ตำบลบ้านเก่า |
---|
|
การถอดเสียงอักษรโรมัน |
---|
• อักษรโรมัน | Tambon Ban Kao |
---|
ประเทศ | ไทย |
---|
จังหวัด | ชลบุรี |
---|
อำเภอ | พานทอง |
---|
พื้นที่ |
---|
• ทั้งหมด | 11.87 ตร.กม. (4.58 ตร.ไมล์) |
---|
ประชากร |
---|
• ทั้งหมด | 6,493 คน |
---|
• ความหนาแน่น | 547.01 คน/ตร.กม. (1,416.7 คน/ตร.ไมล์) |
---|
รหัสไปรษณีย์ | 20000 (ภายในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร บ้านเลขที่ 700/XXX), 20160 (ทั้งตำบล ยกเว้นภายในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร บ้านเลขที่ 700/XXX) |
---|
รหัสภูมิศาสตร์ | 200507 |
---|
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
บ้านเก่า เป็นตำบลในอำเภอพานทอง จังหวัดชลบุรี
ที่ตั้งและอาณาเขต
ตำบลบ้านเก่า มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียง ดังนี้[2]
ประวัติ
พื้นที่ตำบลบ้านเก่า ในปี พ.ศ. 2310–2313 ซึ่งเป็นปีที่กรุงศรีอยุธยาแตก มีราษฎรอพยพมาจากอยุธยาและช่องนนทรี แต่ในระหว่างนั้นบริเวณพื้นที่นี้มีผู้อพยพมาจากเวียงจันทน์ ตั้งถิ่นฐานอยู่ ซึ่งมีชื่อเรียกว่า คลองพานทอง ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 1 ทรงเสด็จเยี่ยมราษฎรและเห็นท้องที่เป็นที่ลุ่ม ซึ่งไม่เหมาะกับการอาศัยของคนลาว จึงโปรดเกล้าฯให้อพยพคนลาวไปอยู่ที่ดอน และอพยพคนมอญให้มาอยู่แทน แล้วโปรดเกล้าสร้างวัดขึ้น ซึ่งวัดเดิมนั้นห่างจากที่ตั้งของวัดปัจจุบันประมาณ 500 เมตร และคนทั่วไปเรียกตำบลและวัดนี้ว่า "บ้านมอญ"[3]
ต่อมาสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม ในปี พ.ศ. 2482 ได้เปลี่ยนชื่อตำบลและชื่อวัดให้ใหม่ เป็น บ้านเก่า[4] และยุบตำบลเข้ากับตำบลบางนาง เนื่องจากเกิดสภาวะเศรษฐกิจตกต่ำหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 กระทรวงมหาดไทยเพื่อเป็นการประหยัดงบประมาณ ก่อนที่ในปี พ.ศ. 2490 ทางราชการได้แยกพื้นที่หมู่ 7 บ้านสัตตพงษ์, หมู่ 8 บ้านย่านซื่อ, หมู่ 9 บ้านเก่าบน และหมู่ 10–12 บ้านเก่า ของตำบลบางนาง รวม 6 หมู่บ้าน ตั้งเป็น ตำบลบ้านเก่า[5]
การแบ่งเขตการปกครอง
การปกครองส่วนภูมิภาค
พื้นที่ตำบลบ้านเก่าประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 7 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 6,493 คน แบ่งเป็นชาย 3,256 คน หญิง 3,237 คน (เดือนธันวาคม 2566)[6] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นอันดับ 7 ในอำเภอพานทอง
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* ปี พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
หมู่บ้าน
|
พ.ศ. 2566[7]
|
พ.ศ. 2565[8]
|
พ.ศ. 2564[9]
|
พ.ศ. 2563[10]
|
พ.ศ. 2562[11]
|
พ.ศ. 2561[12]
|
พ.ศ. 2560[13]
|
สัตตพงษ์เหนือ
|
2,737
|
2,562
|
2,422
|
2,349
|
2,173
|
1,918
|
1,523
|
ย่านซื่อ
|
1,911
|
1,782
|
1,754
|
1,729
|
1,680
|
1,591
|
1,483
|
เก่า (หมู่ 6)
|
530
|
536
|
536
|
535
|
534
|
537
|
536
|
เก่าบน
|
451
|
437
|
431
|
426
|
425
|
401
|
373
|
สัตตพงษ์
|
403
|
395
|
391
|
405
|
414
|
432
|
446
|
เก่า (หมู่ 4)
|
259
|
261
|
265
|
265
|
279
|
288
|
284
|
เก่า (หมู่ 5)
|
202
|
198
|
200
|
205
|
209
|
210
|
217
|
รวม
|
6,493
|
6,171
|
5,999
|
5,914
|
5,714
|
5,377
|
4,862
|
การปกครองส่วนท้องถิ่น
ตำบลบ้านเก่าเดิมมีฐานะเป็นสภาตำบลบ้านเก่า ในปี พ.ศ. 2516[14] ต่อมาปี พ.ศ. 2538 สภาตำบลบ้านเก่ามี 7 หมู่บ้าน พื้นที่ 11.87 ตารางกิโลเมตร ประชากร 2,696 คน และ 767 ครัวเรือน[15] ปี พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้สภาตำบลบ้านเก่าอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านเก่า[16]
อ้างอิง