พระยาอายลอง (พม่า: ဗညားအဲလောင်, ออกเสียง: [bəɲá ʔɛ́ làʊ̯ɰ̃] บะญ่าแอลอง) เป็นพระราชโอรสพระองค์เดียวของพระยาอายลาว พระเจ้าเมาะตะมะรัชกาลที่ 7 พระองค์ติดตามพระบิดาไปอยู่เมืองเมาะตะมะ[1]ในฐานะรัชทายาทเมืองเมาะตะมะ ระหว่าง ค.ศ. 1330 ถึง 1340s
พระยาอายลองมีพระญาติที่เป็นคู่ชิงตำแหน่งรัชทายาทคือเจ้ามุนะ พระราชโอรสพระองค์เดียวของพระเจ้ารามมะไตย กษัตริย์รัชกาลที่ 7 ที่ประสูติแต่นางจันทะมังคะละ ซึ่งต่อมาได้เป็นทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง เพราะพระยาอายลองสิ้นพระชนม์ด้วยพระโรคฝีดาษ[2] แต่ "ราชาธิราช" ระบุว่าเป็นอหิวาตกโรค[3]
อ้างอิง
- เชิงอรรถ
- ↑ ราชาธิราช, หน้า 51
- ↑ Pan Hla 2005: 44
- ↑ ราชาธิราช, หน้า 52
- บรรณานุกรม
- เจ้าพระยาพระคลัง (หน). วรรณกรรมสมัยรัตนโกสินทร์ หมวดบันเทิงคดี เรื่อง ราชาธิราช. กรุงเทพฯ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์, 2546. 500 หน้า. หน้า 21-38.
- Pan Hla, Nai (1968). Razadarit Ayedawbon (ภาษาพม่า) (8th printing, 2005 ed.). Yangon: Armanthit Sarpay.
