PROFILBARU.COM

Maria e Alanës
Maria e Alanës
E ëma	Borena of Alania

Maria of Alania, e njohur gjithashtu si Martha (1053-1118), ishte një perandoreshë bizantine e famshme për martesat e saj me perandorët Michael VII Doukas dhe Nikephoros III Botaneiates. Ajo lindi në vitin 1053 dhe vdiq në vitin 1118. Martesat e saj me dy perandorë të Bizantit e bënë atë një figurë e rëndësishme në jetën politike të kohës.Maria ishte e lindur në Alania, një rajon në Kaukaz, dhe u martua për herë të parë me Michael VII Doukas, perandorin bizantin, në vitin 1071. Megjithëse martesa ishte e arritur për qëllime politike, Maria u bë një ndikim i rëndësishëm në politikën e shtetit. Pas vdekjes së Michael VII, ajo u martua me Nikephoros III Botaneiates, një tjetër perandor bizantin, në vitin 1078.Maria of Alania ishte një figurë e shquar në jetën politike të Bizantit, dhe martesat e saj me perandorët e ndihmuan atë të influenconte zhvillimet politike të kohës. Megjithëse marrëdhëniet martesore ishin të motivuara nga interesa politike, ajo mbeti një figura e rëndësishme në historinë e Bizantit dhe theu disa prej paragjykimeve të shoqërisë së asaj kohe.Maria of Alania lë një trashëgimi të rëndësishme si një perandoreshë e fuqishme dhe një ndikim në ngjarjet politike të kohës së saj.

Maria e Alanias, në cilësinë e saj si perandoreshë bizantine, kishte një rëndësi të veçantë për Mbretërinë e Gjeorgjisë në shekullin e njëmbëdhjetë. Martesat e saj me perandorët bizantinë, Michael VII Doukas dhe Nikephoros III Botaneiates, i dhanë Gjeorgjisë një status të lartë politik dhe ndikim rajonal të krahasueshëm me Bizantin. Ky sukses ishte i rëndësishëm për një Mbretëri të sapobashkuar të Gjeorgjisë, duke i lejuar atij të arrinte një nivel të lartë të fuqisë dhe prestigjit në skenën politike të rajonit.Ndër të gjitha perandoreshat bizantine të shekullit të njëmbëdhjetë, Maria of Alania ishte e vetmja e huaj. Kjo e bënte atë një figurë unike dhe e jashtëzakonshme në kontekstin e mbretërive të kohës. Ndikimi i saj në politikën e Bizantit dhe Gjeorgjisë ishte i rëndësishëm, duke i hapur rrugën për një pozicion të njëjtë rajonal për Gjeorgjinë si për Bizantin.Megjithëse Mbreti David IV i Gjeorgjisë, nipit i Maria, vuri mohoi të mbante një titull bizantin dhe e bëri Gjeorgjinë një fuqi të pavarur, kontributi i Maria në krijimin e një statusi të lartë për Gjeorgjinë ishte i ndërthurur me suksesin e David IV. Bashkëpunimi midis tyre dhe martesat e Maria me perandorët bizantinë kontribuan në formimin e një pozicioni të fortë rajonal për Gjeorgjinë dhe një ndikim të madh në ngjarjet politike të kohës.

vitet e hershme

Në moshën 5 vjeçare, Marta, një vajzë e mbretit gjeorgjian Bagrat IV, u dërgua si peng në Kostandinopojë në vitin 1056. Qëllimi i dërgimit të saj ishte të siguronte sjelljen e mirë të babait të saj dhe të vazhdonte edukimin në oborrin bizantin nën patronazhin e perandoreshës Theodora. Kjo ishte një praktikë e zakonshme në atë kohë për t'u siguruar marrëdhëniet politike dhe stabilitetin mes mbretërive të ndryshme.Megjithatë, Theodora vdiq në vitin e ardhshëm, duke lënë Martën pa patronazh dhe mbështetje në oborrin bizantin. Pas vdekjes së perandoreshës, Marta u kthye në Gjeorgji dhe në shtëpinë e saj të lindjes. Kthimi i saj ishte rezultat i ndryshimeve politike dhe ngjarjeve të ndodhura në Bizant. Kjo përjashtoi mundësinë e vazhdimit të edukimit të saj në oborrin bizantin.Kthimi i Martës në Gjeorgji shënoi rikthimin e saj në ambientin e familjes dhe vendin e saj të lindjes. Megjithëse nuk ka të dhëna të detajuara mbi jetën e saj pas kthimit, është e qartë se ajo u rikthye në kontekstin e mbretërisë së Gjeorgjisë dhe vazhdoi të jetë pjesë e familjes mbretërore gjeorgjiane.

