จอช เทย์เลอร์
จอช เทย์เลอร์ |
---|
เกิด | จอช เจมส์ วิลเลียม เทย์เลอร์ 2 มกราคม พ.ศ. 2534 (33 ปี) |
---|
จอช เจมส์ วิลเลียม เทย์เลอร์ (อังกฤษ: Josh James William Taylor) เป็นนักมวยสากลชาวสกอตแลนด์คนแรกที่สามารถครองแชมป์โลกได้ 4 สถาบัน (IBF, WBA (ซูเปอร์แชมป์),เดอะริง,WBC และ WBO ตามลำดับ) ในรุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท[2]
ประวัติ
เกิดวันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2534 ที่เอดินบะระ มีภูมิลำเนาอยู่ที่เพรสตันแพนส์[3] เอดินบะระ[1] มีชื่อเสียงจากการชกมวยสากลสมัครเล่น ภายหลังผ่านการคัดเลือกของยุโรปในแทรบซอน ประเทศตุรกี ทางเอซีบีโลชเอนด์ ได้ช่วยให้เขาผ่านการคัดเลือกเข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2012 ที่จัดขึ้น ณ กรุงลอนดอน[4] เทย์เลอร์จึงเป็นนักมวยสากลชาวสกอตแลนด์รุ่นไลท์เวทคนแรก ที่ผ่านการคัดเลือกเข้าร่วมแข่งขันโอลิมปิก นับตั้งแต่ ริชาร์ด แมคแทกการ์ท ที่ได้ทำไว้ ผู้ซึ่งได้เหรียญทองจากการแข่งขันที่เมลเบิร์น ใน ค.ศ. 1956 และได้เหรียญทองแดงจากการแข่งขันที่กรุงโรม ในการแข่งขันถัดมา[5]
มวยสากลสมัครเล่น
เทย์เลอร์ประสบความสำเร็จในการแข่งขันหลายรายการ และมีผลงานที่รู้จักกันมากสุดคือ การได้รับเหรียญเงินในการแข่งขันกีฬาเครือจักรภพ 2010 ณ เมืองเดลี ที่ซึ่งเขาเป็นฝ่ายแพ้ต่อ โธมัส สตอล์กเกอร์ ในรอบไฟนอล ด้วยคะแนน 11-3[6]
มวยสากลอาชีพ
เกียรติประวัติ
- มวยสากลสมัครเล่น
- เหรียญเงิน กีฬาเยาวชนเครือจักรภพ 2008 รุ่นไลท์เวท
- เหรียญเงิน กีฬาเครือจักรภพ 2012 รุ่นไลท์เวท
- เหรียญทอง กีฬาเครือจักรภพ 2014 รุ่นไลท์เวลเตอร์เวท[7]
มวยสากลอาชีพ
- แชมป์เครือจักรภพรุ่นซูเปอร์ไลท์เวท
- แชมป์ WBC Silver รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท
- ป้องกันครั้งที่ 1 , 11 พฤศจิกายน 2560 ชนะน็อก มิเกล บัซเกซ ( เม็กซิโก) ยก 9 ที่ รอยัล ไฮแลนด์ เซนเตอร์, เอดินบะระ, สหราชอาณาจักร
- ป้องกันครั้งที่ 2 , 3 มีนาคม 2561 ชนะทีเคโอ วิสตัน กัมโปส ( นิการากัว) ยก 3 ที่ เอสเอสอี ไฮโดร, กลาสโกว์, สหราชอาณาจักร
- ป้องกันครั้งที่ 3 , 23 มิถุนายน 2561 ชนะคะแนน วิกโตร์ โพสโกล ( ยูเครน) ที่ เอสเอสอี ไฮโดร, กลาสโกว์, สหราชอาณาจักร
- ป้องกันครั้งที่ 4 , 3 พฤศจิกายน 2561 ชนะทีเคโอ ไรอัน มาร์ติน ( สหรัฐอเมริกา) ยก 7 ที่ เอสเอสอี ไฮโดร, กลาสโกว์, สหราชอาณาจักร
- แชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท
- ชิง , 18 พฤษภาคม 2562 ชนะคะแนน อีวัน บารันชิก ( เบลารุส) ที่ เอสเอสอี ไฮโดร, กลาสโกว์, สหราชอาณาจักร
- ป้องกันครั้งที่ 1 และชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) และเดอะริง กับชิงแชมป์ WBC Diamond (ที่ว่าง) ในรุ่นเดียวกัน , 26 ตุลาคม 2562 ชนะคะแนน รีจิส โปรเกรอิส ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เดอะโอทูอารีนา, ลอนดอน, สหราชอาณาจักร (ต่อมาเทย์เลอร์สละตำแหน่งแชมป์ WBC Diamond)
- ป้องกันครั้งที่ 2 , 26 กันยายน 2563 ชนะน็อก ดาวเหนือ เรือไวกิ้ง ( ไทย) ยก 1 ที่ ยอร์กฮอล, ลอนดอน, สหราชอาณาจักร[8]
- ป้องกันครั้งที่ 3 และชิงแชมป์โลก WBC กับ WBO ในรุ่นเดียวกัน, 22 พฤษภาคม 2564 ชนะคะแนน โฮเซ รามิเรซ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เวอร์จินโฮเทลลาสเวกัส, แพราไดส์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 4 , 26 กุมภาพันธ์ 2565 ชนะคะแนน แจ็ก แคทเทอร์รอล ( สหราชอาณาจักร) ที่ โอวีโอไฮโดร, กลาสโกว์, สหราชอาณาจักร
- ถูกปลดแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์), 14 พฤษภาคม 2565[9]
- สละแชมป์โลก WBC , 1 กรกฎาคม 2565[10]
- สละแชมป์โลก IBF, 28 สิงหาคม 2565[11]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|
|