ฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป

บทความนี้เกี่ยวกับการแข่งขันฝ่ายหญิง สำหรับการแข่งขันฝ่ายชาย ดูที่ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป

ฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป

ผู้จัด	ยูฟ่า
ก่อตั้ง	1982; 42 ปีที่แล้ว (1982)
ภูมิภาค	ยุโรป
จำนวนทีม	16 (รอบสุดท้าย) 52 (เข้าชิง)
ผ่านเข้าไปเล่นใน	Women's Finalissima
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	อังกฤษ (สมัยที่ 1)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด	เยอรมนี (8 สมัย)
เว็บไซต์	เว็บไซต์ทางการ
ฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2025

ฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป (อังกฤษ: UEFA Women's European Championship; ชื่อเดิม: ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรปสำหรับผู้หญิง; European Competition for Women's Football) เป็นการแข่งขันชิงแชมป์แห่งชาติยุโรปสำหรับผู้หญิงในวงการฟุตบอล เดิมแข่งกันทั้งหมด 4 ทีม และได้พัฒนามาเป็น 8 ทีม 12 ทีม ตามลำดับ และเพิ่มเป็น 16 ทีมในปี 2017 ที่ประเทศเนเธอร์แลนด์ โดยแชมป์มากที่สุดได้แก่ทีมชาติเยอรมนี

ประวัติ

^[1] ในเบอร์ลินตะวันตกเมื่อ ค.ศ 1957 สมาคมฟุตบอลสตรีนานาชาติจัดการแข่งขันชิงแชมป์ยุโรปขึ้น^[2][3] โดยมีสี่ทีมที่เข้าเล่น ได้แก่ เยอรมนีตะวันตก เนเธอร์แลนด์ ออสเตรเลีย และอังกฤษที่เป็นผู้ชนะในครั้งนี้ การแข่งขันนี้จัดขึ้นที่Poststadion^[2][3] ในเวลานั้นทีมฟุตบอลหญิงถูกห้ามอย่างเป็นทางการจากสมาคมฟุตบอลเยอรมัน ซึ่งเป็นข้อห้ามที่ถูกท้าทายอย่างกว้างขวาง^[4]

วิธีการแข่งขัน

คัดเลือกกันโดยหาแชมป์และรองแชมป์กลุ่มในรอบคัดเลือก (รองแชมป์ที่ดีที่สุดหกทีม) เพลย์ออฟสองทีม แล้วนำผู้ชนะเพลย์ออฟมาแข่งกับทีมอื่นๆ เจ้าภาพหนึ่งทีม

ผลการแข่งขัน

ครั้ง	ปี	เจ้าภาพ		นัดชิง				ชิงที่สาม				จำนวนทีม
				แชมป์	ผลการแข่งขัน	รองแชมป์		อันดับสาม	ผล	อันดับสี่
1	1984	ไม่มีเจ้าภาพ		สวีเดน	1–0 0–1 (ดวลลูกโทษ 4–3)	อังกฤษ		เดนมาร์ก และ  อิตาลี				4
2	1987	นอร์เวย์		นอร์เวย์	2–1	สวีเดน		อิตาลี	2–1	อังกฤษ		4
3	1989	เยอรมนีตะวันตก		เยอรมนีตะวันตก	4–1	นอร์เวย์		สวีเดน	2–1 (ต่อเวลา)	อิตาลี		4
4	1991	เดนมาร์ก		เยอรมนี	3–1 (ต่อเวลา)	นอร์เวย์		เดนมาร์ก	2–1 (ต่อเวลา)	อิตาลี		4
5	1993	อิตาลี		นอร์เวย์	1–0	อิตาลี		เดนมาร์ก	3–1	เยอรมนี		4
6	1995	ไม่มีเจ้าภาพ		เยอรมนี	3–2	สวีเดน		อังกฤษ และ  นอร์เวย์				4
7	1997	นอร์เวย์  สวีเดน		เยอรมนี	2–0	อิตาลี		สเปน และ  สวีเดน				8
8	2001	เยอรมนี		เยอรมนี	1–0 (ต่อเวลา)	สวีเดน		เดนมาร์ก และ  นอร์เวย์				8
9	2005	อังกฤษ		เยอรมนี	3–1	นอร์เวย์		ฟินแลนด์ และ  สวีเดน				8
10	2009	ฟินแลนด์		เยอรมนี	6–2	อังกฤษ		เนเธอร์แลนด์ และ  นอร์เวย์				12
11	2013	สวีเดน		เยอรมนี	1–0	นอร์เวย์		เดนมาร์ก และ  สวีเดน				12
12	2017	เนเธอร์แลนด์		เนเธอร์แลนด์	4–2	เดนมาร์ก		ออสเตรีย และ  อังกฤษ				16
13	2022	อังกฤษ		อังกฤษ	2–1 (ต่อเวลา)	เยอรมนี		ฝรั่งเศส และ  สวีเดน				16
14	2025	สวิตเซอร์แลนด์										16

ตารางเหรียญรางวัล

ลำดับที่	ทีมชาติ	ทอง	เงิน	ทองแดง	รวม
1	เยอรมนี	8	1	0	9
2	นอร์เวย์	2	4	3	9
3	สวีเดน	1	3	5	9
4	อังกฤษ	1	2	2	5
5	เนเธอร์แลนด์	1	0	1	2
6	อิตาลี	0	2	2	4
7	เดนมาร์ก	0	1	5	6
8	ฝรั่งเศส	0	0	1	1
	ฟินแลนด์	0	0	1	1
	สเปน	0	0	1	1
	ออสเตรีย	0	0	1	1
รวม (11 ทีมชาติ)		13	13	22	48

อ้างอิง

1. Skillen, Fiona; Byrne, Helena; Carrier, John; James, Gary (27 Jan 2022). "A comparative analysis of the 1921 English Football Association ban on women's football in Britain and Ireland". Sport in History. 42 (1): 49–75. doi:10.1080/17460263.2021.2025415. S2CID 246409158.
2. "Damenfußball in der Verbotszeit [Ladies' football in the banned era]". BPB. 4 Sep 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 Feb 2022.
3. "Women's european football championship scene from match germany (GFR) against England in Berlin (West-Berlin) . final result 0:4 05.Nov. 1957". Getty Images.
4. "Frauenfußball-Verbot 1955 [Women's football ban 1955]". Deutschlandfunk. 30 July 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

• UEFA Women's Championship