ราชอาณาจักรวิซิกอท
Gutthiuda Thiudinassus |
|---|
| ค.ศ. 418–ค.ศ. 721 |
 ราชอาณาจักรวิซิกอทเมื่อรุ่งเรืองที่สุดราว ค.ศ. 500 |
| สถานะ | ราชอาณาจักร |
|---|
| เมืองหลวง | ตูลูส, โตเลโด |
|---|
| ภาษาทั่วไป | กอธิค |
|---|
| ศาสนา | Arianism, ลัทธิไนเซียน, โรมันคาทอลิก และยูดาย |
|---|
| การปกครอง | ราชาธิปไตย |
|---|
| พระมหากษัตริย์ | |
|---|
|
• ค.ศ. 418-419 | วอลเลีย |
|---|
• ค.ศ. 714-721 | อาร์โด |
|---|
|
|
| ประวัติศาสตร์ | |
|---|
|
| ค.ศ. 418 |
|---|
| ค.ศ. 721 ค.ศ. 721 |
|---|
|
|
|
|
ราชอาณาจักรวิซิกอท (อังกฤษ: Visigothic kingdom) เป็นอำนาจของยุโรปตะวันตกที่เริ่มตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 5 จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 8 เป็นหนึ่งในรัฐที่ตามมาจากจักรวรรดิโรมันตะวันตก เดิมก่อตั้งขึ้นโดยการการตั้งถิ่นฐานของวิซิกอทภายใต้ประมุขของตนเองในอากีแตน (กอลตอนใต้) โดยรัฐบาลของโรมัน ต่อมาก็ขยายดินแดนออกไปโดยการพิชิตในคาบสมุทรไอบีเรีย ราชอาณาจักรสามารถดำรงตัวเป็นอิสระจากจักรวรรดิไบแซนไทน์[1]เมื่อไบแซนไทน์พยายามรื้อฟื้นอำนาจของโรมันในไอบีเรียประสบความล้มเหลว แต่เมื่อมาถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 6 ชนแฟรงค์ในกอลก็สามารถได้รับชัยชนะต่อราชอาณาจักรวิซิกอททั้งหมดยกเว้นเซ็พติมาเนีย ในที่สุดราชอาณาจักรวิซิกอทก็ล่มสลายระหว่างการโจมตีของการรุกรานของอิสลาม (Umayyad conquest of Hispania) จากโมร็อกโก ต่อมาราชอาณาจักรอัสตูเรียสก็กลายเป็นอาณาจักรที่สืบต่อจากราชอาณาจักรวิซิกอท
ราชอาณาจักรวิซิกอทปกครองโดยพระมหากษัตริย์ที่มาจากการเลือกตั้งและต้องเป็นชนกอธโดยมี “เซเนท” เป็นที่ปรึกษาราชการที่ประกอบด้วยสังฆราช และขุนนาง แม้ว่าพระมหากษัตริย์จะพยายามก่อตั้งราชวงศ์แต่ก็ไม่มีผู้ใดทำสำเร็จ พระมหากษัตริย์องค์แรก ๆ นับถือคริสต์ศาสนานิกาย Arianism หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นลัทธิไนเซียน (Nicene Creed) ซึ่งทางสถาบันศาสนาพยายามสร้างอำนาจมากขึ้นจากการประชุมสภาสงฆ์แห่งโตเลโด (Councils of Toledo) แต่กระนั้นวิซิกอทก็เป็นชาติที่มีการวิวัฒนาการทางกฎหมายทางโลกที่ก้าวหน้าที่สุดในยุโรปตะวันตก “Liber Iudiciorum” กลายมาเป็นรากฐานของกฎหมายของสเปนตลอดยุคกลาง
อ้างอิง
- ↑ CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: The Byzantine Empire[1]
ดูเพิ่ม
