| ซัมเมอร์ของฉัน 500 วัน ไม่ลืมเธอ |
|---|
![]() โปสเตอร์ภาพยนตร์ |
| กำกับ | Marc Webb |
|---|
| เขียนบท | |
|---|
| อำนวยการสร้าง | |
|---|
| นักแสดงนำ | |
|---|
| ผู้บรรยาย | Richard McGonagle |
|---|
| กำกับภาพ | Eric Steelberg |
|---|
| ตัดต่อ | Alan Edward Bell |
|---|
| ดนตรีประกอบ | |
|---|
| ผู้จัดจำหน่าย | Fox Searchlight Pictures |
|---|
| วันฉาย |
- 17 มกราคม ค.ศ. 2009 (2009-01-17) (Sundance)
- 7 สิงหาคม ค.ศ. 2009 (2009-08-07) (United States)
|
|---|
| ความยาว | 95 minutes |
|---|
| ประเทศ | United States |
|---|
| ภาษา | English |
|---|
| ทุนสร้าง | $7.5 million[1] |
|---|
| ทำเงิน | $60,722,734[1] |
|---|
ซัมเมอร์ของฉัน 500 วัน ไม่ลืมเธอ (อังกฤษ: (500) Days of Summer) เป็นภาพยนตร์อเมริกันแนวคอเมดี-ดรามา ในปี ค.ศ. 2009 เขียนบทโดยสก็อตต์ นอยสตัดเตอร์และไมเคิล เอช. เวบเบอร์ กำกับโดย มาร์ค เว็บบ์ สร้างโดยมาร์ก วอเตอส์ และนำแสดงโดยโจเซฟ กอร์ดอน-เลวิตต์และซูอีย์ เดสชาเนล ภาพยนตร์ดำเนินไม่เรียงตามลำดับเวลา โดยมีเรื่องราวเกี่ยวกับชายหนุ่มที่เล่าถึงความทรงจำในการผิดหวังต่อความรัก[2]
ภาพยนตร์ในการผลิตของค่ายอิสระ โดยฟอกซ์เสิร์ชไลต์พิกเจอส์ ได้เป็นตัวแทนจัดจำหน่าย ฉายรอบปฐมทัศน์ที่เทศกาลภาพยนตร์ซันแดนซ์ ค.ศ. 2009 ได้รับเสียงวิจารณ์ด้านบวกและประสบความสำเร็จระยะเวลานาน (sleeper hit) มีรายได้รวมจากทั่วโลก 60 ล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐ จากทุนสร้างเพียง 7.5 ล้านเหรียญดอลลาร์ นักวิจารณ์ชื่นชมว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดในปี ค.ศ. 2009 และได้รับการเปรียบเทียบกับภาพยนตร์อย่าง Annie Hall และ High Fidelity[2][3][4]
เนื้อเรื่อง
ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้วิธีการเล่าเรื่องแบบไม่เรียงลำดับเวลา โดยจะตัดสลับไปมาระหว่างเหตุการณ์ในช่วง 500 วันที่ทอมรู้จักกับซัมเมอร์ และใช้แอนิเมชันแสดงตัวเลขบอกลำดับวันที่เหตุการณ์นั้นกำลังถูกเล่าอยู่
ทอม แฮนเซ่น ทำงานเป็นนักเขียนให้บริษัทผลิตการ์ดอวยพรแห่งหนึ่ง ในวันที่ 8 มกราคม ทอมได้รู้จักกับซัมเมอร์ ฟินน์ ผู้ช่วยคนใหม่ของเจ้านายเขา และตกหลุมรักเธอแทบจะในทันที ในคืนหนึ่งที่ร้านคาราโอเกะงานเลี้ยงของบริษัท ทอมและแมคเคนซีเพื่อนของเขานั่งดื่มเหล้าคุยกับซัมเมอร์ถึงเรื่องมุมมองความรัก ทอมเชื่อในเรื่องรักแท้ และการที่ชะตาจะลิขิตให้พบกับคนที่ใช่ เขาและซัมเมอร์สนิทกันมากขึ้นทีละน้อยในเวลาต่อๆมา แม้ซัมเมอร์จะบอกว่าเธอเองไม่เคยเชื่อในเรื่องรักแท้ และไม่คิดที่จะคบใครจริงจัง
