บัตเตอร์สกอตช์ (อังกฤษ: butterscotch) เป็นขนมที่มีส่วนผสมหลักคือน้ำตาลแดงและเนย บางครั้งอาจผสมน้ำเชื่อมข้าวโพด, ครีม, วานิลลาและเกลือ สูตรแรก ๆ ที่พบในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ใช้กากน้ำตาลแทนน้ำตาล บัตเตอร์สกอตช์คล้ายกับทอฟฟี แต่ต่างกันที่ระดับความเดือดของน้ำตาล โดยบัตเตอร์สกอตช์จะเป็นระดับ soft crack ส่วนทอฟฟีจะเป็นระดับ hard crack[1]
บัตเตอร์สกอตช์ใช้เป็นส่วนผสมในลูกกวาดและพุดดิง ใส่ในคุกกี้แบบเดียวกับช็อกโกแลตชิป หรือแต่งรสชาติของเหล้าหวาน ซอสบัตเตอร์สกอตช์ใช้เป็นซอสของหวาน โดยเตรียมได้จากการเคี่ยวน้ำตาลแดงที่อุณหภูมิ 116 °C กับเนยและครีม[2]
ที่มาของคำ
ที่มาของคำว่า butterscotch ยังไม่เป็นที่แน่ชัด โดยอาจมาจากคำว่า scotch ซึ่งแปลว่า ตัด, แบ่ง เนื่องจากขนมหวานชนิดนี้ต้องตัดแบ่งก่อนนำไปทำให้แข็ง[3][4] หรืออาจเพี้ยนมาจากคำว่า scorch ซึ่งแปลว่า เผา, เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเนื่องจากความร้อน[5]
ประวัติ
บัตเตอร์สกอตช์ถูกกล่าวถึงครั้งแรกโดยเกี่ยวข้องกับขนมหวานจากเมืองดองคัสเตอร์ในมณฑลยอร์กเชอร์ ในปี ค.ศ. 1848 หนังสือพิมพ์ลิเวอร์พูลเมอร์คิวรีตีพิมพ์สูตร "บัตเตอร์สกอตช์ดองคัสเตอร์" มีส่วนผสมคือ "เนย
1 ปอนด์, น้ำตาล 1 ปอนด์, กากน้ำตาล 1/4 ปอนด์ นำมาเคี่ยวรวมกัน" (เนยและน้ำตาลอย่างละ 450 กรัมและกากน้ำตาล 110 กรัม)[6]
ในปี ค.ศ. 1851 บัตเตอร์สกอตช์ดองคัสเตอร์ถูกขายให้กับบริษัทเอส. พาร์กินสันแอนด์ซันส์[7] ซึ่งทำการค้าในชื่อดองคัสเตอร์เชิร์ช[8] บัตเตอร์สกอตช์ของพาร์กินสันเคยได้รับการถวายแด่สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร ในปี ค.ศ. 1948 (ในขณะนั้นทรงเป็นดัชเชสแห่งเอดินบะระ)[9] และเจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารีในปี ค.ศ. 2007[10]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
