Sigebert I (cca. 535 - cca. 575) je bio franački kralj Austrazije, poznat po suparništvu sa svojim bratom, kraljem Hilperikom I od Neustrije. Sigebert se rodio kao sin kralja Klotara I i kraljice Ingunde. Kada mu je otac 561. umro, odlučio je, po tadašnjim franačkim običajima, kraljevstvo podijeliti na četiri dijela, od kojih je po jedan pripao Hilperiku, Sigebertu, Guntramu i Haribertu. Sigebert je preuzeo vlast nad dijelom kome je sjedište bio grad Reims. Prve godine vladavine su mu obilježili napadi Avara na istočne granice kraljevstva, koje je odbio 562. i 568.
Ključni događaj se zbio godine 567. kada se oženio za Brunhildu, vizigotsku princezu i kćer kralja Atanagilda. Prema navodima Grgura Turskog, Sigebertovi motivi nisu bili samo politički savez sa Vizigotima, nego i nastojanjem da uzimanjem plemenite supruge ponizi svoju razvratu sklonu braću koja su običavala za supruge i priležnice uzimati robinje i druge obične, odnosno "nedostojne" žene. Hilperik je to shvatio kao izazov, te je odmah isposlovao vlastiti brak sa Brunhildinom sestrom Galsvintom. Ona je, međutim, godine 568. zadavljena na poticaj Hilperikove ljubavnice Fredegunde. Brunhilda je, pak, odlučila osvetiti sestru te pokrenula dugotrajni i krvavi rat koji će trajati i nakon smrti obaju braće.
U njemu je, na početku, Sigebert imao više uspjeha. Godine 573. je uspio osvojiti Poitiers i Touraine te natjerati Hilperika u bijeg. Međutim, upravo u trenutku trijumfa, kada su ga Hilperikovi podanici htjeli proglasiti svojim kraljem, pao je kao žrtva ubica koje je platila Fredegunda.
Sigeberta je na prijestolju naslijedio sin Hildebert II, koji se s majkom sklonio kod svog strica Guntrama od Burgundije.