ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย

ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย Regno di Sardegna
ค.ศ. 1324–ค.ศ. 1861
ธง (ค.ศ. 1816–1848) ตราแผ่นดิน (ค.ศ. 1831–1848)
เพลงชาติ: "เพลงชาติซาร์ดิเนีย" มาร์ชาเรอาเลดอร์ดีนันซา (1831-1861) "เพลงมาร์ชหลวงตามพระราชโองการ"
ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย ค.ศ. 1815 (เขียวเข้ม): แผ่นดินใหญ่ ปีเยมอนเต โดย ซาวอย, นิส, เจนัว และเกาะซาร์ดิเนีย.
สถานะ	ราชอาณาจักร
เมืองหลวง	คัลยารี ในทางนิตินัย, ตูริน ในทางพฤตินัย
ภาษาทั่วไป	อิตาลี, ฝรั่งเศส, ปีเยมอนเต, อุตซิตา
ศาสนา	โรมันคาทอลิก
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์ (1324–1849) ระบบรัฐสภา ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ (1849–1861)
พระมหากษัตริย์
• ค.ศ. 1324–1327	เจมส์ที่ 2
• ค.ศ. 1849–1861	วิคเตอร์ เอ็มมานูเอลที่ 2
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภา
• สภาสูง	สภาเซเนต
• สภาล่าง	สภาผู้แทนราษฎร
ประวัติศาสตร์
• ก่อตั้ง	24 สิงหาคม ค.ศ. 1324
• การรุกรานของนโปเลียน	ค.ศ. 1796
• การประชุมแห่งเวียนนา	9 มิถุนายน ค.ศ. 1815
• ราชธรรมนูญอัลแบร์ติโน (Statuto Albertino)	4 มีนาคม ค.ศ. 1848
• สนธิสัญญาซูริค	10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1859
• การรวมประเทศอิตาลี	17 มีนาคม ค.ศ. 1861
พื้นที่
ค.ศ. 1838	70,000 ตารางกิโลเมตร (27,000 ตารางไมล์)
ประชากร
• ค.ศ. 1838	4,650,368
สกุลเงิน	สคูโดซาร์ดิเนีย (เกาะ, ค.ศ. ????-1816) สคูโดปีเยมอนเต (แผ่นดินใหญ่, ค.ศ. 1720-1816) ลีราซาร์ดิเนีย (ค.ศ. 1816-1861)
ก่อนหน้า ถัดไป ดัชชีซาวอย Sassari Judicate of Arborea สาธารณรัฐเจนัว สาธารณรัฐปิซา การรวมจังหวัดกลางอิตาลี ราชอาณาจักรอิตาลี จักรวรรดิฝรั่งเศสที่สอง

ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย หรือ ราชอาณาจักรปีเยมอนเต-ซาร์ดิเนีย หรือ ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย-ปีเยมอนเต (อังกฤษ: Kingdom of Sardinia หรือ Piedmont-Sardinia หรือ Sardinia-Piedmont) เป็นราชอาณาจักรที่อยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์ซาวอย^[1] (House of Savoy) ในปี ค.ศ. 1720 เมื่อพระเจ้าวิตโตรีโอ อาเมเดโอแห่งซิซิลีได้รับเกาะซาร์ดิเนียตามข้อตกลงของสนธิสัญญาลอนดอนเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับสูญเสียซิซิลีแก่จักรวรรดิออสเตรีย นอกจากตัวเกาะซาร์ดิเนียแล้วราชอาณาจักรซาร์ดิเนียก็ยังประกอบด้วยซาวอย, ปีเยมอนเต และนิส ลีกูเรียรวมทั้งเจนัวมาเพิ่มต่อมาในปี ค.ศ. 1815 ตามข้อตกลงในการประชุมแห่งเวียนนา (Congress of Vienna) ชื่อของราชอาณาจักรอย่างเป็นทางการจึงเป็น “ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย ไซปรัส และเยรูซาเลม อาณาจักรดยุคแห่งซาวอย และมอนต์เฟอร์รัต, ราชรัฐปีเยมอนเต ” (ราชวงศ์ซาวอยยังคงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ของราชอาณาจักรไซปรัส และ ราชอาณาจักรเยรูซาเลม แต่ทั้งสองราชอาณาจักรตกไปเป็นของจักรวรรดิออตโตมันเป็นเวลานานก่อนหน้านั้นแล้ว) ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ คริสต์ศตวรรษที่ 19 ศูนย์กลางของการปกครองและเศรษกิฐของซาร์ดิเนียอยู่ที่ตูรินในปีเยมอนเตบนแผ่นดินใหญ่อิตาลี ในปี ค.ศ. 1860 นิสและซาวอยก็ถูกยกให้ฝรั่งเศสเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับการสนับสนุนของฝรั่งเศสในการรวมชาติอิตาลี (Italian unification) ในปี ค.ศ. 1861 ซาร์ดิเนียก็กลายเป็นรัฐก่อตั้งของราชอาณาจักรอิตาลีใหม่และยุติการเป็นราชอาณาจักรตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา^[2]

อ้างอิง

1. Lins, J. "Savoy". The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton – โดยทาง New Advent.
2. Aldo Sandulli; Giulio Vesperini (2011). "L'organizzazione dello Stato unitario" (PDF). Rivista trimestrale di diritto pubblico (ภาษาอิตาลี): 47–49. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 November 2018. สืบค้นเมื่อ 19 March 2013.

ดูเพิ่ม

• ราชอาณาจักรอิตาลี