ตรีเทวีหรือตรีศักติ (สันสกฤต: त्रिदेवी) คือ การอวตารรวมของภาคของมหาเทวีสูงสุดทั้งสามองค์ในศาสนาฮินดู อันได้แก่ พระแม่ปารวตี (พระมเหสีของพระศิวะ) พระลักษมี (พระมเหสีของพระนารายณ์) และ พระสุรัสวดี (พระมเหสีของพระพรหม) ซึ่งมหาเทวีสามองค์นี้คือพระผู้เป็นใหญ่ในศาสนาฮินดูนิกายศักติ(นิกายใหญ่ในศาสนาฮินดูที่นับถือพระแม่เป็นหลัก)
พระตรีศักติ เป็นตัวแทนแห่งพลังอำนาจของมหาเทพทั้ง 3 โดยแบ่งเป็น รชะ(การสร้างสรรค์) สตวะ(การธำรงอยู่) ตามสะ(การดับไปหรือหมดสิ้นไป) ซึ่งพระแม่มหาสรัสวตีจะอยู่ในรูป รชะ คู่กับพระพรหม พระแม่มหาลักษมีอยู่ในรูปของ สตวะ คู่กับพระวิษณุ และพระแม่มหากาลี หรือ ปารวตี อยู่ในรูปของ ตามสะ คู่กับพระศิวะ ในเทวีภาควตมหาปุราณะ กล่าวว่า พระเทวีทั้งสามปรากฏแรกเริ่มจากการสร้างของพระอาทิศักติ(Adi Shakti)ในสมัยแรกเริ่มกำเนิดจักรวาลนั่นเอง[1]
อ้างอิง
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ตรีเทวี