PROFILBARU.COM

สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งซิซิลี; Charles I of Sicily
พระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรซิซิลี; เนเปิลส์ และ แอลเบเนีย
	; สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งซิซิลี
ราชวงศ์	อองชู
ครองราชย์	ค.ศ. 1266 - 7 มกราคม ค.ศ. 1285
พระมเหสี	เบียทริซแห่งโปรวองซ์; มาร์กาเร็ตแห่งเบอร์กันดี สมเด็จพระราชินีแห่งซิซิลี
ประสูติ	21 มีนาคม ค.ศ. 1226
สวรรคต	7 มกราคม ค.ศ. 1285
กษัตริย์ซิซิลี/เนเปิลส์/แอลเบเนีย

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งซิซิลี หรือ ชาร์ลส์แห่งอองชู (ฝรั่งเศส: Charles Ier de Sicile, อังกฤษ: Charles I of Sicily หรือ Charles of Anjou) (21 มีนาคม ค.ศ. 1226 – 7 มกราคม ค.ศ. 1285) สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งซิซิลีเป็นพระราชโอรสองค์เล็กของพระเจ้าหลุยส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศสและบล็องช์แห่งคาสตีล สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส และเป็นพระอนุชาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส

พระเจ้าชาร์ลส์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรซิซิลี ผู้ได้ราชบัลลังก์มาจากการพิชิตได้ในปี ค.ศ. 1226 ^[1] หลังจากที่ได้รับหนังสือประกาศอภิสิทธิ์จากสมเด็จพระสันตะปาปามตั้งแต่ปี ค.ศ. 1262 ก่อนหน้านั้นแล้ว ต่อมาพระเจ้าชาร์ลส์ก็ทรงถูกขับออกจากซิซิลีหลังสงครามเวสเปอร์ซิซิลีปี ค.ศ. 1282 หลังจากนั้นพระองค์ก็ยังทรงดำเนินการพยายามที่จะอ้างสิทธิอยู่ต่อมา แม้ว่าอำนาจของพระองค์จะถูกจำกัดอยู่แต่เพียงดินแดนของซิซิลีบนคาบสมุทรอิตาลีเท่านั้น โดยมีเนเปิลส์เป็นเมืองหลวง หลังจากปี ค.ศ. 1282 แล้วพระองค์ก็ทรงดำรงพระราชอิสริยยศเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเนเปิลส์ เช่นเดียวกับผู้ครองที่สืบต่อจากพระองค์

อ้างอิง

↑ Vieusseux, André,Italy and the Italians in the nineteenth century, (Pall-Mall East., 1824), 56

Runciman, Steven (1958). The Sicilian Vespers. Cambridge University Press. ISBN 0-521-43774-1.
Vieusseux, André,Italy and the Italians in the nineteenth century, Pall-Mall East., 1824
Jean Dunbabin, Charles I of Anjou. Power, Kingship and State-Making in Thirteenth-Century Europe, London-New York 1998
David Abulafia, The state of research. Charles of Anjou reassessed, in “Journal of Medieval History”, 26 (2000), pp. 93-114.