Gjeografia ekonomike është nëndegë e gjeografisë njerëzore e cila studion veprimtarinë ekonomike nga aspekti gjeografik prandaj edhe mund të konsiderohet gjithashtu si një nënfushë ose metodë e ekonomisë. [1]
Gjeografia ekonomike karakterizohet nga një larmi qasjesh për shumë tema të ndryshme, përfshirë vendndodhjen e industrive, ekonomitë e grumbullimit (të njohura edhe si "lidhje"), transportin, tregtinë ndërkombëtare, zhvillimin, pasuritë e paluajtshme, gentrifikimin, ekonomitë etnike, ekonomitë gjinore, teorinë e periferisë thelbësore, ekonominë e formës urbane, marrëdhënia midis mjedisit dhe ekonomisë (lidhja në një histori të gjatë të gjeografëve që studiojnë ndërveprimin në raportet kulturë-mjedis) dhe globalizimi. [2][3][4]
Barnes, T. J., Peck, J., Sheppard, E., and Adam Tickell (eds). (2003). Reading Economic Geography. Oxford: Blackwell.
Combes, P. P., Mayer, T., Thisse, J.T. (2008). Economic Geography: The Integration of Regions and Nations. Princeton: Princeton University Press. Description. Scroll down to chapter-preview links.
Dicken, P. (2003). Global Shift: Reshaping the Global Economic Map in the 21st Century. New York: Guilford.
Lee, R. and Wills, J. (1997). Geographies of Economies. London: Arnold.
Massey, D. (1984). Spatial Divisions of Labour, Social Structures and the Structure of Production, MacMillan, London.
Peck, J. (1996). Work-place: The Social Regulation of Labor Markets. New York: Guilford.
Peck, J. (2001). Workfare States. New York: Guilford.
Tóth, G., Kincses, Á., Nagy, Z. (2014). European Spatial Structure. LAP LAMBERT Academic Publishing, , doi:10.13140/2.1.1560.2247
Referime
^Gordon L. Clark, red. (2000). The Oxford Handbook of Economic Geography. Oxford University Press. ISBN978-0-19-823410-4. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^From S.N. Durlauf and L.E. Blume, ed. (2008). The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition:
