Solunski zaliv

Satelitski snimak severnog dela Solunskog zaliva sa gradom Solunom

Solun i Solunski zaliv

Solunski zaliv ili Termajski zaliv (grč. Θερμαϊκός Κόλπος, Thermaikos kólpos) je zaliv u severnoj Grčkoj, u istorijskoj pokrajini Egejska Makedonija. Deo je Egejskog mora, tačnije njegovog severnog dela. Zaliv se pruža između zapadne obale poluostva Halkidikija i istočne obale kopna Grčke (oblast Pijerija). Na jugu se zaliv otvara ka otvorenom moru, dok se u severnom delu završava ušćem Vardara i Solunskim poljem. Na vrhu zaliva nalazi se grad Solun.

Poreklo naziva

Solunski zaliv je naziv koji upotrebljavaju Južni Sloveni (posebno Srbi, Makedonci i Bugari) i koji je dobio ime po gradu Solunu, važnoj luci na Balkanu. Grčki i međunarodno priznat naziv je "Termajski zaliv", a koji se zove po starom imenu Soluna "Terma".

Prirodni uslovi

Solunski zaliv nalazi na mestu gde Egejsko more nadublje prodire u unutršnjost Balkana. Zaliv je dug oko 100 km, na severu širok svega 5 km da bi ka jugu, na mestu uključenja u otvoreno more, bio širok i 50 km. U zalivu nema značajnih poluostva i ostrva.

Najvažnija pritoka Solunskog zaliva je Vardar, a manje su Alkamon i Pinios.

Stvoreni uslovi

Solunski zaliv je svojih stateškim i saobraćajnim značajem oduvek bio gusto naseljen i sa važnim lukama, naročito vezano za grad Solun, koji se nalazi na samom vrhu zaliva. Solun je i veoma važna luka. Manja naselja, važna u oblasti turizma, su Nea Kalikratija, Nea Moudanija na Halkidikiju i Olimpik Bič, Litohoro i Platamon na Pijerijskoj rivijeri.

Solunski zaliv na Wikimedijinoj ostavi