเขตซ็องบุก^[20] ต่อมาเมื่อเวลาประมาณเที่ยงคืนของวันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 ตามเวลาประเทศเกาหลีใต้ มีการพบศพของพักใกล้กับประตูซุกจ็อง บนภูเขาบูกักทางตอนเหนือของกรุงโซล^[21][22] มีการรายงานว่าพักได้ฆ่าตัวตาย^[23][24]

ครอบครัวของพักได้ยินยอมให้มีการจัดรัฐพิธีศพ ซึ่งจัดขึ้นที่ศาลาว่าการกรุงโซล และมีการถ่ายทอดผ่านช่องทางออนไลน์ในวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 ทั้งยังมีการไว้อาลัยกว่า 992,000 คน ผ่านทางช่องทางออนไลน์ที่เว็บไซต์ของสำนักงานนครพิเศษโซล แม้ว่าจะมีข้อถกเถียงไม่เห็นด้วยในการจัดรัฐพิธีศพเนื่องจากพักถูกกล่าวหาว่าได้กระทำการล่วงละเมิดทางเพศ แต่งานรัฐพิธีศพก็ยังคงจัดต่อไปโดยใช้เงินภาษีประชาชน^[24]

อ้างอิง

1. http://blogs.voanews.com/breaking-news/2011/10/26/seoul-residents-elect-liberal-novice-as-mayor/
2. 'Outsider in: A blow for mainstream parties, of whatever hue'. The Economist, retrieved 27 October 2011. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "economist" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
3. 'Seoul Election Spells 'No-Confidence' in Political Establishment'. Chosun Ilbo, retrieved 27 October 2011.
4. "Seoul Mayor Park Won-soon reported missing, sparking police search". The Los Angeles Times. July 9, 2020.
5. Park, Ki-yong (January 2, 2012). "Park Won-soon suggests Seoul-Pyongyang soccer match and orchestra performance". The Hankyeoreh. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2012. สืบค้นเมื่อ February 10, 2012.
6. Lee (이), Chung-weon (충원) (February 10, 2012). "Archived copy" 박원순 "일본식 작고 합리적 자치시스템 배워야". Yonhap News (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 23, 2016. สืบค้นเมื่อ February 10, 2012.
7. Kim, Ji-seop (February 22, 2012). "병무청 제출 박원순시장 아들 MRI, 본인 것 맞다". Chosun Ilbo (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 29, 2012. สืบค้นเมื่อ February 22, 2012.
8. "Won-Soon Park". Berggruen.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 4, 2019. สืบค้นเมื่อ July 9, 2020.
9. Seoul Metropolitan Government. ""The Sharing City Seoul" Project". SEOUL website. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 1, 2017. สืบค้นเมื่อ March 23, 2018.
10. Johnson, Cat (June 3, 2014). "Sharing City Seoul: a Model for the World". Shareable. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 29, 2018. สืบค้นเมื่อ March 29, 2018.
11. Gorenflo, Neal (November 18, 2016). "Seoul's Mayor Park Launches Korea-wide Sharing Cities Collaboration at Annual Sharing Festival". Shareable. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 29, 2018. สืบค้นเมื่อ March 23, 2018.
12. McLaren, Duncan; Agyeman, Julian (2015). Sharing cities : a case for truly smart and sustainable cities. MIT Press. pp. 71–77. ISBN 9780262029728.
13. "9호선 요금 500원 인상? 서울시 "공문 안떼면 과태료". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 5, 2013. สืบค้นเมื่อ April 6, 2013.
14. "9호선쪽 "예정대로 요금 인상" 서울시 "9호선사장 해임 명령". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 19, 2013. สืบค้นเมื่อ April 6, 2013.
15. Wallace, Danielle (July 9, 2020). "Missing Seoul mayor's body found after massive search". Fox News (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ July 9, 2020.
16. Im, Gi-chang (July 9, 2020). [속보] "박원순 서울시장 실종" 딸이 경찰에 신고 (ภาษาเกาหลี). Yonhap News Agency. สืบค้นเมื่อ July 9, 2020.
17. Kim, Jun-yeop (July 9, 2020). [속보] "박원순 서울시장 유언 남기고 나가" 딸이 경찰에 신고. Kookmin Ilbo (ภาษาเกาหลี). Kookmin Ilbo Company. สืบค้นเมื่อ July 9, 2020.
18. "박원순이 성추행, 사진도 보내 前비서 어제 고소장". Chosun Ilbo. July 9, 2020.^{[ลิงก์เสีย]}
19. "Search has begun for missing Seoul mayor, whose phone was turned off". Inquirer. July 9, 2020.
20. "Seoul mayor Park Won-soon missing; search op underway". IB Times. July 9, 2020. สืบค้นเมื่อ July 9, 2020.
21. "박원순 서울시장 북악산 숙정문 인근서 숨진 채 발견". 연합뉴스. July 10, 2020. สืบค้นเมื่อ July 9, 2020.
22. "Seoul mayor found dead in northern Seoul: police". Yonhap News Agency. July 10, 2020. สืบค้นเมื่อ July 9, 2020.
23. Park, Si-soo (10 July 2020). "Mayor killed himself: police". The Korea Times. สืบค้นเมื่อ 13 July 2020.
24. "Controversy over how to mourn Seoul's 'feminist mayor' reportedly accused of sexual harassment". Australian Broadcasting Corporation. 13 July 2020. สืบค้นเมื่อ 13 July 2020.