Perandoresha e Michael VII Doukas

Në moshën 5 vjeçare, Marta, një vajzë e mbretit gjeorgjian Bagrat IV, u dërgua si peng në Kostandinopojë në vitin 1056. Qëllimi i dërgimit të saj ishte të siguronte sjelljen e mirë të babait të saj dhe të vazhdonte edukimin në oborrin bizantin nën patronazhin e perandoreshës Theodora. Kjo ishte një praktikë e zakonshme në atë kohë për t'u siguruar marrëdhëniet politike dhe stabilitetin mes mbretërive të ndryshme.Megjithatë, Theodora vdiq në vitin e ardhshëm, duke lënë Martën pa patronazh dhe mbështetje në oborrin bizantin. Pas vdekjes së perandoreshës, Marta u kthye në Gjeorgji dhe në shtëpinë e saj të lindjes. Kthimi i saj ishte rezultat i ndryshimeve politike dhe ngjarjeve të ndodhura në Bizant. Kjo përjashtoi mundësinë e vazhdimit të edukimit të saj në oborrin bizantin.Kthimi i Martës në Gjeorgji shënoi rikthimin e saj në ambientin e familjes dhe vendin e saj të lindjes. Megjithëse nuk ka të dhëna të detajuara mbi jetën e saj pas kthimit, është e qartë se ajo u rikthye në kontekstin e mbretërisë së Gjeorgjisë dhe vazhdoi të jetë pjesë e familjes mbretërore gjeorgjiane.

Martesa e parë e Maria u dëmtua nga dështimet ushtarake të Mikaelit në Anadoll kundër turqve selxhukë,si dhe zhvlerësimi i monedhës,i cili shkaktoi pakënaqësi në rritje dhe kulmoi me një grusht shteti të vitit 1078 që rrëzoi Michael dhe hipi në fron Nikephoros III Botaneiates.Michael u detyrua të bëhej murg në Manastirin Stoudios dhe Maria shkoi në një manastir Petrion me djalin e saj Kostandinin,por ajo nuk u bë murgesh,ndoshta duke lënë të kuptohet se kishte disa plane për të ardhmen në oborrin perandorak.

Perandoresha e Nikeforit

Pas vdekjes së gruas së tij, Nikephoros, duke qenë i interesuar për të martuar përsëri, shkaktoi një konkurrencë të ashprë midis të gjitha grave të pamartuara në Kostandinopojë. Kjo konkurrencë përfshinte edhe Maria, ish-vjehrrën e tij Eudokia Makrembolitissa dhe vajzën e Eudokisë, Zoe.Në fillim, Nikephoros ishte i prirur të martohet me Eudokian, por Maria mori një mbështetje të fortë nga vjehrrit e saj, familja Doukas. Ata e bindën Nikeforin të zgjidhte Mariën për shkak të bukurisë së saj dhe përfitimeve që do të merrte duke u martuar me një grua të lindur jashtë vendit, pa të afërm vendas që mund të ndërhynin në pushtetin e Nikeforit. Kjo zgjedhje gjithashtu do të qetësonte besnikët e familjes Doukas që ishin rrëzuar nga pushteti.Këto faktorë bënë që Nikephoros të vendoste të martohet me Mariën. Kjo vendim i tij për të zgjedhur një grua të huaj pa ndërhyrje vendase shënoi një lëvizje të rëndësishme politike dhe i siguroi stabilitetit të tij në fron. Nëse ai do të kishte zgjedhur të martohet me Eudokian ose Zoe, situata politike dhe stabiliteti i tij mund të ishin ndryshe.Martesa e Nikeforit me Mariën e bëri atë perandor të rinj, duke i dhënë tij mbështetjen e fuqishme të familjes Doukas dhe duke siguruar qëndrueshmërinë e tij në pushtet.

