บั๊ญแส่วหรือขนมเบื้องญวนในประเทศเวียดนาม
อาหารเวียดนามเป็นอาหารประจำชาติของชาวเวียดนาม ซึ่งเป็นอาหารที่มีลักษณะโดดเด่นเป็นของตัวเอง ชาวเวียดนามกินข้าวเป็นอาหารหลักเช่นเดียวกับชาติอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และใช้เครื่องปรุงรสที่เป็นของหมักดองเช่นเดียวกัน เนื่องจากเวียดนามเคยถูกจีนและฝรั่งเศสปกครองจึงมีอิทธิพลของทั้งสองชาติปรากฏอยู่บ้าง นอกจากนั้น เนื่องจากสภาพภูมิศาสตร์ที่ทอดยาวตามแนวชายฝั่ง ทำให้อาหารเวียดนามแต่ละภูมิภาคมีความแตกต่างกัน อาหารเวียดนามที่คนไทยรู้จักดีและเป็นเอกลักษณ์คือแหนมเนืองและขนมเบื้องญวน
อาหารหลัก
บั๊ญจึง
ชาวเวียดนามกินข้าวเจ้าเป็นอาหารหลัก แต่ก็รับประทานข้าวเหนียวด้วย อาหารที่ปรุงด้วยแป้ง และมีไส้ รวมถึงขนมปังฝรั่งเศส ชาวเวียดนามเรียกว่า "บั๊ญ" (bánh) อาหารที่ปรุงด้วยข้าวเหนียวที่เป็นที่นิยมในเวียดนามได้แก่
- บั๊ญจึง (bánh chưng) ข้าวต้มไส้ถั่ว ห่อด้วยใบตองเป็นรูปสี่เหลี่ยม
- บั๊ญเส่ย (bánh giầy) ข้าวต้มไส้ถั่ว ห่อด้วยใบตองเป็นรูปทรงกลม เสิร์ฟคู่กับหมูยอ
- บั๊ญกาย (bánh gai) ขนมทำจากแป้งข้าวเหนียว นวดกับใบป่านจนดำ ไส้ทำจากถั่ว
ชาวเวียดนามมีอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากก๋วยเตี๋ยวของจีน เรียกว่า "เฝอ" (phở) ซึ่งได้ปรับปรุงจนมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ขนมจีนในภาษาเวียดนามเรียก "บู๊น" (bún) ซึ่งมีรูปแบบการปรุงที่หลากหลาย เช่น
- บู๊นถิตเนื้อง (bún thịt nướng) ขนมจีนหมูย่าง
- บู๊นบ่อ (bún bò) ขนมจีนหน้าเนื้อ
- บู๊นบ่อเฮว้ (bún bò Huế) เป็นขนมจีนน้ำใส่เนื้อวัวหรือเนื้อหมู เป็นอาหารที่มีชื่อเสียงของเมืองเว้
บู๊นบ่อเฮว้
เฝอไก่
เอกลักษณ์
อาหารเวียดนามเป็นอาหารที่กินผักสดหลากหลายชนิดในแทบทุกเมนู และมีน้ำจิ้มที่หลากหลาย เครื่องปรุงรสส่วนใหญ่เป็นแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มากกว่าจีน เช่น เครื่องปรุงรสเปรี้ยวใช้มะขามมะนาว ไม่นิยมน้ำส้มสายชู เครื่องปรุงรสเค็ม ส่วนใหญ่เป็น น้ำปลา น้ำกะปิ รองลงไปเป็นกะปิ ปลาร้า กุ้งจ่อม ใช้ซีอิ๊วแบบจีนน้อยมาก
อาหารแต่ละภูมิภาค
- อาหารเวียดนามภาคเหนือ มีอิทธิพลของอาหารจีนปรากฏชัดกว่าภูมิภาคอื่น มีแกงจืดแบบจีน และการผัดแบบจีนแพร่หลายมากกว่าภาคอื่น ๆ
- อาหารเวียดนามภาคกลาง ศูนย์กลางอยู่ที่เว้ มีอิทธิพลของอาหารในวังปรากฏชัดเจนมาก และมีรสเผ็ดมากกว่าอาหารภาคอื่น
- อาหารเวียดนามภาคใต้ มีอิทธิพลของอาหารอินเดียและอาหารกัมพูชาปรากฏมากกว่า ใช้ผัก ผลไม้ และเนื้อสัตว์ที่หลากหลายกว่า
ความสัมพันธ์กับปรัชญาเวียดนาม
อาหารเวียดนามมักมี อู๋ซิง (wuxing) (ปรัชญาจีน) ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่ามีความสมดุลในแต่ละคุณลักษณะเหล่านี้
- อาหารเวียดนามประกอบด้วยสารอาหาร 5 ประเภท (ngũ chất): แป้ง น้ำหรือของเหลว แร่ธาตุ โปรตีน และไขมัน
- พ่อครัวชาวเวียดนามมักจะพยายามให้มีอาหารประกอบไปด้วยห้าสี (ngũ sắc): ขาว (โลหะ) เขียว (ไม้) เหลือง (ดิน) แดง (ไฟ) และดำ (น้ำ) ในจาน
- อาหารในเวียดนามจะดึงดูดนักชิมด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้า (năm giác quan): การจัดอาหารดึงดูดสายตา, เสียงมาจากวัตถุดิบที่คมชัด สัมผัสได้ถึงเครื่องเทศทั้งห้า ส่วนผสมที่มีกลิ่นหอมมาจากสมุนไพรเป็นหลัก จมูกและอาหารบางอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารนิ้วสามารถรับรู้ได้โดยการสัมผัส.[1]
ความประสานกันทั้งห้าองค์ประกอบ
วัตถุดิบในการทำไส้ของแนมซ้านก่อนผสมให้เข้ากัน แสดงถึงหลักการห้าประการของอาหารเวียดนาม
อาหารเวียดนามได้รับอิทธิพลจากหลักการแบบเอเชียของ ห้าธาตุ และ มหาภูต
การประสาน
|
องค์ประกอบ[2]
|
ไม้ |
ไฟ |
ดิน |
โลหะ |
น้ำ
|
เครื่องเทศ (ngũ vị)'
|
เปรี้ยว |
ขม |
หวาน |
เผ็ด |
เค็ม
|
อวัยวะ (ngũ tạng)
|
ถุงน้ำดี |
ลำไส้เล็ก |
กระเพาะอาหาร |
ลำไส้ใหญ่ |
กระเพาะปัสสาวะ
|
สี (ngũ sắc)
|
สีเขียว |
สีแดง |
สีเหลือง |
สีขาว |
สีดำ
|
เซ้นส์ (ngũ giác)
|
ภาพ |
ลิ้มรส |
สัมผัส |
กลิ่น |
เสียง
|
สารอาหาร (ngũ chất)'
|
คาร์โบไฮเดรต |
ไขมัน |
โปรตีน |
แร่ธาตุ |
น้ำ
|
อ้างอิง
- รสเยี่ยมจากเวียดนาม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : แสงแดด, 2547, หน้า 7-10
แหล่งข้อมูลอื่น
- ↑ "Gastronomic Tourism". Vietnam Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-06. สืบค้นเมื่อ 2 December 2011.
- ↑ "Philosophy of Vietnamese Cuisine". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 November 2013. สืบค้นเมื่อ 17 November 2013.