Uroš Krunić (Staro Selo, kod Petrinje, 3. septembar 1914 — Zagreb, 3. jul 1973), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija
Uroš Krunić rođen je 3. septembra 1914. godine u Starom Selu, kod Petrinje. Osnovnu školu je završio u svom selu, a šest razreda gimnazije u Sisku. Kako zbog teških materijalnih prilika nije mogao da nastavi dalje školovanje, otac Jovan ga šalje na bogosloviju, a onda na Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Uroš se već 1939. godine uključuje u revolucionarni studentski pokret u Beogradu i učestvuje u nekoliko akcija i studentskih demonstracija na beogradskim ulicama. Zapažen je i u više štrajkova, tako da je 1940. godine postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ).
Narodnooslobodilačka borba
Posle martovskih demonstracija u Beogradu dolazi u svoje rodno mesto, gde se povezuje s partijskom organizacijom. U aprilu 1941. godine postaje član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Po zadatku partijske organizacije, Krunić radi na sakupljanju oružja i obavlja pripreme za početak ustanka. Već u decembru 1941. godine izabran je za sekretara Sreskog komiteta Komunističke partije Hrvatske za Petrinju. Bio je jedan od istaknutih organizatora ustanka na Baniji. Kao sekretar Sreskog komiteta učestvuje u stvaranju i organizacionom jačanju prvih partizanskih jedinica u tom kraju. U julu 1941. godine, zajedno s Vasiljem Gaćešom i Stankom Bjelajcem, narodnim herojima, radi na organizovanju partizanskih logora i narodnih zbegova na Šamarici.
Kad je formiran Banijski partizanski odred, Uroš je postao zamenik političkog komesara, a 8. jula 1942. godine i politički komesar Prve brigade, formirane u Hrvatskoj. S ovim jedinicama učestvovao je u mnogim borbama na Baniji, Kordunu, Lici i Gorskom kotaru. Posebno se istakao u borbi protiv ustaša na Zrinu, kod Slunja, u Gackom polju, kod Jezerana, Vrhovina i niza drugih mesta. Posebno ogorčene borbe vodio je protiv Sedme SS divizije „Princ Eugen“ na cesti Slunj-Bihać, kod Lipovače, Izačića i Tržačke Raštele, zatim pri prelazu Une na Grmeč i u odbrani Ripačkog klanca.
Kao komesar Sedme banijske brigade, Uroš je prošao kroz teške borbe i iskušenja u Četvrtoj i Petoj neprijateljskoj ofanzivi. Izuzetnu je hrabrost i snalažljivost ispoljio u bici za ranjenike na strmim padinama planine Raduše i Vranice, pod samim Makljenom, u odbrani položaja na pravcu Gornji Vakuf. I onda kad je brigada iscrpljena bitkama bila napadnuta i od tifusa, Uroš izdržava teške borbe kod Jablanice pri prelazu Neretve i druge brojne bitke.
Povratkom na Baniju, vodi svakodnevne borbe u Šestoj neprijateljskoj ofanzivi na području Korduna i Banije. Tokom prve polovine 1944. godine, jedinice Sedme divizije oslobodile su gotovo celokupno područje Banije i ponovno bile sposobne za izvršenje krupnijih zadataka van Banije. U drugoj polovini 1944. godine, Uroš je postao komesar Sedme banijske udarne divizije, a početkom 1945. godine zamenik komandanta Četvrtog korpusa NOVJ. Posebno se istakao u borbama kod Ogulina, Generalskog Stola i Ilirske Bistrice.
Posleratni period
Posle oslobođenja zemlje, Krunić je izvršavao razne odgovorne vojno-političke dužnosti u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA). Penzionisan je u činu general-majora JNA, 1963. godine.
Tragično je završio život 3. jula 1973. godine u Zagrebu. Sahranjen je u Grobnici narodnih heroja na zagrebačkom groblju Mirogoj.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više jugoslovenskih odlikovanja i priznanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden za vojne zasluge sa velikom zvezdom, Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem, Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.
Literatura
 Narodni heroji iz Banije i Siska  |
|---|
|
| |