หลายเดือนต่อมาหลังจากทั้งคู่มีความสัมพันธ์กัน ทอมทะเลาะกับซัมเมอร์เป็นครั้งแรก เมื่อเขามีเรื่องกับชายหนุ่มที่พยายามมาจีบเธอในบาร์ เมื่อเวลาผ่านไปทั้งคู่เริ่มระหองระแหงกันมากขึ้น จนกระทั่งซัมเมอร์ตัดสินใจบอกเลิก ทอมรับไม่ได้และเริ่มมีอาการซึมเศร้า จนเจ้านายของเขาต้องย้ายให้ไปนั่งทำงานในห้องทำงานเดี่ยว และซัมเมอร์ลาออกจากงาน
ทั้งคู่บังเอิญเจอกันอีกครั้งในงานเลี้ยงแต่งงานของเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง และเต้นรำด้วยกัน ระหว่างกลับบ้านทั้งคู่นั่งติดกันและซัมเมอร์เชิญทอมไปงานเลี้ยงเล็กๆที่อพาร์ทเมนต์ของเธอ ทอมหวังว่าเขาจะขอคืนดีกับซัมเมอร์ ในขณะที่ความเป็นจริง ทอมสังเกตเห็นแหวนหมั้นที่นิ้วนางของซัมเมอร์ และตระหนักได้ว่างานเลี้ยงนั้นมีขึ้นเพื่ออะไร นับจากวันนั้นทอมก็จมอยู่กับความซึมเศร้าถึงขีดสุด และไม่ทำอะไรนอกจากดื่มสุรา วันหนึ่งขณะที่ยังเมาค้าง เขาระเบิดอารมณ์ใส่เจ้านายขณะกำลังประชุมงานกัน และทอมขอลาออกจากงาน
เมื่อเวลาผ่านไป อาการของทอมก็เริ่มดีขึ้น เขาเลิกเมาหัวราน้ำและตั้งใจจะเปลี่ยนไปทำงานเป็นสถาปนิก ซึ่งเขาเรียนจบมาโดยตรง ทอมเริ่มฝึกเขียนแบบและสมัครงานไปตามที่ต่างๆ
วันที่ 488 ซัมเมอร์ได้พบกับทอมในสวนสาธารณะที่เป็นมุมโปรดของทอมในเมือง และเปิดใจคุยกันถึงเรื่องที่ผ่านมา ทอมไม่เข้าใจการตัดสินใจแต่งงานของซัมเมอร์ เธอจึงเปิดเผยว่าเธอเองก็ไม่เคยเชื่อในรักแท้หรือพรหมลิขิต จนกระทั่งได้พบกับชายคนที่ทำให้เธอได้มั่นใจ ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นเลยระหว่างที่เธอคบกับทอม ก่อนจากกัน ทอมอวยพรให้ชีวิตคู่ของซัมเมอร์มีความสุข
วันที่ 500 ทอมมีนัดสัมภาษณ์งานที่สำนักงานสถาปนิกแห่งหนึ่ง และได้พบหญิงสาวหน้าตาดีที่มารอสัมภาษณ์งานเดียวกัน ทั้งคู่สนทนากันและพบว่ามีความชอบเหมือนกันในหลายๆด้าน รวมทั้งหญิงสาวจำทอมได้จากมุมโปรดที่ทอมไปนั่งเป็นประจำด้วย ทอมลังเลอยู่ชั่วครู่ ก่อนก็ตัดสินใจเอ่ยปากชวนหญิงสาวไปทานกาแฟหลังสัมภาษณ์งานเสร็จ หญิงสาวปฏิเสธในทีแรก แต่ก็ตอบตกลงในที่สุด ทั้งคู่จับมือแนะนำตัวกัน หญิงสาวบอกว่าเธอชื่อ "ออทั่ม" (ฤดูใบไม้ร่วง) ภาพยนตร์จบลงที่การย้อนมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ กับความสัมพันธ์ที่กำลังจะเริ่มจากนี้
เสียงตอบรับ
ภาพยนตร์ได้รับรางวัลแซเทลไลต์สาขาบทดั้งเดิมยอดเยี่ยมและได้รับรางวัลอินดีเพนเดนต์สปิริตอวอร์ดสาขาบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และได้เสนอเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำครั้งที่ 67 สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมและนักแสดงยอดเยี่ยม
อ้างอิง