Martesa e Marias me perandorin e ri u përjetua si një tradhti bashkëshortore nga Kisha Ortodokse, pasi burri i saj i parë, Michael, ende ishte gjallë edhe si murg. Ceremonia u zhvillua në vitin 1078, por për shkak të kundërshtimit të Kishës, një prift që refuzoi të bëhej pjesë e martesës u zëvendësua me një prift tjetër që ishte më i bashkëpunueshëm, me urdhër të mbështetësit të shquar të Marias, John Doukas.Si pjesë e marrëveshjes së martesës, Maria iu premtoi se djali i tyre, Konstandini, do të emërohej trashëgimtar i perandorisë. Megjithatë, Nikeforos e refuzoi më vonë këtë premtim dhe nuk i plotësoi ato kushte. Megjithë këtë, ai trajtoi Marinë në mënyrë bujare, duke i dhënë toka dhe prona të gjera, dhe duke i dhënë vëllait të saj, Xhorxhit II të Gjeorgjisë, titullin Cezar për të njohur lidhjet e tij të ngushta me familjen perandorake.Këto veprime treguan se Nikeforos kishte një ndjenjë të veçantë të mirëkuptimit dhe ndihmës ndaj Marisë dhe familjes së saj. Edhe pse premtime të caktuara nuk u plotësuan, Maria u përfitua nga pozicioni i saj si perandoreshë dhe ishte e rrethuar me ndihmën dhe mbështetjen e fuqishme të familjes Doukas.

Maria dhe grushti i dytë perandorak

Sipas princeshës Anna Komnene, e bija e perandorit Alexios Komnenos, e cila ishte nën ndikimin e Marias, ajo ishte e pakënaqur me refuzimin e Nikeforit për të emëruar djalin e saj, Kostandinin, si trashëgimtar. Ajo shprehu keqardhje për faktin që Nikefori ishte duke siguruar sigurinë e tij duke mos e emëruar Kostandinin trashëgimtar, dhe konsideronte se perandoresha do të ishte më besnike ndaj tij. Anna Komnena shprehu mendimin se një fat i keq po e priste Nikeforin.Në kushte të tilla, perandoresha u bë pjesë e një komploti të organizuar nga gjenerali Aleks Komneni, i cili u dyshua se ishte i dashuri i saj. Alexios e detyroi Nikeforin të zhbllokohet nga froniu dhe vetë u kurorëzua si perandor në vitin 1081.Kjo ngjarje tregon për ndikimin e perandoreshës Maria në politikën e brendshme të perandorisë. Edhe pse Nikefori nuk plotësoi premtimet e bëra për përzgjedhjen e trashëgimtarit, roli i Marias në komplotin kundër tij dëshmon për ndikimin dhe fuqinë e saj në vendimmarrje.

Mbretërimi i Aleksit

.Po, pasi Alexios e shpalli Kostandinin si trashëgimtar të fronit, situata ndryshoi kur ai pati një djalë, Gjon II Komneni, nga bashkëshortja e perandoreshës Irene Doukaina në vitin 1087. Fejesa e Anës me Kostandinin u anulua dhe Kostandini humbi statusin e trashëgimtarit të dukshëm të fronit.Ky ndryshim në rrethanat familjare solli ndikim në pozitën e Marisë. Pas prishjes së fejesës së Anës me Kostandinin, Maria u detyrua të tërhiqej në një manastir. Kjo ishte një mënyrë për të izoluar Marisë nga politika dhe pushteti pasi tashmë nuk kishte një lidhje të afërt me trashëgimtarin e fronit.Me lindjen e Gjon II Komnenit, Kostandini u zvogëlua në hierarkinë e trashëgimtarëve potencialë dhe Maria e humbi ndikimin e saj në politikën e perandorisë. Tërheqja e saj në një manastir ishte një mënyrë për t'i larguar nga skena politike dhe për të shmangur ndërhyrjen e saj në ngjarjet e ardhshme të perandorisë.

Pas tërheqjes së saj në një manastir, Maria jetoi në pallatin Mangana, ku organizoi një gjykatë alternative si nëna e bashkëperandorit dhe vjehrra e vajzës së madhe të perandorit. Edhe pse ishte zyrtarisht murgeshë dhe mbante një vello, kjo tranzicion nuk bëri ndryshime të mëdha në stilin e jetës së Marisë. Ajo vazhdoi të angazhohej në aktivitetet e zakonshme bamirëse, duke përfshirë dhurata për manastirin gjeorgjian të Iviron në malin Athos dhe ndërtimin e një manastiri të quajtur Kappatha në Jerusalem, nën drejtimin e nënës Borena.Maria zotëronte një pasuri të madhe dhe kishte pronësi të shumta, duke përfshirë pallatin Mangana dhe Manastirin Hebdomon, vendvarrimin e Vasilit II. Ajo gjithashtu ishte mbrojtëse e shumë figurave letrare, duke përfshirë Teofilaktin e Ohrit, Kryepeshkopin e ardhshëm të Bullgarisë dhe neoplatonistin gjeorgjian Joane Petritsi.Gjatë kësaj periudhe, Maria vazhdoi të shfaqte ndihmë dhe mbështetje ndaj shkencëtarëve dhe intelektualëve të kohës së saj. Ajo kishte një rol aktiv në mbështetjen e kulturës dhe artit, si dhe në promovimin e dijes dhe shkencës. Duke qenë një grua e pasur e cila mbante një pozicion të rëndësishëm në shoqëri, Maria kishte ndikim të madh në botën kulturore dhe intelektuale të periudhës së saj.

