อุปมานิทัศน์ของการเขียนประวัติศาสตร์โดย ยาโกบ เดอ วิต (ค.ศ. 1754) แสดงภาพความจริงในเรือนร่างเกือบเปลือยกำลังเฝ้าดูผู้เขียนประวัติศาสตร์ที่มีเทพีอะธีนา (ปัญญา) คอยให้คำแนะนำอยู่ทางซ้าย ประวัติศาสตร์นิพนธ์ เป็นการศึกษาวิธีที่นักประวัติศาสตร์ใช้พัฒนาประวัติศาสตร์ เป็นสาขาวิชาการ ความหมายของประวัติศาสตร์นิพนธ์ยังหมายถึงข้อเขียนประวัติศาสตร์เรื่องใดเรื่องหนึ่ง ประวัติศาสตร์นิพนธ์หนึ่งครอบคลุมว่านักประวัติศาสตร์ศึกษาหัวข้อนั้นด้วยแหล่งข้อมูล วิธีการ และแนวศึกษาทางทฤษฎีอย่างไร ประวัติศาสตร์นิพนธ์ เช่น จักรวรรดิบริติช สงครามโลกครั้งที่สอง อิสลามยุคแรก และจีน มีแนวศึกษาและแง่มุมทางประวัติศาสตร์การเมือง และประวัติศาสตร์สังคม ที่ต่างกัน ประวัติศาสตร์นิพนธ์เริ่มขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 19 เมื่อมีการพัฒนาประวัติศาสตร์เชิงวิชาการ ซึ่งปรับเปลี่ยนมุมมองในการเขียนประวัติศาสตร์ คำว่าประวัติศาสตร์นิพนธ์ตรงกับคำในภาษาอังกฤษคือ historiography ซึ่งมีรากศัพท์มาจากภาษากรีกโบราณ คือ ἱστορίᾱ (historíā, "การสอบสวน") กับ γράφω (gráphō, "เขียน")[ 1]
แม้อารยธรรมสมัยโบราณ อย่างอียิปต์โบราณ และเมโสโปเตเมีย จะมีการบันทึกเหตุการณ์รายปี แต่การบันทึกประวัติศาสตร์นิพนธ์เริ่มครั้งแรกในศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตกาล เมื่อเฮอรอโดทัส ประพันธ์ ฮิสตอรีส กรีก เอเชียตะวันตก และแอฟริกาเหนือ [ 2] เคโตผู้อาวุโส ประพันธ์ ออริจิเนส การสถาปนาโรม สาธารณรัฐโรมัน และการเรืองอำนาจ[ 3] ออริจิเนส ยังเป็นบันทึกประวัติศาสตร์โรมชิ้นแรกที่เป็นภาษาละติน ในช่วงเวลาใกล้กัน ซือหม่า ถัน และซือหม่า เชียน ร่วมกันเขียน ฉื่อจี้ จักรพรรดิเหลือง ถึงจักรพรรดิฮั่นอู่ จากนั้นประวัติศาสตร์นิพนธ์สมัยกลาง มีทั้งบันทึกเหตุการณ์ ในยุโรป วรรณกรรมอิสลาม ของนักประวัติศาสตร์มุสลิม และงานเขียนประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นและเกาหลีที่อิงจากรูปแบบของจีน ล่วงถึงยุคเรืองปัญญา สมัยคริสต์ศตวรรษที่ 18 ประวัติศาสตร์นิพนธ์โลกตะวันตกได้ก่อร่างและพัฒนาโดยปัญญาชนหลายคน เช่น วอลแตร์ เดวิด ฮูม และเอ็ดเวิร์ด กิบบอน
ความสนใจของนักประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา มีการเปลี่ยนผ่านจากประวัติศาสตร์การเมือง เศรษฐกิจ การทูตสู่ประวัติศาสตร์สังคมและวัฒนธรรม ระหว่างค.ศ. 1975–1995 พบว่าสัดส่วนของศาสตราจารย์ประวัติศาสตร์ในมหาวิทยาลัยอเมริกันที่เป็นนักประวัติศาสตร์สังคมเพิ่มจาก 31 เป็น 41 เปอร์เซ็นต์ ขณะที่สัดส่วนของนักประวัติศาสตร์การเมืองลดลงจาก 40 เป็น 30 เปอร์เซ็นต์[ 6] [ 7] [ 8]
↑ "historiography - Meaning & Definition" . Lexico.com . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2021-12-02. สืบค้นเมื่อ December 2, 2021 .↑ "Method of narration of Herodotus" . Britannica . สืบค้นเมื่อ December 2, 2021 .↑ Cornelius Nepos , Life of Cato , §3↑ Diplomatic dropped from 5 to 3 percent, economic history dropped from 7 to 5 percent, and cultural history grew from 14 to 16 percent. Based on the number of full-time professors in U.S. history departments. Stephen H. Haber , David M. Kennedy, and Stephen D. Krasner, "Brothers under the Skin: Diplomatic History and International Relations", International Security , Vol. 22, No. 1 (Summer, 1997), pp. 34–43 at p. 42 online at JSTOR
↑
See "Teachers of History in the Universities of the UK 2007 – listed by research interest" เก็บถาวร 2006-05-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
↑ David Glassberg, "Public history and the study of memory." The Public Historian 18.2 (1996): 7-23 online .
