ปียัซซาซันมาร์โก (อิตาลี: Piazza San Marco) หรือ จัตุรัสซันมาร์โก เป็นลานกว้างด้านหน้ามหาวิหารซันมาร์โกในนครเวนิส ชาวเมืองเวนิสส่วนใหญ่จะเรียกจัตุรัสแห่งนี้โดยย่อว่า ลาปียัซซา (la Piazza) นโปเลียนเคยยกย่องจัตุรัสแห่งนี้เป็น "ห้องวาดภาพของยุโรป"
จัตุรัสเกิดขึ้นพร้อมกับการสร้างโบสถ์นักบุญเทโอดอร์ คาดว่าโบสถ์น่าสร้างราวปีค.ศ. 819 ต่อมามีการสร้างโบสถ์ซันมาร์โกหลังแรกขึ้นในปีค.ศ. 836 และมีการสร้างหอระฆังขึ้นในปีค.ศ. 890[1] อย่างไรก็ตาม โบสถ์ซันมาร์โกหลังแรกนี้ถูกทำลายในเพลิงไหม้จากเหตุขบถในปีค.ศ. 976 และถูกบูรณะใหม่จนแล้วเสร็จจนมีสภาพเกือบดังเดิมในปีค.ศ. 1063[2] ในนี้จัตุรัสยังเป็นเพียงลานที่มีหญ้าปกคลุม
ความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ต่อจัตุรัสแห่งนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เซบัสตีอาโน ซีอานี (Sebastiano Ziani) ดำรงตำแหน่งดอเจแห่งเวนิส (ค.ศ. 1172–78) เวนิสเจริญรุ่งเรืองขึ้นอย่างรวดเร็วและตัวดอเจก็ร่ำรวยมาก ทำให้จัตุรัสเป็นแบบที่เราเห็นในปัจจุบัน[3]
อ้างอิง
- ↑ Lorenzetti p.144
- ↑ Howard (2002) p.19
- ↑ Macadam pp.86–7