Vërtet, vitet e ndikimit të Marias në oborr u shfaqën në ndryshime të rëndësishme në hierarkinë e familjes së perandorit. Kostandini mori statusin e një bashkëperandori, një titull më i lartë se ai i vëllait të madh, Isaku. Kjo tregon se Maria arriti të siguronte pozitën dhe privilegjet e familjes së saj brenda strukturave të fuqisë në perandori.Maria gjithashtu mori garanci për sigurinë personale. Kjo do të thotë se ajo ishte e mbrojtur dhe e respektuar, duke pasur një pozicion të fortë në oborrin imperial.Një tjetër aspekt i ndikimit të Marias ishte kujdesi që ajo kishte për princeshën e re perandorake Anna Komnene, e cila ishte e dashuruar shumë nga Maria dhe ndante të gjitha sekretet e saj me të. Ky ndërthurje e besimit dhe ndarja e sekreteve tregon se Maria kishte një rol të rëndësishëm në jetën e Anna Komnenës dhe ishte mjaft e afërt me të.Këto ngjarje dëshmojnë për ndikimin dhe fuqinë e Maria Komnenës në oborrin imperial. Ajo arriti të siguronte pozitën e familjes së saj, të mbrojë dhe të kujdeset për të dashurën Anna Komnene dhe të fitojë respektin dhe besimin e bashkëshortit të saj, perandorit Alexios Komnenos.

Maria Komnena, nëna e im, ishte një shembull i vërtetë i bukurisë. Sytë e saj të ndritshëm, të ngjyrës kaltër të qiellit të pastër, shprehnin një thellësi të pafundësisë dhe një zgjuarsi të fshehur. Lëkura e saj e butë dhe e pastër, si lëkura e një lule të freskët, duke ju dhënë fytyrës së saj një ndriçim të natyrshëm.Flokët e Marisë, të gjatë dhe të verdhë si ari, shkonin deri në shpatulla dhe mahnitnin me hijeshinë e tyre. Ata rrinteshin si valëra të arta në një det të pafundësisë, duke e bërë atë të duket si një princeshë mitologjike.Buzëqeshja e saj ishte një shkëlqim i shkëlqyeshëm i gëzimit dhe dashurisë. Kur buzëqeshja e saj ndriçonte, të gjithë rrethuesit ndjehej tërhequr nga jeta dhe drita e saj e brendshme.Maria ishte një krijesë e mrekullueshme që shkëlqente në çdo aspekt të saj. Bukuria e saj ishte aq e jashtëzakonshme, saqë ajo dukej e paqartësuar me botën e rrethuar. Në prezencën e saj, harmonia dhe eleganca vinin në jetë, duke lënë një shenjë të pashlyeshme në zemrat e atyre që e takonin. Një herë më parë ai kishte arritur ta siguronte atë, domethënë, pas deponimit të Michael Ducas, kur ai kishte këshilluar pasardhësin e këtij të fundit, Nicephorus Botaniates që ta merrte për martesë, sepse ajo vinte nga një vend tjetër^[1] dhe nuk kishte një turmë të afërmsh që t'i shkaktonin telashe Perandorit, dhe ai i kishte thënë Botaniates shumë për familjen dhe bukurinë e saj personale, dhe shpesh e lavdëronte para tij. Dhe sigurisht ajo ishte shtat i hollë si një selvi, lëkura e saj ishte e bardhë si bora, dhe megjithëse fytyra e saj nuk ishte e rrumbullakët e përsosur, megjithatë çehrja e saj ishte tamam si një lule pranvere ose një trëndafil. Dhe cili i vdekshëm mund ta përshkruante shkëlqimin e syve të saj? Vetullat e saj ishin të shënuara mirë dhe në ngjyrë të kuqe-artë, ndërsa sytë e saj blu. Plot shumë dora e një piktori ka imituar me sukses ngjyrat e luleve të ndryshme që sjellin stinët, por bukuria e kësaj mbretëreshe, shkëlqimi i hirit të saj dhe sharmi e ëmbëlsia e sjelljes së saj tejkaluan çdo përshkrim dhe çdo art. Asnjëherë Apelles apo Feidias apo ndonjë nga skulptorët nuk kanë krijuar një statujë kaq të bukur. Thuhej se koka e Gorgonit do t'i kthente ata që e shikonin në gur, por kushdo që e pa Mbretëreshën duke ecur ose e takonte papritur, do të kishte hapur hapat dhe do të kishte mbetur i rrënjosur në vend, pa fjalë, edhe nëse me sa duket i kishin grabitur mendjen dhe zgjuarsinë. Kishte një harmoni të tillë gjymtyrësh dhe tiparesh, një lidhje kaq të përsosur të së tërës me pjesët dhe pjesëve me të tërën, siç nuk ishte parë kurrë më parë në një trup të vdekshëm, ajo ishte një statujë e gjallë, një gëzim për të gjithë dashamirët e vërtetë të e bukur. Me një fjalë, ajo ishte një mishërim i Dashurisë së zbritur në këtë glob tokësor.

