Dymbëdhjetë Tabelat (i njohur ndryshe si Ligji i Dymbëdhjetë Tabelave) ishte një grup ligjesh të gdhendura në 12 pllaka bronzi të krijuara në Romën e lashtë në 451 dhe 450 pes. Ato ishin fillimi i një qasjeje të re ndaj ligjeve të cilat tani miratoheshin nga qeveria dhe shkruheshin në mënyrë që të gjithë qytetarët të trajtoheshin në mënyrë të barabartë para tyre.
Edhe pse jo ndoshta një sistem plotësisht i kodifikuar, Dymbëdhjetë Tabelat ishin hapi i parë i cili do të lejonte mbrojtjen e të drejtave të të gjithë qytetarëve dhe do të lejonte që gabimet të korrigjoheshin nëpërmjet ligjeve të shkruara të formuluara saktësisht të njohura për të gjithë. Rrjedhimisht, qasja romake ndaj ligjit do të bëhej më vonë modeli i ndjekur nga shumë qytetërime të mëvonshme deri në ditët e sotme.
Dymbëdhjetë Tabelat janë mjaft gjithëpërfshirëse që substanca e tyre është përshkruar si një "kod",[1] edhe pse studiuesit modernë e konsiderojnë këtë përshkrim të ekzagjeruar.[2] Tabelat ishin një seri e përkufizimeve të të drejtave dhe procedurave të ndryshme private. Ata zakonisht morën si gjëra të dhëna institucionet e familjes dhe ritualet e ndryshme për transaksionet zyrtare. Dispozitat shpesh ishin shumë specifike dhe të shumëllojshme.[3]
Referime
- ^ Mommsen, T. The History of Rome trans. W.P. Dickson (London,
1864) 290
- ^ Gabim referencash: Etiketë
<ref> e pavlefshme;
asnjë tekst nuk u dha për refs e quajtura Crawford
- ^ Steinberg, S. 'The Twelve Tables and Their Origins: An Eighteenth-Century Debate' Journal of the History of Ideas Vol. 43, No. 3 (1982) 379–396, 381
