รอยัลรัมเบิล (2014)

รอยัลรัมเบิล (2014)
โปสเตอร์รอยัลรัมเบิล (2014)
สมาคม	ดับเบิลยูดับเบิลยูอี
วันที่	26 มกราคม 2014
เมือง	พิตต์สเบิร์ก, รัฐเพนซิลเวเนีย
สถานที่	Consol Energy Center
ผู้ชม	15,715
ลำดับเหตุการณ์ดับเบิลยูดับเบิลยูอี เน็ตเวิร์ค
← Previous ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2013) Next → อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2014)
ลำดับเหตุการณ์รอยัลรัมเบิล
← ก่อนหน้า รอยัลรัมเบิล (2013) ถัดไป → รอยัลรัมเบิล (2015)

รอยัลรัมเบิล (2014) (อังกฤษ: Royal Rumble (2014)) เป็นรายการเพย์-เพอร์-วิวมวยปล้ำอาชีพของดับเบิลยูดับเบิลยูอี ซึ่งจัดเป็นปีที่ 27 แล้ว สถานที่จัดคือ Consol Energy Center ในเมืองพิตต์สเบิร์ก รัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา เมื่อวันที่ 26 มกราคม 2014

เบื้องหลัง

ในรอว์ (20 มกราคม 2014) ซีเอ็ม พังก์ ได้เจอกับ บิลลี กัน โดยที่ โรด ด็อก นั่งเป็นผู้บรรยายข้างเวที ปล้ำกันได้ไม่นานพังก์ก็ลงไปอัดโรด ด็อก จากนั้น โรด ด็อก เลยพยายามก่อกวนตลอดแมตช์ แต่พังก์ก็ยังเอาชนะได้ด้วยท่า GTS หลังแมตช์ เคน ประกาศให้พังก์ขึ้นรอยัลรัมเบิล เป็นหมายเลข 1

ในรอว์ (6 มกราคม 2014) บร็อก เลสเนอร์ กับ พอล เฮย์แมน ออกมาที่เวที โดยเฮย์แมนพูดชื่นชมเลสเนอร์ และพูดถึงการเล่นงาน มาร์ก เฮนรี เฮนรีออกมาไล่ต่อยเลสเนอร์ แต่โดนเลสเนอร์จับใส่ Kimura Lock จนแขนหัก บิ๊กโชว์ ออกมาอัดเลสเนอร์ แล้วก็จับเลสเนอร์เหวี่ยงกระเด็นตกเวทีไป เฮย์แมนมาห้ามเลสเนอร์ไว้ไม่ให้กลับขึ้นไป แล้วก็พากันหนีไป

ในรอว์ (20 มกราคม 2014) บิ๊กโชว์ ออกมาที่เวทีและท้าให้ เลสเนอร์ กับ เฮย์แมน ออกมา ทั้งคู่ออกมาแต่ไม่ยอมขึ้นไปเจอกับ บิ๊กโชว์ บนเวที แล้วก็หนีกลับไปเฉยๆ บิ๊กโชว์ เลยท้าทายเลสเนอร์อีกครั้ง ซึ่งเลสเนอร์ก็เดินกลับมา แล้วก็สู้กัน แต่เลสเนอร์ก็โดนบิ๊กโชว์เหวี่ยงตกเวทีอีกครั้ง เลสเนอร์ไปเอาเก้าอี้มา แต่กลายเป็น บิ๊กโชว์ เอาเก้าอี้ไปได้ ทำให้เลสเนอร์ต้องหนีไป

ผลการปล้ำ

#	แมทช์การปล้ำ	กำหนดการปล้ำ	เวลา
รอยัลรัมเบิล คิกออฟ (ก่อนเริ่มรายการ)	เดอะนิวเอจเอาต์ลอวส์ (โรด ด็อก และ บิลลี กัน) ชนะ โคดี โรดส์ และ โกลดัสต์ (c)	แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์ WWE Tag Team Championship[4]	06:28
1	เบรย์ ไวแอ็ตต์ ชนะ แดเนียล ไบรอัน	แมทช์การปล้ำเดี่ยว[5]	21:30
2	บร็อก เลสเนอร์ ชนะ บิ๊กโชว์	แมทช์การปล้ำเดี่ยว[6]	02:02
3	แรนดี ออร์ตัน (c) ชนะ จอห์น ซีนา	แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์ WWE World Heavyweight Championship แมตช์เอาชนะโดยการจับกดหรือทำให้ยอมแพ้เท่านั้น[7]	20:54
4	บาทิสตา กำจัด โรแมน เรนส์ ออกเป็นคนสุดท้าย และชนะแมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล 2014	แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล 30 คน ผู้ชนะจะได้รับสิทธิ์ในการชิงแชมป์ WWE World Heavyweight Championship ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 30[8]	55:07
(c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน

