หมากรุกจีนกระดานหมากรุกจีน |
คำที่มีความหมายเหมือนกัน | หมากรุกช้าง เกมช้าง |
---|
ประเภทของเกม | เกมกระดาน เกมกลยุทธ์ กีฬาฝึกสมอง |
---|
จำนวนผู้เล่น | 2 |
---|
ระยะเวลาติดตั้ง | < 1 นาที |
---|
ระยะเวลาเล่น | เกมไม่เป็นทางการ: อาจแตกต่างกันตั้งแต่ 20 นาทีจนถึงหลายชั่วโมง เกมสายฟ้าแลบ: สูงสุด 10 นาที |
---|
โอกาสสุ่ม | ไม่มี |
---|
ทักษะที่จำเป็น | กลยุทธ์ |
---|
หมากรุกจีน (จีน: 象棋; พินอิน: xiàngqí) เป็นเกมหมากรุกชนิดหนึ่ง มีที่มาจากประเทศจีน ใช้เล่นระหว่างผู้เล่น 2 คน การตั้งหมากต้องตั้งไว้ที่จุดไล่มาจากซ้ายมือแถวล่างสุดคือ กือ (เรือ) แบ้ (ม้า) เฉีย (ช้าง) สือ (องครักษ์) ตี่ (ขุน) สือ เฉีย เบ๊ กือ
แถวที่ 2 เว้นไว้ แถวที่ 3 ตั้งเผ่า (ปืนใหญ่) 2 ตัวไว้หน้าแบ้ และแถวที่ 4 ตั้งจุก (เบี้ย) 5 ตัวไว้หน้ากือ เฉีย และตี่
กฎกติกา
การเดินและการกิน
- ตี่ (ขุน) เดินได้เฉพาะในเขตพระราชวัง เดินได้ตาตรง 4 ทิศ
- สือ (องครักษ์) เดินได้ในตาเฉียง 4 ทิศ เฉพาะในเขตพระราชวัง
- เฉีย (ช้าง) เดินได้ในแนวทแยงมุม 4 ทิศ แต่ข้ามไป 1 จุด ข้ามแม่น้ำไม่ได้
- เบ๊ (ม้า) เดินเป็น 2 จังหวะคือเดินไปในแนวตรง 2 จุด และหักมุมอีก 1 จุด
- กือ (เรือ) เดินเหมือนกับเรือของหมากรุกชาติอื่น
- เผ่า (ปืนใหญ่) เดินเหมือนกับเรือ แต่การกินนั้นต้องมีหมากคั่นไว้ก่อน 1 ตัวจึงจะกินได้
- จุก (เบี้ย) เดินขึ้นหน้าได้ทิศทางเดียว แต่ถ้าข้ามแม่น้ำไปแล้วจะสามารถเดินข้างเพิ่มได้
กลยุทธ์
- ตี่ ประมุขและหัวใจแห่งกองทัพ ในระยะเปิดเกมและกลางเกมแทบจะไม่ต้องใช้ตี่แต่ต้องเอาตี่ไว้ในพระราชวัง ถ้าตี่ถูกกินจะหมายถึงจบเกม
- สือ องครักษ์ประสานงานป้องกันตี่ สือถือว่าเป็นหมากตัวที่สำคัญเหมือนกับกือ เพราะถ้าไม่มีสือ ตี่ก็จะถูกฝ่ายตรงข้ามกินได้
- เฉีย ทัพช้างก้าวไกล ใช้คุ้มกันภัยเป็นทัพหลัง ในเมื่อเดินข้ามแม่น้ำไม่ได้บทบาทส่วนใหญ่จึงเป็นการตั้งรับ มักใช้สกัดคู่ต่อสู้ เป็นทัพหลัง แต่มีจุดอ่อนในการถูกขัดขา (ดูในหัวข้อการขัดขา)
- เบ๊ แม่ทัพทหารม้ารวดเร็ว พลิกแพลงพิสดาร ใช้เป็น 1 ใน 3 ทัพหน้า คือ เบ๊ เผ่า กือ มักใช้เป็นตัวคุมดินแดนใกล้แม่น้ำ ตั้งรับก็ช่วยได้ บุกรุกก็ใช้ได้ดี แต่มีจุดอ่อนเหมือนกันกับเฉีย
- กือ แม่ทัพเรือ ทะลุทะลวงเจาะตามแนวช่อง ในเมื่อเดินได้ไกลเหมือนเผ่า แต่การกินไม่ต้องอาศัยตัวยิงข้ามอำนาจจึงมีประสิทธิภาพสูงที่สุดในแม่ทัพทั้งหมด 3 ตัว
