| முதலாம் புவாது |
|---|
![]() |
| எகிப்தின் மன்னன், நூபியா, கோர்தோபன் மற்றும் தார்பூரின் இறையாண்மை மன்னன்[1] |
|---|
| ஆட்சிக்காலம் | 15 மார்ச் 1922 – 28 ஏப்ரல் 1936 |
|---|
| முன்னையவர் | எகிப்தின் சுல்தான் |
|---|
| பின்னையவர் | முதலாம் பாரூக் |
|---|
| எகிப்தின் சுல்தான் |
|---|
| ஆட்சிக்காலம் | 9 அக்டோபர் 1917 – 15 மார்ச் 1922 |
|---|
| முன்னையவர் | உசேன் கமால் |
|---|
|
|---|
| பிறப்பு | (1868-03-26)26 மார்ச்சு 1868
கிசா அரண்மனை, கெய்ரோ, உதுமானியப் பேரரசு |
|---|
| இறப்பு | 28 ஏப்ரல் 1936(1936-04-28) (அகவை 68)
கௌபே அரண்மனை, கெய்ரோ, எகிப்தியப் பேரரசு |
|---|
| புதைத்த இடம் | |
|---|
| மனைவிகள் | சிவாக்கியர் இப்ராஹிம்
நஸில் சப்ரி |
|---|
குழந்தைகளின்
பெயர்கள் | இளவரசர் இசுமாயில்
இளவரசி போக்கியா
இளவரசன் பாரூக்
இளவரசி பாவ்சியா
இளவரசி பைசா
இளவரசி பைக்கா
இளவரசி பாத்தியா |
|---|
|
| மரபு | முகமது அலி வம்சம் |
|---|
| தந்தை | இசுமாயில் பாஷாபெரியல் காதின் |
|---|
| மதம் | சுன்னி இசுலாம் |
|---|
முதலாம் புவாது (Fuad I) (26 மார்ச் 1868 - 28 ஏப்ரல் 1936) இவர் எகிப்தின் சுல்தானாகவும், பின்னர் எகிப்து மற்றும் சூடானின் மன்னனாகவும், நூபியா, கோர்தோபன் மற்றும் தார்பூரின் இறையாண்மை மன்னனாகவும் இருந்தர். முகம்மது அலி வம்சத்தைச் சேர்ந்த எகிப்து மற்றும் சூடானின் ஒன்பதாவது ஆட்சியாளரான இவர், இவரது மூத்த சகோதரர் உசேன் கமால் என்பவருக்குப் பின்னர் 1917 ஆம் ஆண்டில் சுல்தானானார். 1922 இல் ஐக்கிய ராச்சியம் எகிப்திய சுதந்திரத்தை அங்கீகரித்தபோது இவர் சுல்தானின் மன்னன் என்ற பட்டம் பெற்றார்.
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை
கெய்ரோவில் உள்ள கிசா அரண்மனையில் இசுமாயில் பாஷாவின் ஏழாவது மகனாக இவர் பிறந்தார். இவர் தனது குழந்தைப் பருவத்தை நாடுகடத்தப்பட்ட தந்தையுடன் நபொலியில் கழித்தார். இத்தாலியின் துரினில் உள்ள இராணுவக் கழகத்தில் கல்வியைப் பெற்றார். இவரது தாய் பெரியல் காதின் என்பவராவர்.
சுல்தானாக மாறுவதற்கு முன்பு, கெய்ரோ பல்கலைக்கழகத்தை நிறுவுவதில் இவர் முக்கிய பங்கு வகித்தார். 1908 ஆம் ஆண்டில் பல்கலைக்கழகத்தின் முதல் அதிகாரியானார். மேலும் 1913 இல் தான் பதவி விலகும் வரை அந்தப் பதவியில் இருந்தார். இவருக்குப் பிறகு அப்போதைய அமைச்சராக இருந்த நீதிபதி உசேன் ருஷ்டி பாஷா அதிகாரியாக நியமிக்கப்பட்டார். 1913 ஆம் ஆண்டில், ஒரு வருடத்திற்கு முன்னர் உதுமானியப் பேரரசிலிருந்து அதன் சுதந்திரத்தைப் பெற்றிருந்த அல்பேனியாவின் சிம்மாசனத்தை தனக்காகப் பெற முடியவில்லை. அந்த நேரத்தில், எகிப்து மற்றும் சூடானை இவரது மருமகன் இரண்டாம் அப்பாசு ஆட்சி செய்து வந்தார். மேலும் புவாது தனது சொந்த நாட்டில் மன்னராக மாறுவதற்கான வாய்ப்பு தொலைதூரத்திலேயே இருந்தது. இவர், 1915 முதல் 1918 வரை எகிப்திய புவியியல் சங்கத்தின் தலைவராகவும் பணியாற்றினார்.[2]
ஆட்சி
