புனித காளை வழிபாடு பண்டைய பண்டைய அண்மை கிழக்கு நாடுகளில் புகழ் பெற்று விளங்கியது. மேற்குலகின் விவிலியம் நூலில், யூதர்கள் தங்கத்தால் வடித்த புனிதக் காளைச் சிலையைப் போற்றி வழிபட்ட செய்திகள் குறித்துள்ளது. சினாய் தீபகற்பத்தில் பெரிய அளவில் யூத மக்கள் தங்கத்திலான புனிதக் காளைச் சிலையை வழிபட்டனர். யூதர்களின் இச்செயலை இறைத்தூதர் மோசே மறுத்ததுடன், புனிதக் காளைச் சிலையை உடைத்துப் போட்டார்.
கிரீட் தீவுகளின் மின்னோனியன் நாகரீக காலத்தில் காளைகள் மையப் பங்கு வகித்தது. புனித காளைகளின் தலைகள் மற்றும் கொம்புகள் அரன்மனை முகப்புகளில் பொருத்தப்பட்டிருந்தது.
சைப்பிரஸ் தீவுகளில் சமயச் சடங்களின் போது பூசாரிகள் சுடுமண்னால் செய்யப்பட்ட காளையின் தலையை முகமுடியாக அணிந்தனர்.[2] புதிய கற்காலத்திய காளைக் கொம்புகளின் கற்சிற்பங்கள் சைப்ரஸ் நாட்டில் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளது.
கி பி 2 முதல் 4ஆம் நூற்றாண்டு வரை உரோமைப் பேரரசில் குடிமக்கள், பேரரசின் நன்மைக்காக புனிதக் காளைகளை வணங்கி பலியிடப்பட்டனர். காளை, நேத்தோ எனும் கடவுளருக்கு புனிதமாக இருந்தது என்றும், அக்கடவுளரைக் கவரும் வகையில் காளை பலியிடப்பட்டது என மாக்ரோபியஸ் எனும் தொல்லியல் அறிஞர் பட்டியலிட்டுள்ளார்.[3]
↑Jules Cashford, The Moon: Myth and Image 2003, begins the section "Bull and cow" pp 102ff with the simple observation, "Other animals become epiphanies of the Moon because they look like the moon.... the sharp horns of a bull or cow were seen to match the pointed curve of the waxing and waning crescents so exactly that the powers of the one were attributed to the other, each gaining the other's potency as well as their own."