- เผ่า แม่ทัพปืนใหญ่ยิงไกล เหนือความคาดหมาย ในเมื่อการเดินเดินได้ไกลขนาดนี้เพราะฉะนั้นจะต้องระวังเผ่าไว้ให้ดีเพราะบางทีเผ่าอาจซ่อนอยู่หลังหมากตัวใดตัวหนึ่งและยิงข้ามมากินได้ อำนาจจึงสูงพอๆกับเบ๊หรือสูงกว่า
- จุก กองกำลังด่านหน้ากล้าตาย ถือว่าเป็นหมากตัวที่ยศต่ำที่สุด ในเมื่อเดินแล้วถอยหลังไม่ได้การเดินแต่ละครั้งจึงต้องพิจารณาให้ดี แต่จะเลื่อนยศได้ถ้าข้ามแม่น้ำไปแล้ว
การขัดขา
- การขัดขาเฉีย คือการที่มีหมากอยู่ติดกับเฉียในแนวทแยงมุม เฉียจะเดินข้ามหมากตัวนั้นไม่ได้
- การขัดขาเบ๊ คือการที่มีหมากอยู่ติดกับเบ๊ในแนวตรง เบ๊จะไม่สามารถเดินไปในทิศทางที่ข้ามหมากตัวนั้นได้
เขตกระดาน
- เขตพระราชวัง เป็นเขตที่มีเส้นทแยงมุม เป็นที่อยู่ของสือและตี่ ซึ่งหมากทั้งคู่จะไม่สามารถออกจากเขตนี้ได้
- เขตแม่น้ำ เป็นเขตที่กั้นแดนของทั้ง 2 ฝ่าย ซึ่งเฉียไม่สามารถก้าวข้ามแม่น้ำได้
จุดหมายแห่งชัยชนะ
การแพ้-ชนะ
- รุกตี่จน คือการที่หมากของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเดินมาขู่ว่าจะกินตี่ แล้วตี่ไม่สามารถหนีพ้น หรือกินได้ ถือว่าฝ่ายที่รุกจนเป็นผู้ชนะ
- ตี่ไม่มีตาเดิน คือการที่ตี่ไม่สามารถเดินได้ ในหมากรุกอื่นจะถือว่าเสมอ แต่หมากรุกจีนจะถือว่าฝ่ายที่ตี่"อับ"เป็นผู้แพ้
- ตี่ประจันหน้า คือการที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้เดินตี่มาประจันหน้ากับตี่คู่ต่อสู้ โดยไม่มีหมากตัวใดขวาง ถือว่าฝ่ายที่เดินออกมาเป็นผู้แพ้
- รุกล้อ ห้ามรุกซ้ำตาเดิมเกิน 3 ครั้ง (ถ้ารุกครั้งที่ 4 ในช่องเดิม ฝ่ายที่ทำการรุกจะแพ้ทันที)
- ยอมแพ้ คือการที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเห็นว่าในเมื่ออย่างไรก็ต้องแพ้ ก็ไม่ต้องเดินต่อไปให้ยอมแพ้ได้เลย
- การนับศักดิ์หมาก คือถ้าเหลือหมากเพียงตี่กับตี่แล้วเหลือหมากที่สามารถรุกจนได้ เช่น
- จุก 2 ตัว นับ 45
- จุก 3 ตัว นับ 36
- จุก 4 ตัว นับ 27
- จุก 5 ตัว นับ 18
- เบ๊ 2 ตัว นับ 27
- เผ่า 2 ตัว นับ 27
- กือ 1 ตัวนับ 18
- กือ 2 ตัว นับ 9
การเสมอ
- รุกไม่จน คือการที่หมากที่เหลือไม่สามารถรุกจนได้เช่น
- 1. ตี่กับตี่และเฉีย 1 หรือ 2 ตัว
- 2. ตี่กับตี่และสือ 1 หรือ 2 ตัว
- ตี่กับตี่
- ตกลงเสมอ คือเมื่อทั้ง 2 ฝ่ายยอมตกลงเสมอเป็นอันสิ้นสุดการเล่นกระดานนั้น
- หมดเวลา เช่น จับเวลาเล่นไว้ 22 นาที (โดยทั่วไปใช้ 22 นาที) สมมติว่าหมดเวลา 22 นาทีทั้ง 2 ฝ่ายรุกกันยังไม่จนถือว่าเสมอ
อ้างอิง