இவர், அல்பேனிய சிம்மாசனத்திற்கான வேட்பாளராக பரிசீலிக்கப்பட்டார். ஆனால் இறுதியில் இவர் ஒரு கிறிஸ்தவ ஆட்சியாளருக்கு ஆதரவாக புறக்கணிக்கப்பட்டார். இவர் 1917 இல் தனது சகோதரர் உசேன் கமாலின் மரணத்தின் பின்னர் எகிப்து சுல்தானகத்தின் அரியணை ஏறினார். 1919 எகிப்திய புரட்சிக்குப் பின்னர், ஐக்கிய இராச்சியம் எகிப்து மீதான அதன் கட்டுப்பாடை முடித்துக் கொண்டு, பிப்ரவரி 28, 1922 அன்று ஒரு இறையாண்மை கொண்ட நாடாக அங்கீகரித்தது. மார்ச் 15, 1922 இல், புவாது தனது பட்டத்தை எகிப்தின் சுல்தானிலிருந்து எகிப்து மன்னராக மாற்றுவதற்கான ஆணையை வெளியிட்டார். 1930 ஆம் ஆண்டில், 1923 அரசியலமைப்பை இரத்துசெய்து, புதிய அரசியலமைப்பை மாற்றுவதன் மூலம் மகுடத்தின் அதிகாரத்தை வலுப்படுத்த அவர் முயன்றார். இது நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் அளவிலேயே மட்டுப்படுத்தப்பட்டது. பெரிய அளவிலான மக்கள் அதிருப்தி 1935 இல் முந்தைய அரசியலமைப்பை மீட்டெடுக்க இவரை கட்டாயப்படுத்தியது.
1923 அரசியலமைப்பு இவருக்கு பரந்த அதிகாரங்களை வழங்கியது. நாடாளுமன்றத்தை கலைப்பதற்கான தனது உரிமையை இவர் அடிக்கடி பயன்படுத்தினார். இவரது ஆட்சியின் போது, அரச விருப்பப்படி அமைச்சர்களும் பதைவிறக்கம் செய்யப்பட்டனர். மேலும் நாடாளுமன்றங்கள் அவற்றின் முழு நான்கு ஆண்டு காலத்திற்கு ஒருபோதும் நீடிக்கவில்லை. ஆனால் அடிக்கடி கலைக்கப்பட்டன.[3]
பேரரசின் காப்பகங்களை உருவாக்குதல்
நவீன எகிப்திய வரலாற்று வரலாற்றில் புவாது ஒரு கருவியாக இருந்தார். ஐரோப்பிய காப்பகங்களிலிருந்து தனது தந்தைவழி மூதாதையர்களுடன் தொடர்புடைய கடிதங்களை எண்பத்தேழு தொகுதிகளை நகலெடுக்கவும், மொழிபெயர்க்கவும், ஏற்பாடு செய்யவும், பின்னர் 1930 களில் பேரரசின் காப்பகங்களாக மாறிய எகிப்திய காப்பகங்களிலிருந்து பழைய ஆவணங்களை சேகரிக்கவும் ஏராளமான காப்பகவாதிகளை இவர் நியமித்தார். தனது மூதாதையர்களை - குறிப்பாக தனது தந்தை, தாத்தா தாத்தா இப்ராகிம் பாஷா, தனது மூத்த தாத்தா முகம்மது அலி - தேசியவாதிகள் மற்றும் நற்பண்புள்ள மன்னர்கள் என சித்தரிக்க இவர் மேற்கொண்ட முயற்சிகள் எகிப்திய வரலாற்றில் நீடித்த செல்வாக்கை கொண்டிருக்கும்.[4]
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை
இவர், கெய்ரோவில் சிவாக்கியர் கானும் எஃபெண்டி என்பவரை முதல் திருமணம் செய்து கொண்டார். இவர்களுக்கு இரண்டு குழந்தைகள் இருந்தனர். இசுமாயில் புவாது என்ற ஒரு மகன் பிறந்து, குழந்தை பருவத்திலேயே இறந்தார். போக்கியா என்ற ஒரு மகள் இருந்தார். இந்த இணை 1898 இல் விவாகரத்து செய்தது.
பின்னர், நசிலி சப்ரி என்பவரை கெய்ரோவில் உள்ள புஸ்டன் அரண்மனையில் 24 மே 1919 இல் இரண்டாவது திருமணம் செய்து கொண்டார். இவர்களுக்கு ஐந்து குழந்தைகள் இருந்தனர். எகிப்த்தின் எதிர்கால மன்னன் பாரூக், என்ற ஒரு மகனும், பாவ்சியா (ஈரானின் ராணி ஆனார்), பைசா, பைக்கா, பாத்தியா. என்ற நான்கு மகள்களும் இருந்தனர்.
மேற்கோள்கள்
வெளி இணைப்புகள்
