บริการการแพทย์ฉุกเฉิน (อังกฤษ: Emergency medical services, EMS) คือบริการฉุกเฉินที่ให้การดูแลรักษาอาการป่วยนอกโรงพยาบาลและเคลื่อนย้ายผู้ป่วยที่มีอาการป่วยหรือบาดเจ็บเฉียบพลันไม่ให้เคลื่อนย้ายด้วยตนเอง[1] นอกจากนี้ บริการการแพทย์ฉุกเฉินยังเป็นที่รู้จักในฐานะผู้ให้บริการการแพทย์, ทีมปฐมพยาบาล,[2] ทีมฟาสต์,[3] ทีมฉุกเฉิน,[4] ทีมกู้ภัย,[5] ทีมรถพยาบาล,[6] บริการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย,[7] คณะพยาบาล[8] และทีมกู้ชีวิต[9]
ขั้นตอนการปฏิบัติงาน
บริการการแพทย์ฉุกเฉินมีจุดประสงค์หลักคือช่วยชีวิต, ป้องกันไม่ให้สถานการณ์เลวร้ายลง และบรรเทาอาการปวด โดยมีสัญลักษณ์คือ "ดาวแห่งชีวิต" (Star of Life) ซึ่งประกอบด้วยสัญลักษณ์คทางูเดี่ยวแทนการรักษา ซึ่งดาวหกแฉกแทนหกหน้าที่ของหน่วยแพทย์ฉุกเฉินดังนี้[10]
- การตรวจ[10] – บุคคลสาธารณะหรือบุคคลอื่น ๆ ที่พบว่าเกิดเหตุและเข้าใจปัญหา
- การรายงาน[10] – บุคคลที่อยู่ในที่เกิดเหตุให้ทำการเรียกร้องกับทางบริการการแพทย์ฉุกเฉิน (911) และให้รายละเอียดที่จะให้ความช่วยเหลืออย่างเข้าใจ
- การตอบสนอง[10] – ผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ภัย (EMS) จะถูกส่งมาถึงที่เกิดเหตุให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ และจะทำการรักษาเบื้องต้นให้
- การรักษาเบื้องต้น[10] – บริการการแพทย์ฉุกเฉินจะทำการรักษาตามความเหมาะสมและทันเวลา ในการรักษาผู้ป่วย ณ จุดเกิดเหตุ
- การดูแลระหว่างส่งต่อ[10] – ในระหว่างการเดินทาง บริการการแพทย์ฉุกเฉินจะทำการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยตามความเหมาะสมเพื่อส่งต่อให้กับแพทย์เป็นผู้ดูแล
- การส่งต่อให้การบริบาลเฉพาะทาง[10] – ผู้ป่วยจะถูกส่งไปสถานที่รักษาตามความเหมาะสม เช่น แผนกฉุกเฉินที่โรงพยาบาลเป็นการดูแลของแพทย์ เป็นต้น
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น