หมาจิ้งจอกหลังดำ

หมาจิ้งจอกหลังดำ
ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: ไพลโอซีน - ปัจจุบัน[1]
ใน Etosha National Park, นามิเบีย
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Animalia
ไฟลัม: Chordata
ชั้น: Mammalia
อันดับ: Carnivora
วงศ์: Canidae
สกุล: Lupulella
สปีชีส์: L.  mesomelas
ชื่อทวินาม
Lupulella mesomelas
(Schreber, 1775)
ชนิดย่อย
2 ชนิด (ดูในเนื้อหา)
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ของหมาจิ้งจอกหลังดำ ประกอบด้วยสีน้ำเงิน (L. m. mesomelas) และ สีแดง (L. m. schmidti)
ชื่อพ้อง

Canis mesomelas[3]

หมาจิ้งจอกหลังดำ หรือ หมาจิ้งจอกหลังเงิน (อังกฤษ: black-backed jackal, silver-backed jackal, red jackal; ชื่อวิทยาศาสตร์: Lupulella mesomelas) เป็นสัตว์กินเนื้อชนิดหนึ่งในวงศ์สุนัข (Canidae)

เป็นหมาจำพวกแจ็กคัลชนิดหนึ่ง มีใบหูใหญ่ ปลายหางมีสีดำ ช่วงขาสั้นกว่าหมาจิ้งจอกข้างลาย (L. adusta) ตัวผู้กับตัวเมียมีรูปร่างลักษณะเหมือนกันแต่ตัวผู้จะมีขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย

มีความสูงจากหัวไหล่ถึงปลายเท้า 40–45 เซนติเมตร ความยาวลำตัว 70–80 เซนติเมตร ความยาวหาง 28–35 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 6–13.5 กิโลกรัม อายุโดยเฉลี่ย 8–10 ปี

พบกระจายพันธุ์ทั่วไปในทวีปแอฟริกา โดยเป็นแจ็กคัลชนิดที่หาได้ง่ายที่สุด พบเห็นได้บ่อยที่สุดในทวีปแอฟริกา โดยจะอาศัยอยู่ในทุ่งหญ้า ป่าละเมาะ และพื้นที่กึ่งทะเลทราย จะจับคู่เพียงคู่เดียวไปตลอดทั้งชีวิตและช่วยกันปกป้องถิ่นอาศัยและถิ่นหากิน หมาจิ้งจอกหลังดำเป็นนักฉกฉวยโอกาสแย่งกินซากสัตว์จากสัตว์นักล่าชนิดอื่น ๆ แต่เมื่อมีโอกาสก็จะล่าลูกแอนทีโลป หรือลูกกวางขนาดเล็ก เป็นอาหารได้ รวมถึงหนู, นกที่หากินตามพื้นดิน ลูกหมาขนาดเล็กที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จะตกเป็นเหยื่อของสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่ เช่น เสือดาว, อินทรีขนาดใหญ่, งูเหลือม[4]

ชนิดย่อย

หมาจิ้งจอกเคป
หมาจิ้งจอกแอฟริกาตะวันออก

แบ่งออกได้เป็น 2 ชนิดย่อย คือ

  • L. m. mesomelas Schreber, 1775 – หมาจิ้งจอกเคป พบได้ตั้งแต่แหลมกูดโฮป, ทางตอนเหนือของแองโกลา, ซิมบับเว และภาคใต้ของโมซัมบิก
  • L. m. schmidti Noack, 1897 – หมาจิ้งจอกแอฟริกาตะวันออก มีความแตกต่างจากชนิดแรกตรงที่มีขนาดใหญ่กว่า, ไม่หอน[5] และมีรูปแบบของฟันที่แตกต่างกันเนื่องจากสภาพอาหารที่กินที่แตกต่างกัน พบได้ตั้งแต่ภาคใต้ของเอธิโอเปีย, ภาคใต้ของซูดาน, จิบูตี, โซมาเลีย, เคนยา, ยูกันดา และภาคเหนือของแทนซาเนีย[6]

อ้างอิง

  1. Macdonald, David (1992). The Velvet Claw. p. 256. ISBN 0-563-20844-9.
  2. Loveridge & Nel (2008). Canis mesomelas. In: IUCN 2008. IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 11 May 2008. Database entry includes justification for why this species is of least concern
  3. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Wozencraft2005
  4. ปองพล อดิเรกสาร. สัตว์ป่าแอฟริกา. กรุงเทพฯ : เอเรียสบุ๊คส์, 2553. 272 หน้า. หน้า 139. ISBN 978-616-90508-0-3
  5. The behavior guide to African mammals: including hoofed mammals, carnivores, primates by Richard Estes, published by University of California Press, 1992, ISBN 0-520-08085-8
  6. MAMMALIAN SPECIES No. 715, pp. 1–9, 3 figs. Canis mesomelas. By Lyle R. Walton and Damien O. Joly, Published 30 July 2003 by the American Society of Mammalogists

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Canis mesomelas ที่วิกิสปีชีส์

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!