ผลรอยัลรัมเบิล

คนที่	นักมวยปล้ำ	ถูกกำจัดออกเป็นคนที่	ถูกกำจัดออกโดย	จำนวนที่กำจัดออก	เวลาที่อยู่บนเวที[9]
01 !1	CM Punk, CM Punk	27	Kane[1]	49:11	3
02 !2	Seth Rollins, Seth Rollins	25	Roman Reigns	48:37	3
03 !3	Damien Sandow, Damien Sandow	1	CM Punk	02:17	0
04 !4	Cody Rhodes, Cody Rhodes	11	Goldust	21:01	1
05 !5	Kane, Kane	2	CM Punk	01:10	1
06 !6	Alexander Rusev, Alexander Rusev	3	CM Punk, Cody Rhodes, Kofi Kingston & Seth Rollins	07:06	0
07 !7	Jack Swagger, Jack Swagger	6	Kevin Nash	12:24	0
08 !8	Kofi Kingston, Kofi Kingston	7	Roman Reigns	12:42	1
09 !9	Jimmy Uso, Jimmy Uso	5	Dean Ambrose	07:53	0
10 !10	Goldust, Goldust	12	Roman Reigns	12:00	1
11 !11	Dean Ambrose, Dean Ambrose	26		33:41	3
12 !12	Dolph Ziggler, Dolph Ziggler	8		06:09	0
13 !13	R-Truth, R-Truth	4	Dean Ambrose	00:28	0
14 !14	Kevin Nash, Kevin Nash	9	Roman Reigns	02:36	1
15 !15	Roman Reigns, Roman Reigns	29	Batista	33:51	12[2]
16 !16	The Great Khali, The Great Khali	10	Roman Reigns, Seth Rollins & Dean Ambrose	00:24	0
17 !17	Sheamus, Sheamus	28	Roman Reigns	28:22	1
18 !18	The Miz, The Miz	16	Luke Harper	12:09	0
19 !19	Fandango, Fandango	13	El Torito	03:02	0
20 !20	El Torito, El Torito	14	Roman Reigns	01:49	1
21 !21	Antonio Cesaro, Antonio Cesaro	24		16:57	0
22 !22	Luke Harper, Luke Harper	23		15:21	2
23 !23	Jey Uso, Jey Uso	17	Luke Harper	04:32	0
24 !24	John "Bradshaw" Layfield, John "Bradshaw" Layfield	15	Roman Reigns	00:49	0
25 !25	Erick Rowan, Erick Rowan	18	Batista	05:05	0
26 !26	Ryback, Ryback	19		04:01	0
27 !27	Alberto Del Rio, Alberto Del Rio	20		03:00	0
28 !28	Batista, Batista	30 !-	ผู้ชนะ	14:34	4
29 !29	Big E Langston, Big E Langston	21	Sheamus	02:49	0
30 !30	Rey Mysterio, Rey Mysterio	22	Seth Rollins	02:10	0

^ Kane was already eliminated when he returned to eliminate CM Punk later in the match.

^ กำจัดนักมวยปล้ำ 12 คน, Roman Reigns ทำลายสถิติ 11 คน ที่ทำใว้โดย Kane ใน Royal Rumble 2001.

ดูเพิ่ม

• รอยัลรัมเบิล
• รายชื่อรายการเพย์-เพอร์-วิวของดับเบิลยูดับเบิลยูอี

อ้างอิง

1. "Wiz Khalifa gives a shout to his hometown of Pittsburgh". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-29. สืบค้นเมื่อ 29 January 2014.
2. "Fast & Furious 6 (Original Motion Picture Soundtrack)". iTunes. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-29. สืบค้นเมื่อ 29 January 2014. We Own It (Fast & Furious) 2 Chainz & Wiz Khalifa
3. Tylwalk, Nick. "Raw: A busy night for the new champ in the big D". Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-01. สืบค้นเมื่อ December 17, 2013. Also, the 2014 Royal Rumble is sponsored by Jackson Hewitt.
4. "WWE Tag Team Champions Cody Rhodes & Goldust vs The New Age Outlaws". WWE. สืบค้นเมื่อ 20 January 2014.
5. Clapp, John. "Daniel Bryan vs. Bray Wyatt". สืบค้นเมื่อ 21 January 2014.
6. Clapp, John. "Big Show vs. Brock Lesnar". WWE. สืบค้นเมื่อ 10 January 2014.
7. Melok, Bobby. "WWE World Heavyweight Champion Randy Orton vs. John Cena". WWE. สืบค้นเมื่อ 30 December 2013.
8. "The 30-Superstar Royal Rumble Match". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ 18 December 2013.
9. "Full list of Royal Rumble Match participants and eliminations". WWE. January 28, 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-30. สืบค้นเมื่อ January 28, 2012.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Official site