Shpërbërja e Bashkimit Sovjetik ishte procesi i shpërbërjes së brendshme brenda Bashkimit të Republikave Socialiste Sovjetike, i cili filloi në gjysmën e dytë të viteve 1980 me trazira në rritje në republikat e ndryshme kombëtare dhe përfunduan më 26 dhjetor 1991, kur Sovjeti Supreme votoi vetë BRSS-në pas Marrëveshjeve të Belovezhës të 8 dhjetorit 1991. Deklarata me numrin 142-Н të Sovjetikut Suprem rezultoi në pavarësi të vetëqeverisjes për Republikat e BRSS-së, duke shpërbërë zyrtarisht BRSS.[1] Deklarata pranoi pavarësinë e ish-republikave sovjetike dhe krijoi Bashkësinë e Shteteve të Pavarura, megjithëse pesë nga nënshkruesit e ratifikuan atë shumë më vonë ose nuk e bënë atë fare.
Më parë, nga gushti deri në dhjetor, të gjitha republikat individuale, përfshirë vetë Rusinë, ose ishin shkëputur nga bashkimi ose më së paku e kishin denoncuar Traktatin e vitit 1922 për krijimin e BRSS-së. Një javë para shpërbërjes zyrtare, njëmbëdhjetë republika nënshkruan Protokollin Alma-Ata të 21 dhjetorit 1991, duke themeluar zyrtarisht Bashkësinë e Shteteve të Pavarura dhe duke deklaruar se BRSS kishte pushuar së ekzistuari.[3][2]Revolucionet e vitit 1989 dhe shpërbërja e BRSS-së shënuan gjithashtu fundin e Luftës së Ftohtë.
^(Rusisht) Declaration № 142-Н of the Soviet of the Republics of the Supreme Soviet of the Soviet Union, formally establishing the dissolution of the Soviet Union as a state and subject of international law.