Në gjuhësi, prapashtesa (nganjëherë e quajtur si postfiks) është një ndajshtesë që vendoset pas stemit të një fjale. Shembuj të zakonshëm janë mbaresat rasore, të cilat tregojnë rasën gramatikore të emrave ose mbiemrave, dhe mbaresat e foljeve, të cilat formojnë mënyrat e foljeve. Një prapashtesë infleksionale nganjëherë quhet desinencë[1] ose prapashtesë gramatikore[2] ose mbaresë. Trajtëformimi ndryshon vetitë gramatikore të një fjale brenda kategorisë së tij sintaksore. Prapashtesat derivacionale (fjalëformuese) mund të ndahen në dy kategori: derivim i ndryshimit të klasës dhe derivim i ruajtjes së klasës.
Veçanërisht në studimin e gjuhëve semitike, prapashtesat quhen afformatives, pasi ato mund të ndryshojnë formën e fjalëve. Në studimet indo-evropiane, bëhet një dallim midis prapashtesave dhe mbaresave. Prapashtesat mund të mbajnë informacion gramatikor ose informacion leksikor.
Përshkrimi
Një prapashtesë (e quajtur edhe mbaresë) është një ndajshtesë që është e vendosur pas stemit të një fjale.
