PROFILBARU.COM

หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น; 海上保安庁; Kaijō Hoan-chō
	เครื่องหมายเอส
	ธงเรือหน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น
อักษรย่อ	JCG
คำขวัญ	正義仁愛; ความเมตตากรุณาที่ชอบธรรม
ข้อมูลองค์กร
ก่อตั้ง	1948; 76 ปีที่แล้ว (ฐานะ หน่วยงานความปลอดภัยทางทะเล); เมษายน 2000; 24 ปีที่แล้ว (ฐานะ หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น)
เจ้าหน้าที่	13,744
งบประมาณรายปี	210,601,000,000 เยน
โครงสร้างเขตอำนาจ
หน่วยงานแห่งชาติ; (เขตอำนาจในการปฏิบัติการ)	ประเทศญี่ปุ่น
เขตอำนาจในการปฏิบัติการ	ประเทศญี่ปุ่น
เขตอำนาจตามกฎหมาย	อาณาเขตทางทะเลของญี่ปุ่น EEZ
ส่วนปกครอง	กระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน การขนส่ง และการท่องเที่ยว
สำนักงานใหญ่	2-1-3, คาซูมิงาเซกิ เขตชิโยดะ โตเกียว 100-8976 ประเทศญี่ปุ่น; 35°40′33″N 139°45′00″E / 35.67583°N 139.75000°E
	;
ผู้บริหารหน่วยงาน	ซาโตชิ นากาจิมะ, ผู้บังคับบัญชา;
หน่วยรอง	สถาบันหน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น;
สิ่งอำนวยความสะดวก
จำนวนภูมิภาค	11
เรือ	379
ปีกคงที่	25
ปีกหมุน	46
เว็บไซต์
	เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาญี่ปุ่น); เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาอังกฤษ)

หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 海上保安庁) เป็นหน่วยยามฝั่งของประเทศญี่ปุ่น

หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่นประกอบด้วยกำลังพลประมาณ 13,700 คน และรับผิดชอบในการปกป้องแนวชายฝั่งของญี่ปุ่นภายใต้การกำกับดูแลของกระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน การขนส่ง และการท่องเที่ยว หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่นก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1948 ในฐานะหน่วยงานความปลอดภัยทางทะเล และได้รับชื่อภาษาอังกฤษดังปัจจุบันใน ค.ศ. 2000

คำขวัญของหน่วยยามฝั่งญี่ปุ่นคือ "ความเมตตากรุณาที่ชอบธรรม" (正義仁愛)

ประวัติ

ในจักรวรรดิญี่ปุ่น การปฏิบัติการป้องกันชายฝั่งได้รับคำสั่งจากกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น แต่กองทัพเรือถูกยุบไปพร้อมกับการยอมจำนนของญี่ปุ่นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1945 และความสามารถในการรักษาระเบียบการเดินเรือก็ลดลงอย่างมาก การค้าและการลักลอบขนส่งของเถื่อนได้เพิ่มขึ้นอย่างมากซึ่งแม้แต่โจรสลัดก็ยังมาปรากฏตัว การปรึกษาหารือระหว่างรัฐบาลญี่ปุ่นที่ต้องการฟื้นฟูความสามารถในการรักษาความปลอดภัยสาธารณะโดยเร็วที่สุดและฝ่ายสัมพันธมิตรที่ต้องการรักษาการปลดอาวุธของญี่ปุ่นต้องเผชิญกับความยากลำบาก แต่ใน ค.ศ. 1946 ได้มีการจัดตั้ง "กองบัญชาการควบคุมการเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย" ในกระทรวงคมนาคม เนื่องจากมีการแพร่เชื้ออหิวาตกโรคไปยังเกาะคีวชูโดยผู้ลักลอบเข้าเมืองจากคาบสมุทรเกาหลีและกังวลว่าจะทำให้เกิดการปะทุของการติดเชื้ออย่างรุนแรง^[3]^[4]

ดูเพิ่ม

จอมลุยทะเลคลั่ง

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 "Japan Coast Guard Justice and Humanity" (PDF). Japan Coast Guard. สืบค้นเมื่อ January 3, 2024.
↑ "JCG Organization". kaiho.mlit.go.jp. สืบค้นเมื่อ 14 June 2021.
↑ Maritime Safety Agency 1979, pp. 5–6.
↑ Hasegawa 2010.

หนังสือ

Asanaga, Youichirou; Ōtsuka, Yukitaka (1995). Japan Maritime Safety Agency - their vessels and aviation. Seizando-shoten publishing co.,ltd. ISBN 4-425-77041-2.
Maritime Safety Agency (1979). 30 years history of Japan Coast Guard. Maritime Safety Agency Foundation. ASIN B000J8HCXQ.
Komine, Takao (2005). SST - the Japan Coast Guard Special Forces. Namiki Shobo. ISBN 4-89063-193-3.

บทความ

Hasegawa, Hiroyasu (2010). "The Difference of Speculation in Japan-U.S.Government Around Establishment of the Japan Coast Guard" (PDF). Crisis & risk management review. Crisis & Risk Management Society of Japan (18): 11–20.
Nakanomyo, Masami (October 2015). "History of shipboard guns on JCG's patrol vessels". Ships of the World. Kaijin-sha (825): 168–173.
Miyake, Norio (November 2009). "Japan Coast Guard: Past, present, and future". Ships of the World. Kaijin-sha (714): 97–105.
Yoneda, Kenji (July 2016). "JCG's special teams facing a new phase". Ships of the World. Kaijin-sha (840): 152–157.