Čola Carstvo

சோழ நாடு
Čola Carstvo
300-ih pne–1279 ?
Položaj Čola Carstva
Položaj Čola Carstva
Čola Carstvo na vrhuncu moći (cca. 1050)
Glavni grad Nije naveden
Jezik/ci tamilski
Religija hinduizam
Vlast Monarhija
Kralj
 - 848–871 Vijayalaya Chola
 - 1246–1279 Rajendra Chola III
Historijska era Srednji vijek
 - Uspostava
 - Uspon srednjovjekovnih Čola 848
 - Prestanak
Danas dio  Indija
 Šri Lanka
 Bangladeš
 Malezija
 Indonezija
 Singapur
 Maldivi

Dinastija Čola (tamilski: சோழர் /ˈt͡ʃoːɻə/) bila je dinastija tamilskih vladara iz južne Indije, koja se smatra jednom od najdugovječnijih u historiji. Neka od tumačenja njen početak povezuju s natpisima koje je još u 3. vijeku pne. ostavio Asoka, vladar Maurijskog Carstva; kraj dinastije, koja je vladala različitim teritorijima, se smješta u 13. vijek.

Središte Čola je bila plodna dolina rijeke Kaveri; status velesile su uživali od druge polovice 9. do početka 13. vijeka.[1] Pod njihovom vlašću je skoro dva vijeka bila ujedinjeno područje južno od Tungabhadre.[2] Dinastija je pod Radžaradžom Čolom I i njegovim sinom Radžendrom Čolom I stekla status vojne, ekonomske i kulturne sile ne samo na prostoru Južne nego i Jugoistočne Azije.[3] Radžendra Čola je status velikog vladara stekao vojnim pohodima na sjever, koji su doprli sve do Gangesa, kao i uništenjem dotadašnje pomorske sile Srivijaya, te brojnim izaslanstvima koje je slao na kineski dvor.[4]

Od oko 1010 do 1200. teritorija Čola se pružala od Maldiva na jugu pa sve do rijeke Godavari u današnjoj državi Andhra Pradesh.[5] Rajaraja Chola je osim cijele Južne Indije, osvojio dijelove današnje Šri Lanke te osvojio Maldive.[3] Rajendra Chola je, pak, prilikom pohoda na Ganges uspio porauti Mahipalu, vladara Pala Carstva. Također je uspješno napao države Malajskog arhipelaga.[6][7] Dinastija Čola je počelka slabiti s usponom dinastije Pandija početkom 13. vijeka, koja je konačno dovela do njenog završetka.[8][9][10]

Čola vladari su, s druge strane, ostali upamćeni po pokroviteljstvu nad tamilskom književnošću te gradnjom brojnih hramova.[3] Bili su poznati i po tome što su hramove koristili i za ekonomske aktivnosti,[11][12] kao i specifičnom obliku državne uprave.

Izvori

  1. ↑ K.A. Nilakanta Sastri, A History of South India, p 5
  2. ↑ K.A. Nilakanta Sastri, A History of South India, p 157
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Keay, p 215
  4. ↑ K.A. Nilakanta Sastri, A History of South India, p 158
  5. ↑ Majumdar, p 407
  6. ↑ The kadaram campaign is first mentioned in Rajendra's inscriptions dating from his 14th year. The name of the Srivijaya king was Sangrama Vijayatungavarman. K.A. Nilakanta Sastri, The CōĻas, pp 211–220
  7. ↑ Meyer, p 73
  8. ↑ K.A. Nilakanta Sastri, A History of South India, p 192
  9. ↑ K.A. Nilakanta Sastri, A History of South India, p 195
  10. ↑ K.A. Nilakanta Sastri, A History of South India, p 196
  11. ↑ Vasudevan, pp 20–22
  12. ↑ Keay, pp 217–218

Literatura

  • Chopra, P.N; Ravindran, T.K; Subrahmanian, N (2003). History of South India ; Ancient, Medieval and Modern. New Delhi: S. Chand & Company Ltd. ISBN 978-81-219-0153-6. 
  • Das, Sisir Kumar (1995). History of Indian Literature (1911–1956) : Struggle for Freedom – Triumph and Tragedy. New Delhi: Sahitya Akademi. ISBN 978-81-7201-798-9. 
  • Gupta, A.N; Gupta, Satish (1976). Sarojini Naidu's Select Poems, with an Introduction, Notes, and Bibliography. Prakash Book Depot. 
  • Harle, J.C (1994). The art and architecture of the Indian Subcontinent. New Haven, Conn: Yale University Press. ISBN 978-0-300-06217-5. 
  • Hermann, Kulke; Rothermund D (2001) [2000]. A History of India. Routledge. ISBN 978-0-415-32920-0. 
  • Keay, John (2000). India: A History. New Delhi: Harper Collins Publishers. ISBN 978-0-00-255717-7. 
  • Majumdar, R.C (1987). Ancient India. India: Motilal Banarsidass Publications. ISBN 978-81-208-0436-4. 
  • Meyer, Milton Walter (1997). Asia: a concise history. Lanham, Md: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-0-8476-8063-4. 
  • Mitter, Partha (2001). Indian art. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-284221-3. 
  • Nagasamy, R (1970). Gangaikondacholapuram. State Department of Archaeology, Government of Tamil Nadu. 
  • Nagasamy, R (1981). Tamil Coins – A study. Institute of Epigraphy, Tamilnadu State Dept. of Archaeology. 
  • K.A. Nilakanta Sastri, K.A (1984) [1935]. The CōĻas. Madras: University of Madras. 
  • K.A. Nilakanta Sastri, K.A (2002) [1955]. A History of South India. New Delhi: OUP. 
  • Scharfe, Hartmut (2002). Education in Ancient India. Boston: Brill Academic Publishers. ISBN 90-04-12556-6. 
  • Smith, Vincent H (2006). The Edicts of Asoka. Kessinger Publishing. ISBN 978-1-4286-4431-1. 
  • „South Indian Inscriptions”. Archaeological Survey of India. What Is India Publishers (P) Ltd. Pristupljeno 30. 05. 2008. 
  • Stein, Burton (1998). A history of India. Cambridge, Massachusetts: Blackwell Publishers. ISBN 978-0-631-20546-3. 
  • Thapar, Romila (1995). Recent Perspectives of Early Indian History. Columbia, Mo: South Asia Books. ISBN 978-81-7154-556-8. 
  • Tripathi, Rama Sankar (1967). History of Ancient India. India: Motilal Banarsidass Publications. ISBN 978-81-208-0018-2. 
  • Vasudevan, Geeta (2003). Royal Temple of Rajaraja: An Instrument of Imperial Cola Power. New Delhi: Abhinav Publications. ISBN 978-81-7017-383-0. 
  • Various (1987). Encyclopaedia of Indian literature, vol. 1. Sahitya Akademi. ISBN 978-81-260-1803-1. 
  • Various (1988). Encyclopaedia of Indian literature, vol. 2. Sahitya Akademi. ISBN 978-81-260-1194-0. 
  • Wolpert, Stanley A (1999). India. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-22172-7. 

Vanjske veze

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!