Vitet e fundit

Pas vdekjes së djalit të saj, Kostandinit, në vitin 1096, Maria Komnena vendosi të transferohej në një manastir. Është e mundur që ajo të ketë zgjedhur një manastir në një zonë me ndikim të madh nga Gjeorgjia, siç ishte Anadoll i Verilindor. Në këtë mënyrë, ajo mund të ishte afër kulturës dhe trashëgimisë së saj gjeorgjiane të lindjes.Maria vazhdoi të gëzojë nderimin dhe respektin në Gjeorgjinë e saj të lindjes, duke krijuar një lidhje të fortë midis mbretërve gjeorgjianë dhe bizantine. Kjo rezultoi në rritjen e martesave të ardhshme mes dy familjeve mbretërore dhe në forcimin e lidhjeve politike dhe kulturore midis dy vendeve.Maria Komnena gjithashtu ishte një burim frymëzimi për gratë komnenease, të cilat ndjenin admirim dhe respekt për pjesëmarrjen e saj të mëparshme në politikë dhe punën bamirëse. Ajo ishte një shembull i fuqishëm i gruas me ndikim dhe pushtet në kohën e saj, duke i frymëzuar gratë të ndjekin rrugën e saj dhe të angazhohen në aktivitete të ndryshme shoqërore dhe bamirëse.

Referime

^ [ [Mbretëria e Gjeorgjisë]] nga vinte ajo.

Maria's mother was Borena of Alania, the second wife of Bagrat of Georgia, although she herself was from Georgia

On a list of commemorations given to prominent Georgians at the 1103 Georgian ecclesiastic council of Ruis-Urbnisi, organized by Maria's nephew David IV, Empress Maria is hailed as "Our Queen Martha, the Augusta". Dolidze, Kartuli samartlis dzeglebi, 126. "Mary 'of Alania': Woman and Empress Between Two Worlds" by Lynda Garland and Stephen Rapp from the book Byzantine Women: Varieties of Experience AD 800-1200 Alexiad 3.2.3–5 (Leib 1.107-8); Bryennius, Historia, 253-5; Scylitzes Cont. 181; Zonaras, Epitome, 3.722. Scylitzes Cont. 177-8, 181–2; Zonaras, Epitome, 3.722; Bryennius, Historia, 253-5;

Medieval Sourcebook: Anna Comnena: The Alexiad: Book III The Accession of Alexius and Interfamily Power Struggles

Burimet

Lynda Garland,Perandoresha Bizantine: Gratë dhe pushteti në Bizant 527–1204 pas Krishtit, botimi i parë (1999), Routledge, , faqet 180–186
Lynda Garland (2006), Gratë Bizantine: Varietetet e Përvojës, 800–1200 f. 91–124,
JM Hussey, redaktor, The Cambridge Medieval History, Volume IV The Byzantine Empire, Part 1 Byzantium and Its Neighbours (Bentley House, 200 Euston Road, Londër: The Syndics of the Cambridge University Press, 1966), f. 793